آموزش جنگ

دیده بانی: طرز پاییدن یک منطقه را دیده بانی می گویند.

قواعد دیده بانی در روز:(مرحله 1) اجرای یک کاوش کلی و سریع از نظر هدفهای مشخص رنگهای غیر طبیعی، تغییر منظرها و حرکات موجود در منطقه. 1. انداختن یک نگاه مستقیم به مرکز منطقه (از جلو وعقب) 2. بلند کردن سر و دیدن منطقه تا حدی که باید پاییده شود. 3. اگر منطقه وسیع باشد عمل دیدن را در چند قسمت از منطقه تکرار کرد . (مرحله 2) تمام منطقه را باید به طور مداوم پایید. پاییدن از نزدیکترین زمین و از جلو به عقب : 1. ابتدا نوار باریکی از زمین به عمق 50 متر در جلوی موضع از راست به چپ و موازی با خط موضع پاییده شود 2. نوار باریک از عمق 50 متر و قسمتی از نوار اولی پاییده شود 3. این عمل را مداوم و متوالی انجام شود تا منطقه پاییده شود . اگر به نقطه مشکوک برخورد کردیم باید روی آن نقطه مکث نموده و آن را کاملاً کاوش نمود.

قواعد پاییدن در شب: به علت محدودیت دید در شب باید از حواس شنوایی – بویایی و بینایی استفاده کرد.

شرایط محل دیده بانی: دارا بودن حداکثر میدان دید/ داشتن پوشش و اختفاء/ دور بودن از نقاط مشخص/ داشتن زمینه تاریک.

بهترین محل دیده بانی خط الرأس نظامی است و بدترین محل خط الرأس جغرافیایی است. زیرا دیده بان در این محل زمینۀ پشت سرش مرئی است و از خط افقی دیده می شود.

عوامل فیزیکی مؤثر بر دیده بانی هوایی: اندازه هواپیما و زاویه دید / تمایز با زمینه شرایط دید/ پوشش/ عوارض.