بامیه متعلق به مناطق گرمسیر است. این گیاه به گرما، خشکی، آبیاری های نامنظم و حتی خاکهای سنگین رسی مقاومت دارد ولی تحمل سرما را ندارد. غلاف میوه ها به سرعت چوبی و سخت می شوند. میوه ها باید در حالت نابالغ و تقریبا یک هفته بعد از گرده افشانی گلها برداشت شوند. مصریان و ساکنین شمال آفریقا از قرن 12 و 13 میلادی از بامیه استفاده می کردند. از طریق این کشورها بامیه به منطقه مدیترانه و سپس در سال 1658 میلادی به آمریکا راه یافت. در نیجریه بامیه را همراه با گیاهان دیگری مانند سیب زمینی شیرین، کاساوا، موز، ذرت، کدو، بارهنگ و هندوانه می کارند.
بامیه گیاهی یکساله و یا چندساله است و ارتفاع بوته آن به 2 متر می رسد. برگهای بامیه پهن و پنجه ای شکل است. هر برگ 7-5 لوب دارد. گلها سفید یا زرد بوده که معمولا در مرکز قرمز-ارغوانی است. میوه از نوع کپسول است و هر کپسول دربرگیرنده تعداد زیادی دانه های سفید رنگ می شود. بامیه به دلیل داشتن مقادیر زیادی فیبر، ویتامین C و فولات معروف است. علاوه بر این، بامیه منبع مناسبی از ترکیبات آنتی‌اکسیدانت، کلسیم و پتاسیم می باشد.
بهترین شرایط گلدهی بامیه در نور کامل آفتاب، خاکهای حاصلخیز و نسبتا مرطوب است. بذرها به سرما حساسند و نباید در دمای زیر 15 درجه سانتیگراد کاشته شوند. در هنگام برداشت طول میوه ها نباید بیش از 7 سانتیمتر شود. اولین زمان برداشت 55 روز پس از جوانه زنی بذر است.
روغن بدست آمده از بذر بامیه عطر و طعم مطبوعی دارد و سرشار از چربی های غیراشباع مانند اولئیک اسید و لینولئیک اسید است. در مطالعه ای در سال 2009 نشان داده شد که این روغن منبع مناسبی برای سوختهای زیستی است. در طب جایگزین از بامیه به علت داشتن مقادیر بالایی از موسیلاژ برای درمان اختلال روده استفاده می شود. علاوه بر این، استفاده از بامیه برای درمان التهابات، افزایش تبدیل مواد مغذی و کاهش تورم و آماس نیز استفاده می شود. در مطالعات نشان داده شده است که بامیه مدر بوده و در نتیجه می تواند از تجمع مایعات در بدن جلوگیری کند. برخی مطالعات نیز اشاره داشتند که روغن بامیه می تواند در درمان دیابت موثر باشد.
در مطالعه ای در سال 2011 بر روی موشها نشان داده شد که بامیه ضد دیابت و ضد چربی خون است.
از مشکلات کاشت بامیه می توان به شته ها، عنکبوتها و حلزون بی صدف اشاره کرد.
شایع ترین بیماری آلوده کننده بامیه پژمردگی ناشی از ورتیسیلیوم است. بیماری های دیگر بامیه عبارتند از کپک پودری، لکه برگی و نماتدهای آلوده کننده ریشه.
برای تکثیر بامیه، بذرها را به مدت یک شب در آب می خیسانند. 6 روز بعد از کاشت، بذرها جوانه می زنند. گیاهانی که تازه جوانه زده اند به آب کافی نیاز دارند.
یکی از ترکیبات موجود در بامیه اگزالیک اسید است که با تشکیل اگزالات کلسیم باعث اختلال در کلیه و تشکیل سنگ کلیه می شود. علاوه بر این، اگزالیک اسید می تواند منجر به درد مفاصل شود.
