حشر شيعيان
چهارشنبه 29 بهمن 1393 8:21 PM
حشر شيعيان
حشر شيعيان علي بن ابي طالب (ع) از همه گروهها بهتر و آبرومندتر است. ايشان به روش خاص كه همه اهل محشر حسرت آنان را مي‌خورند محشور مي‌شوند.
امام باقر (ع) فرمودند: «شيعيان ما در قيامت با همه عيوب و گناهاني كه دارند از قبرها بيرون آمده در حالي كه بر ناقه‌هايي بالدار سوارند و بند نعلين آنان از نور درخشان باشد. راه‌ها و موقف‌ها براي آنان آسان گردد، سختي ها از ايشان برود، مردم ترسناك باشند در حالي كه آنان هراسي ندارند، مردم اندوهگين باشند و آنان را اندوهي نباشد. مي‌روند تا به سايه عرش الهي برسند، آن گاه سفره‌اي براي آنان گسترده شود. ايشان مشغول خوردن و بقيه مردم در گرفتاري حساب باشند»[1].
در حديث ديگري از امام صادق (ع) چنين آمده است: «رسول خدا (ص) به اميرالمؤمنين (ع) فرمود: يا علي روز قيامت گروهي از قبرهاي خود بيرون مي‌آيند كه چهره‌هايشان مانند برف و جامه‌هايي در بردارند به سفيدي شير. نعلين‌هايي زرين در پا دارند كه بند آنان از مرواريد درخشان است. بر ناقه‌هايي از نور سوارند كه جهاز آنها از طلا و مرصع به درّ و ياقوت مي‌باشد.
اين گروه سوار بر چنين ناقه‌هايي مي‌آيند تا به عرش پروردگار مي‌رسند. اين در حالي است كه مردم با نگراني و اندوه، گرفتار حسابند و اينان با خشوندي كامل مشغول خوردن و نوشيدن مي‌باشند و در حالي استراحت كامل به سر مي‌برند. اميرالمؤمنين (ع) عرض كرد: يا رسول الله! آنان كيانند؟ فرمود: آنان شيعيان تواند و تو پيشواي آنان مي‌باشي. اين است معني آيه‌ي كريمه كه مي‌فرمايد:
(يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَنِ وَفْدًا وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَى جَهَنَّمَ وِرْدًا)[2]
«در آن روز كه پرهيزگاران را دسته جمعي به سوي خداوند رحمان (و پاداشهاي او) محشور مي‌كنيم و مجرمان را (همچون شتران تشنه‌كامي كه به سوي آبگاه مي‌روند) به جهنم مي‌رانيم».
و آنان دشمنان تواند كه بي‌حساب به سوي دوزخ رانده مي‌شوند[3].
[1] - دعائم الاسلام، تميمي مغربي، ابوحنيفه، نعمان بن محمدبن منصور، بي‌چا، بي‌جا، بي‌تا، ج 1، ص 76
[2] - مريم /86 و 85
[3] - بحارالانوار، ج 65، ص 141، ح 84
