غيبت ، هدايت و ضلالت :

اصبغ بن نباته مى گويد: روزى به حضور اميرالمؤمنين(ع) شرفياب شدم، حضرت در فكر فرو رفته و زمين را  با تكّه چوبى مى كاويد .

عرض كردم: يا اميرالمؤمنين! مى بينم كه در فكر فرو رفته و زمين را بررسى مى كنيد ! آيا رغبتى به آن يافته ايد ؟

فرمود: نه، قسم به خدا! هيچ رغبتى به آن و به دنيا حتّى براى يك روز نداشته و ندارم. به مولودى فكر مى كنم كه يازده پشت بعد از نسل من آشكار

خواهد شد و نامش مهدى است و زمين را بعد از آن كه از ظلم و جور انباشته شده باشد پر از عدل و داد مى كند. امر او اعجاب انگيز است و مدتها غيبت

خواهد نمود، به همين دليل گروهى درباره او به گمراهى مى روند و عدّه اى ديگر هدايت مى يابند.

عرض كردم: يا اميرالمؤمنين! آيا واقعاً اين اتفاق روى خواهد داد؟

حضرت (عليه السلام) فرمود: آرى! همان  گونه كه او خلق شده، اين اتفاق هم روى خواهد داد، تو چه مى دانى اى اصبغ! آنان برگزيدگان اين امّت و نيكان

عترت طاهره اند.

عرض كردم: بعد از آن چه مى شود؟

فرمود: خداوند هر چه بخواهد انجام مى دهد، زيرا حق تعالى در هر چيزى، اراده و قصد و هدفى دارد .