زندگینامه

امامت

پس از شهادت امیر المومنین (ع) به دست ابن ملجم مرادی ، امام حسن (ع) در بیست و یکم رمضان سال چهلم هجری عهده دار خلافت اسلامی و امامت مسلمانان گردید . مقام امامت آن بزرگوار از راه های مختلف از جمله تصریحات پیامبر اسلام (ص) و حضرت علی (ع) اثبات گردیده است . رسول اکرم (ص) در خطابه های خود ، او را با نام و نشان در ردیف جانشینان دوازده گانه خود معرفی کرده است . [ ینابیع الموده ، سلیمان حنفی ؛ ج 2 ص 440 ]

امیر المومنین علی (ع) نیز در آخرین لحظات زندگی خطاب به امام حسن (ع) فرمود : « پسرم ! پس از من تو صاحب مقام و خون من هستی » سپس امام حسین (ع) ، دیگر فرزندانش ، روسای شیعه و بزرگان خاندانش را بر این وصیت گواه گرفت و فرمود : « پسرم ! رسول خدا (ص) به من دستور داده است که تو را وصی خود سازم و کتاب و سلاحم را به تو تحویل دهم ... » [ اصول کافی ، محمد بن یعقوب کلینی ؛ ج 1 ص 236 ] در روایات بسیار دیگری نیز امامت ایشان بدین نحو اثبات گردیده است . [ اثبات الهدایه ، محمد بن حسن حر عاملی ؛ ج 2 ص 553 و خصال شیخ صدوق ؛ ص 447 ]