داستان های کوتاه اما زیبا.......

گروهی از دوستان ملاقاتی با استاد مسن دانشگاه خود داشتند 

گفتگو خیلی سریع به مشاجره در باره استرس و تنش درزندگی تبدیل شد...

استاد به شاگردان پیشنهاد قهوه داد و از آشپزخانه با سینی قهوه در فنجانهای متفاوت برگشت 

فنجانها ی شیشه ای,فنجانها ی کریستال,وفنجانهایی که برق می زدند...بعضی از فنجانها معمولی و برخی گرانقیمت بودند.

پس از اینکه هر یک از آنها فنجانی برداشتند استاد گفت اگر دقت کرده باشید همه فنجانهایی که به نظر زیبا وجالب می امدند اول انتخاب و برداشته شدند,وفنجانهای معمولی در سینی باقی ماندند...

هر یک از شما بهترین فنجان را می‌خواست,و 

"این منبع استرس و تنش شماست..."

آنچه که شما در واقع به دنبالش بودید,قهوه بود و نه فنجان!!!

درحالیکه شما همه به دنبال بهترین فنجان بودید..!

حال اگر زندگی قهوه باشد؟ پس شغل,پول,پست و مقام و عشق و غیره فنجان هستند!

آنها فقط ابزاری هستند برای حفظ و نگهداری "زندگی"...

لطفا اجازه ندهید فنجانها شمارا به خود جذب نمایند...

قهوه نوش جانتان!!!