دعا ی حضرت علی(ع) برای نزول باران

پروردگارا ، ما که سرتا پا غرق گناهیم و شرمنده از در خواستهای پی در پی وبیشمار خود. .. اما ... مولایمان علی را واسطه می کنیم تا بواسطه ی شفاعت ایشان وبه حرمت کلامش ... رحمتت را از ما دریغ نکنی .پروردگارا ... مشکل کم آبی ما را تو خود گره گشا باش .


الها! هنگامى بیرون آمده‏ ایم که خشکسالى پى در پى به ما هجوم آورده و ابرهاى به‏ ظاهر پرباران از ما پشت کرده‏ اند تو مایه امید هر بیچاره و حل کننده‏ مشکلات هر طلب کننده،در این هنگام که یاس و نومیدى بر مردم چیره شده و ابرها از باریدن بازداشته شد و حیوانات بیابانى رو به هلاکت گذارنده‏ اند، تو را مى‏ خوانیم‏ و تقاضا داریم که ما را به اعمالمان مؤاخذه نکنى! و ما را به گناهانمان مگیرى، رحمتت‏ را به وسیله ابرهاى پرباران و بهاران پُرگیاه و گیاهان سرسبز و پرطراوت، بر ما گسترده‏ دار!، باران دانه درشت‏ خود را آنچنان بر ما ببار که زمینهاى مرده زنده شوند و آنچه از دست رفته است‏ بازگردد.
پروردگارا! بارانى زنده کننده، سیراب سازنده، کامل، همگانى، پاکیزه، پر برکت‏، گوارا،رویاننده، از ناحیه خودت بر ما نازل فرما! بارانی که گیاهان پربرکت و شاخه‏ هاى‏ پرثمر به بار آورد و برگهایش سرسبز و خرم باشد چنان که بندگان ضعیف را به توان رساند و سرزمینهاى مرده را زنده گرداند.
خداوندا! آبى ده که تپه‏ ها و کوههاى بلند ما را پر گیاه سازد و در دامنه‏ ها و دشتها جارى گردد، سرزمین ما را برکت‏ بخشد، میوه‏ ها با آن به ما روى آورند، حیوانات ما با آن‏ زندگى کنند و سرزمینهاى دورتر از ما نیز با آن بهره‏ مند گردند و روستاهاى ما از آن‏ مدد گیرد. (همه اینها را) از برکات واسع و عطاهاى فراوان خویش بر سرزمینهاى فقیر و حیوانات‏ وحشى عنایت فرما، خداوندا! بارانى دانه درشت و پى در پى براى سیرابى گیاهان ما فروفرست، آن چنان که قطراتش یکدیگر را برانند و دانه‏ هایش به شدت بر هم کوبیده شوند، نه‏ رعد و برقى بى باران و ابرى بى‏ ثمر و نه ابرهاى کوچک و پراکنده و نه دانه‏ هائى ریز همراه‏ بادهاى سرد، بلکه بارانى مرحمت کن که قحطى زدگان به نعمت فراوان رسند و به برکت‏ آن خشکسالى زدگان زنده گردند، زیرا توئى که بعد از نومیدى مردم باران را فرو مى‏ فرستى و رحمتت را بر آنها همه جا گسترش مى‏ دهى و تو سرپرستى هستى که همه کارهایت‏ ستوده است‏».