معرفی طنزپردازان ایرانی

یوسف علی میرشکاک (میرشکار) متولد ۲۰ شهریور ۱۳۳۸

در روستای خیرآباد بن معلا در بخش لرستان خوزستان و از توابع شوش دانیال

طنزپرداز، شاعر ، نقاش ، منتقد و نظریه پرداز حوزه ی فرهنگ و هنر

خواندن و نوشتن را به طرزی عجیب و بدون اینکه تحت آموزش مستقیم قرار بگیرد در پنج سالگی می‌دانست و حتی به کودکانی که از او بزرگتر بودند، در این زمینه آموزش می‌داد.

از همان کودکی علاقه‌ به شعر و ادبیات در او شعله‌ می‌کشید. شاهنامه‌خوانی‌ها و فایزخوانی‌های پدرش در آن سن تاثیری عمیق در او بر جای گذاشت. میل پایان‌ناپذیرش به خواندن او را وامی‌داشت بیشتر و بیشتر بخواند و بیشتر در جست‌وجوی کتاب‌های تازه برآید. هنوز انقلاب نشده بود که به دلیل شعرهای تند سیاسی و شعارهایی که علیه رژیم شاه در دبیرستان می‌داد به خانه‌ پدری‌اش ریختند و بخش زیادی از کتاب‌هایش را از بین بردند. خوشبختانه او در خانه نبود و گیر ساواک نیفتاد.

اندک زمانی پس از انقلاب بود که راهی تهران شد و در آنجا به حلقه شاعران نوپای انقلابی پیوست و از همان زمان به عنوان شاعری با زبان محکم و حماسی در میان دیگران شناخته شد. زیبایی خدادادی، نگاه نافذ و گیرا و صدای پرطنین‌اش باعث می‌شد در هر مجلسی که به شعرخوانی می‌پردازد، خیلی زود شناخته شود و نام و چهره‌اش در اذهان بماند. فعالیت سیاسی و مطبوعاتی‌اش را از همین دوران در حزب جمهوری اسلامی و سپس روزنامه این حزب و نیز در روزنامه کیهان شروع کرد و چندی نگذشت که مسئولیت صفحات ادبی این روزنامه‌ها به او سپرده شد.

با شروع جنگ تحمیلی به جبهه‌های حق علیه باطل پیوست تا وظیفه خود را برای دفاع از آب و خاک این مرز و بوم به انجام برساند. با آنکه سال‌ها از پایان جنگ گذشته تاثیر آن بر روح او هنوز باقی است؛ هنوز هم وقتی صحنه به شهادت رسیدن برخی از دوستانش را با زبان تشنه به یاد می‌آورد، گویی آواری از اندوه بر سرش فرود می‌آید….

دهه شصت علاوه بر حضور در جبهه دهه‌ای بود که او جایگاه خود را به عنوان یک شاعر و منتقد ادبی به تثبیت رساند و آثار او یکی پس از دیگری منتشر شدند. نخستین مجموعه شعر او با عنوان «قلندران خلیج» در همین دهه منتشر شد. دیوان بزرگ‌ترین شاعر سبک هندی «عبدالقادر بیدل دهلوی» برای اولین بار در ایران به همت و تصحیح او به چاپ رسید. او در همین دوران نقاشی را که همواره به آن علاقه‌مند بود جدی‌تر گرفت و تابلوهای ارزشمندی خلق کرد. تا کنون چندین نمایشگاه از آثار نقاشی او برگزار شده که با استقبال پرشور علاقه‌مندان به این هنر مواجه شده است.

مجموعه شعرهای او با عنوان «ماه و کتان»، «از چشم اژدها»، «از زبان یک یاغی» و… یکی پس از دیگری به چاپ می‌رسیدند و او همچنان در حال خواندن و آموختن بود. او یکی از بهترین منتقدان ادبی دوران ما است و شاهد این سخن مقالات متعدد و آثاری است که در این زمینه منتشر کرده که از آن جمله می‌توان به کتاب‌های «در سایه سیمرغ» و «اجمال و تفصیل» اشاره کرد.

این مرد همچنین یکی از چهره‌های درخشان غزل و چهارپاره‌سرایی در شعر سه دهه اخیر ما است. از دیگر مجموعه شعرهای او می‌توان به «جای دندان پلنگ» و «زخم بی‌بهبود» اشاره کرد. جایزه جشنواره شعر فجر را از آن خود کرده و به عنوان یکی از پیشکسوتان شعر سه دهه اخیر بارها از او تقدیر شده است.

راستی او یک ویژگی دیگر هم دارد و آن قدرت و توان بالا در طنزنویسی است. کتاب «دیپلمات‌نامه» او جایزه بهترین طنز مکتوب کشور را از آن خود کرده است. بارها در جشنواره سراسری طنز کشور از او تقدیر شده و جوایز فراوانی برده و حالا البته به عنوان داور در این جشنواره‌ها حضور پیدا می‌کند.

او سال‌ها است به تدریس و تاویل شاهنامه فردوسی مشغول است و در این زمینه تحقیقات ارزشمندی را به چاپ رسانده است. در زمینه‌های اجتماعی نیز نقطه‌نظرات و انتقادات ارزشمندی دارد که بخش‌هایی از آنها در کتابی با عنوان «غفلت و رسانه‌های فراگیر» به چاپ رسیده‌اند. از دیگر آثار او می‌توان به این نام‌ها و عناوین اشاره کرد: «نامه‌ به رئیس‌جمهور آینده»، «فرامرزنامه»، «ستیز با خویشتن و جهان» و…

می‌دانید این مرد که حالا دیگر پنجاه و چهارسالگی را پشت سر گذاشته کیست؟ نام این مرد شاعر، نقاش، طنزنویس، منتقد ادبی و روزنامه‌نگار را نمی‌دانید؟ غربیه نیست، اهل همین‌جاست؛ او همشهری من و شماست و یوسفعلی میرشکاک نام دارد.

آثار

از میرشکاک آثار زیادی در زمینه‌های گوناگون منتشر شده است.

کتب و مقالات

ستیز با خویشتن و جهان
جای دندان پلنگ
از زبان یک یاغی
فرامرز نامه
زخم بی‌بهبود
دیپلمات‌نامه :

«دیپلمات‌نامه» مجموعه‌ای از نوشته‌های طنز “میرشکاک” است که سال‌های میانی دهه هفتاد در ماهنامه «نیستان» چاپ شد و سپس همین ناشرآنها را گرد آوری و به صورت کتاب منتشرکرده است.

پوریای ولی
نامه‌ای به رئیس جمهور آینده
توسعه و اباحه
سنت؛ مدرنیته؛ هویت
تکنیک قارعه
القارعه
سیاست زدگی
رخنه در تکنیک
نسبت ما و تجدد
ایمان و تکنولوژی
مومنان در آخرالزمان
آخرالزمان و نیست انگاری
ویژگیهای آخرالزمان
منتظران و حقیقت انتظار
ویژگیهای انسان آخرالزمان
ایرانیان و موعدگرایی
برده صاحب‌عنوان
مذهب قیاس
انسان آزاد
نوشتن در اوج بحران
تصوف تقویمی، تصوّف تاریخی

منابع :

http://azub.blogfa.com/

http://fa.wikipedia.org/

www.neyestanbook.com/

http://azzabaneyekyaghi.blogfa.com

http://mirshakkak.halghe.ir