نوحه حضرت زهرا(س)

بر روی بستر       غمگین و مضطر
غرقه به خون و لاله گون افتاده مادر
همسر حیدر       دخت پیمبر
پژمرده و پریشونه چو یاس پرپر
دلش پر از غم و درد      از مردم مدینه
از بی وفایی شهر   میکشه آه ز سینه
می سوزه همچو شمع و       غریبونه  میشه  آب
بی صبر و بی شکیبه    بی طاقت است و بی تاب
واویلتا واویلا
******

رنگش پریده       بی حال و زاره
از درد پهلو وای من دل بی قراره
از درد سینه       خیلی غمینه
اون دست مجروحش رو ، رو پهلوش می زاره
خواب و خوراک نداره     بارون اشک چشاشه
عجل وفاتی هر دم              زمزمه ی لباشه
دست به کمر می گیره      آروم آروم میره راه
از عمق سینه مادر            میکشه ناله و آه
واویلتا واویلا
************
شاعر : مجتبی دسترنج