پاسخ به:مبحث هشتاد و هفتم طرح صالحین: «حریم خصوصی»
شنبه 25 بهمن 1393 11:09 PM
خداوند خطاب به مؤمنان میفرمايد:
يَـََّأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اجْتَنِبُواْ كَثِيرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لاَ تَجَسَّسُوا...;(حجرات،12)
ای كساني كه ايمان آوردهايد، از بسياری از گمانها بپرهيزيد، زيرا بعضی از گمانها گناه است، و هرگز دركار ديگران تجسّس نكنيد...
حرمت تجسّس مربوط به زندگی شخصی و خصوصی افراد است. و در زندگی اجتماعی تا آن جا كه تأثيری در سرنوشت جامعه نداشته باشد نيز اين حكم صادق است.
بنابراين در امور شخصی و خصوصی افراد كه هيچ گونه ارتباطی به كيان جامعه ندارد و بيم توطئه بر ضد امنيت اجتماعی نمیرود، تجسّس جايز نيست; بر همين اساس است كه در اصل 25 قانون اساسی جمهوری اسلامی میخوانيم: (بازرسی و نرساندن نامهها، ضبط و فاش كردن مكالمات تلفن، افشای مخابرات تلگرافی و تلكس، سانسور، عدم مخابره و نرساندن آنها، استراق سمع و هر گونه تجسس ممنوع است مگر به حكم قانون).
پس جلوی درب خانه اشخاص جزء حریم خصوصی افراد محسوب نمی شود.
ر.ك: تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازی و ديگران، ج 22، ص 187ـ188.