فضائل پنج تن علیهم السلام در صحاح سته اهل سنت

باب چهارم

ميلاد رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله‏

[طبقات ابن سعد 1/ 63] با سندهاى متعدده، روايت كرده است كه «آمنه بنت وهب»، مادر گرامى رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله، گفت: از هنگامى كه به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله حامله بودم تا هنگامى كه آن حضرت ولادت يافت، هيچگونه رنج و زحمتى در خود احساس نكردم، و هنگامى كه به دنيا آمد، نور درخشانى همراه با او، مشاهده كردم كه فاصله شرق و غرب را روشن نمود. آنگاه به دو دست خود تكيه زد و مشتى از خاك را در دست مبارك گرفت و سر بسوى آسمان بلند كرد.

بعضى از راويان گفته‏ اند: هنگاميكه متولد شد، بر دو زانوى خود، قرار گرفت و سر بطرف آسمان بالا برد و نورى از او درخشيد كه از درخشش آن، كاخهاى شام و بازارهاى آن را مشاهده می كردم و گردنهاى شتران بُصرى را میديدم. 

[تاريخ بغداد 1/ 329] به سند خود، از «انس» روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: از امتيازاتى كه دارم اينكه هنگام تولدم ختنه شده به دنيا آمدم و كسى عورت مرا نديد

[طبقات ابن سعد 1/ قسم 1/ 64] به سند خود، از «ابن عباس»، او هم از «عباس بن عبد المطلب»، نقل كرده است كه گفت: هنگامى كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله متولد شد، ختنه شده و ناف بريده بود. در اين موقع كه «عبد المطلب» شگفت‏ زده شده بود، موقعيت آن حضرت را دريافت و از اين پيش آمد، فال نيك زد و گفت: اين كودك داراى مقام ارجمندى است. چنان شد كه او گفته بود.

[هيثمى در مجمع 8// 220] از «عثمان بن ابى العاص» روايت كرده است كه مادرم گفت: به خاطر دارم كه پيش از تولد رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله به ديدار «آمنه بنت وهب» رفتم، در همان هنگام، آثار حمل از وى ظاهر گرديد، ناخودآگاه به آسمان توجه كردم، ديدم ستارگان به زمين می آيند، آنچنان كه بيم آن داشتم كه روى سرم فرو بريزند و هنگامى كه متولد شد، نورى از حضرتش، مشاهده كردم كه خانه و صحن آن را روشن ساخت و به هر چيزى كه می نگريستم آن را نورانى می يافتم!«هيثمى» گفته، اين روايت را «طبرانى» هم، نقل كرده است.