چرا دعایمان مستجاب نمی شود؟
امر به معروف و نهی از منکر از جمله فروع دین و واجبات اسلام است که در اسلام سفارش فراوانی نسبت به آن صورت گرفته و از جایگاه و اهمیت والایی برخوردار می باشد. چه بسا هر نهالی پس از غرس، در مسیر رشد خود در معرض آفت ها و تندبادهایی قرار گیرد که عدم توجه به آن آفات و آسیب ها سبب از بین رفتن و پژمردن آن می گردد. آسیب زدایی از جامعه اسلامی نیز از جمله وظایف هر فرد مسلمان است. واجب است که آحاد مردم با امر به معروف و نهی از منکر تداوم حیات جامعه خویش را تضمین نمایند.
امر به معروف و نهی از منکر در قرآن
در قرآن کریم آیات فراوانی نسبت به این موضوع آمده، به عنوان نمونه: «یُۆْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الآخِرِ وَ یَأمُرُونَ بِالمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ ...اُولئِکَ هُمُ الْصالحینَُ»؛ «کسانی که به خدا و روز رستاخیر ایمان دارند و امر به معروف و نهی از منکر می کنند و... آنان شایستگانند.»(آل عمران ـ 114)
خداوند در جای دیگر امر به معروف و نهی از منکر را از سوی خود دانسته و در ضرورت آن می فرماید: «اِنَّ اللّهَ یَأمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الاحْسانِ وَ ایِتاءِ ذِی القربی وَ یَنْهی عَنِ الفَحشاءِ وَ الْمُنْکَرِ»؛ «به درستی که پروردگار دستور به عدل و احسان و نیکی به نزدیکان داده و از فحشا و منکر نهی نموده است.»(نحل ـ 90)
از این آیه به خوبی ضرورت این فریضه مشخص می شود.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید: اگر [مۆمنان] امر به معروف و نهی از منکر نکنند خداوند اشرار را بر آنان مسلط می گرداند به گونه ای که خوبان آنان دعا می کنند ولی دعایشان مستجاب نمی شود
امر به معروف و نهی از منکر در سخن معصومان(علیهم السلام)
سخنان گهربار معصومان(علیهم السلام) بهترین تفسیر کننده آیات الهی است و از برآیند آن ضرورت این موضوع بیشتر آشکار می شود. برای امر به معروف در سخنان معصومان(علیهم السلام) کارکردهای آشکار و نهان بسیاری بر شمرده شده است، از جمله آن سربلندی مسلمانان و عدم تسلّط اشرار بر شئون جامعه اسلامی است.
امیر مۆمنان(علیه السلام) در این باره می فرمایند: «لا تَتْرُکُوا الأمْرَ بِالْمَعرُوفِ وَ الْنَهی عَنِ المُنْکَرِ فَیُوَلِّ عَلَیْکُمْ أشرارُکُم»؛ «امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید که اشرار [قوم] شما بر شما مسلط خواهند شد.»( نهج البلاغه، نامه 47)
حتی این مسئله سبب عدم استجابت دعای خوبان نیز شده و جامعه در مخمصه ای تاریک و رهایی ناپذیر می افتد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید: «اِذْ لَمْ یَأمُرُوا بِالْمَعرُوفِ وَ لَمْ یَنْهُوا عَنِ المُنْکرِ سَلَّطَ اللّهُ عَلَیهِم شِرارا فَیَدعُوا عِندَ ذلِکَ خِیارُهُم فَلا یُستجابُ لَهُم»؛ «اگر [مۆمنان] امر به معروف و نهی از منکر نکنند خداوند اشرار را بر آنان مسلط می گرداند به گونه ای که خوبان آنان دعا می کنند ولی دعایشان مستجاب نمی شود.» (تحف العقول)