اما نماز چنان که در حدیث آمده است، معراج مؤمن و وسیله تقرب هر پرهیزگاری است و نماز از مهمترین چیزهایی بود که امام علاقه قلبی زیادی داشت و آن را به عنوان معراج خود برگزیده بود که او را به خدا میرساند و تا مرحله اتصال به آفریدگار جهان و هستی بخش بالا میبرد، و به هنگامی که قصد میکرد که نماز بخواند، بدن مقدسش میلرزید، از علت آن پرسیدند، فرمود:
«آیا میدانید که در حضور چه کسی میایستم و با چه کسی راز و نیاز میکنم؟» [1] .
پی نوشت ها:
[1] وسیلة المآل: ص 207، سیر اعلام النبلاء: 4 / 38، صفة الصفوة: 2 / 52، حلیة الاولیاء: 3 / 132 و عقد الفرید: 3 / 103.
