پاسخ به:حضرت محمد (ص)
یک شنبه 21 دی 1393 11:19 AM
در اوائل بعثت پيغمبر اکرم آيه آمد که خويشاوندان نزديکت را انذار و اعلام خطر کن. هنوز پيغمبر اکرم اعلام دعوت عمومى به آن معنا نکرده بودند. مى دانيم در آن هنگام على ( ع ) بچه اى بوده در خانه پيغمبر. ( على ( ع ) از کودکى در خانه پيغمبر بودند که آن هم داستانى دارد. قرار شد که رسول اکرم غذايى ترتيب بدهد و بنى هاشم و بنى عبدالمطلب را دعوت کند. على ( ع ) هم کمک کرد و غذايى از گوشت درست کرد و مقدارى شير نيز تهيه کرد که آنها بعد از غذا خوردند. پيغمبر اکرم اعلام دعوت کرد و فرمود من پيغمبر خدا هستم و از جانب خدا مبعوثم. من مأمورم که ابتدا شما را دعوت کنم و اگر سخن مرا بپذيريد سعادت دنيا و آخرت نصيب شما خواهد شد. ابولهب که عمومى پيغمبر بود تا اين جمله را شنيد، عصبانى و ناراحت شد و گفت تو ما را دعوت کردى براى اينکه چنين مزخرفى را به ما بگويى ؟
جارو جنجال راه انداخت و جلسه را بهم زد. پيغمبر اکرم براى بار دوم به على ( ع ) دستور تشکيل جلسه را داد. خود اميرالمؤمنين که راوى هم هست مى فرمايد که اينها حدود چهل نفر بودند يا يکى کم يا يکى زياد. در دفعه دوم پيغمبر اکرم به آنها فرمود هر کسى از شما که اول دعوت مرا بپذيرد، وصى، وزير و جانشين من خواهد بود. غير از على ( ع ) کسى جواب مثبت نداد و هر چند بار که پيغمبر اعلام کرد، على ( ع ) از جا بلند شد. در آخر پيغمبر فرمود بعد از من تو وصى و وزير و خليفه من خواهى بود.
از همه دل بریده ام،دلم اسیر یک نگاست،تمام آرزوی من زیارت امام رضـــــــــاست