برای نفوذ دیگران به حریم خصوصی ما دو دلیل وجود دارد. یکی اینکه ممکن است طرف مقابل فامیل نزدیک یا دوستی صمیمی باشد و یا همسرمان. دوم اینکه ممکن است طرف مقابل قصد تجاوز داشته باشد. وقتی غریبه ای وارد حریم شخصی یا اجتماعی مان شد، تحمل می کنیم اما اگر به حریم خصوصی ما پا بگذارد، بدن واکنش نشان می دهد، تپش قلب بالا می رود، میزان آدرنالین خون افزایش می یابد و خون بیشتری به مغز و ماهیچه ها فرستاده می شود. به عبارتی شخص برای جنگ یا گریز آماده می شود. اگر دست تان را روی شانه شخصی که تازه با او آشنا شده اید، بگذارید، این فرد نسبت به شما احساس بدی پیدا می کند، حتی اگر شما را نرنجاند، لبخند بزند و کاری بکند که انگار از این کار خوشش آمده است...
اگر بخواهید حضور شما برای دیگران احساس خوبی به همراه داشته باشد، به این قاعده طلایی توجه کنید: فاصله ها را رعایت کنید. هر چه ارتباط ما با دیگران صمیمی تر باشد، به همان نسبت اجازه داریم به حریم شان وارد شویم. یک همکار جدید ممکن است، احساس کند همکاران دیگر با او سرد برخورد می کنند اما آنها فقط حریم اجتماعی را رعایت می کنند تا او را بهتر بشناسند. با افزایش اعتماد فاصله نیز کم می شود و سرانجام او به حریم شخصی افراد وارد می شود و حتی گاهی اجازه ورود به حریم خصوصی شان را نیز به دست می آورد.
