حضرت محمد (ص)

مهاجرين وانصار

مهاجرين

گروهى از مسلمانهاى صدر اسلام، مهاجرين اولين يا به تعبير قرآن  سابقون الاولون ناميده مى شوند. مهاجرين اولين يعنى کسانى که قبل از آنکه پيغمبر اکرم به مدينه تشريف ببرند مسلمان شده بودند و آن وقتى که بنا شد پيغمبر اکرم خانه و ديار را، مکه را رها کنند و بيايند به مدينه، اينها همه چيز خود را يعنى زن و زندگى و مال و ثروت و خويشاوندان و اقارب خويش را يکجا رها کردند و به دنبال ايده و عقيده و ايمان خودشان رفتند. قرآن اينها را مهاجرين اولين مى نامد.

انصار

دسته دوم که اينجا به آنها اشاره شده است، کسانى هستند که قرآن آنها را[ ( انصار]( مى نامد يعنى ياوران. مقصود، مسلمانانى هستند که در مدينه بودند و در مدينه اسلام اختيار کرده بودند و حاضر شدند که شهر خودشان را مرکز اسلام قرار بدهند و برادران مسلمانشان را که از مکه و جاهاى ديگر و البته بيشتر از مکه می آيند در حالى که هيچ ندارند و دست خالى ميآيند بپذيرند و نه تنها در خانه هاى خود جاى بدهند و به عنوان يک مهمان بپذيرند بلکه از جان و مال و حيثيت آنها حمايت کنند مثل خودشان. به طورى که در تاريخ آمده است، منهاى ناموس، هر چه داشتند با برادران مسلمان خود به اشتراک در ميان گذاشتند و حتى برادران مسلمان را بر خودشان مقدم مى داشتند.

آن هجرت بزرگ مسلمين صدر اسلام خيلى اهميت داشت ولى اگر پذيرش انصار نمى بود آنها نمى توانستند کارى انجام بدهند. قرآن در اين باره ذکر مى کند: آنان که پناه دادند و يارى کردند اين مهاجران را. هم مهاجرت آنها در روزهاى سختى اسلام بود، هم يارى کردن اينها. هم آنها گذشت و فداکاريشان زياد بود هم اينها.