در قرآن کريم يکي از گناهان بزرگ تجسس در امور ديگران به شمار مي رود..
البته لازم به ذکر است مراد از تجسس کشف عيوب ديگران است../
آيه 11 سوره حجرات يکي از اخلاقي ترين آيات قرآن در اين رابطه به شمار مي رود که در اين آيه خداوند انسان ها را از تجسس در امور يکديگر نهي کرده است.
در تفسير اين آيه نوشته اند:
در زمان خليفه دوم گزارشي داده شد که فردي شب ها با عده يي ميگساري مي کند. خليفه فردي را مامور مي کند که از صحت و سقم ماجرا کسب اطلاع کند. مامور شب از ديوار خانه آن شخص بالا مي رود و بي اجازه وارد منزل او مي شود و صاحبخانه را با عده يي در حال شرب خمر مي بيند. پس از اينکه مرد را به جرم شرب خمر به محکمه احضار کردند، مرد گفت؛ شما که به عنوان مامور وارد خانه من شديد چهار خطا مرتکب شديد؛
اول اينکه از راه ديوار وارد منزل من شديد که اين خلاف گفته قرآن است چرا که در آيه 189 سوره بقره آمده است ولا تأتوالبيوت من ظهورها و لکن البر من اتقي أتواالبيوت من ابوابها.
دوم اينکه بدون اذن صاحبخانه داخل شديد که اين خلاف آن چيزي است که در قرآن آمده است چرا که در آيه 27 سوره نور آمده است ولا تدخلوا بيوتا غيربيوتکم حتي تستأنسوا.
گناه سوم نيز اين است که هنگام وارد شدن سلام نکرديد. در سوره نور آمده است و سلموا علي اهلها.
گناه چهارم نيز اين است که زندگي شخصي مرا مورد تفتيش قرار داديد که در آيه 11 سوره حجرات به اين مورد به وضوح اشاره شده است. در تفسير اين داستان آمده است در نهايت خليفه از اين شهروند عذرخواهي مي کند.
