اطلاعاتی درباره dns

 در شبکه های ایده آل مبتنی بر سوئیچ، هر گره دارای سگمنت اختصاصی مربوط بخود است. بدین ترتیب امکان تصادم حذف و نیازی به عملیات filtering نخواهد بود. فراوانی و آشفتگی انتشار در شبکه های با توپولوژی ستاره (star) و یا ترکیب bus و وstar یکی از عناصر اصلی شبکه که می تواند باعث از کار افتادن شبکه گردد، هاب و یا سوئیچ است. spanning tree به منظوری پیشگیری از مسئله« آشفتگی انتشار» و سایر اثرات جانبی در رابطه با looping شرکت dec پروتکلی با نام stp)spanning-tree protocol) را ایجاد نموده است. پروتکل فوق با مشخصه 802 /1d توسط موسسه ieee استاندارد شده است. spanning tree از الگوریتم (staspanning-tree algoritm) استفاده می نماید. الگوریتم فوق بررسی خواهد کرد آیا یک سوئیچ دارای بیش از یک مسیر برای دستیابی به یک گره خاص است. در صورت وجود مسیرهای متعدد، بهترین مسیر نسبت به سایر مسیرها کدام است ؟ چگونگی عملیات stp به شرح زیر است: به هر سوئیج، مجموعه ای از مشخصه ها (id) نسبت داده می شود. یکی از مشخصه ها برای سوئیچ و سایر مشخصه ها برای هر یک از پورت ها استفاده می گردد. مشخصه سوئیچ، bid) bridge id) نامیده شده و دارای هشت بایت است. دو بایت به منظور مشخص نمودن اولویت و شش بایت برای مشخص کردن آدرس mac استفاده می گردد. مشخصه پورت ها، شانزده بیتی است. شش بیت به منظور تنظیمات مربوط به اولویت و ده بیت دیگر برای اختصاص یک شماره برای پورت مورد نظر است. برای هر مسیر یک path cost محاسبه می گردد. نحوه محاسبه پارامتر فوق بر اساس استانداردهای ارائه شده توسط موسسه ieee است. به منظور محاسبه مقادیر فوق، 1000 مگابیت در ثانیه (یک گیگابیت در ثانیه) را بر پهنای باند سگمنت متصل شده به پورت، تقسیم می نمایند. بنابراین یک اتصال 10 مگابایت در ثانیه، دارای cost به میزان 100 است (1000 تفسیم بر 10). به منظور هماهنگ شدن با افزایش سرعت شبکه های کامپیوتری استاندارد cost نیز اصلاح می گردد. جدول زیر مقادیر جدید stp cost را نشان می دهد. (مقدار path cost می تواند یک مقدار دلخواه بوده که توسط مدیریت شبکه تعریف و مشخص می گردد) هر سوئیچ فرآیندی را به منظور انتخاب مسیرهای شبکه که می بایست توسط هر یک از سگمنت ها استفاده گردد، آغاز می نمایند. اطلاعات فوق توسط سایر سوئیچ ها و با استفاده از یک پروتکل خاص با نام bpud)bridge protocol data units) به اشتراک گذاشته می شود. ساختار یک bpudبشرح زیر است: root bid. پارامتر فوق bid مربوط به root bridge جاری را مشخص می کند. path cost to bridge. مسافت root bridge را مشخص می نماید. مثلاظ در صورتی که داده از طریق طی نمودن سه سگمنت با سرعتی معادل 100 مگابیت در ثانیه برای رسیدن به root bridge باشد، مقدار cost بصورت (19+19+0=38) بدست می آید. سگمنتی که به root bridge متصل است دارای cost معادل صفر است. sender bid. مشخصه bid سوئیچ ارسال کننده bpdu را مشخص می کند. port id. پورت ارسال کننده bpdu مربوط به سوئیچ را مشخص می نماید. تمام سوئیج ها به منظور مشخص نمودن بهترین مسیر بین سگمنت های متفاوت، بصورت پیوسته برای یکدیگر bpdu ارسال می نمایند.زمانیکه سوئیچی یک bpdu را (از سوئیچ دیگر) دریافت می دارد که مناسب تر از آن چیزی است که خود برای ارسال اطلاعات در همان سگمنت استفاده کرده است، bpdu خود را متوقف (به سایر سگمنت ها اراسال نمی نماید) و از bpdu سایر سوئیچ ها به منظور دستیابی به سگمنت ها استفاده خواهد کرد. یک root bridge بر اساس فرآیندهای bpdu بین سوئیج ها، انتخاب می گردد. در ابتدا هر سوئیج خود را به عنوان root در نظر می گیرد. زمانیکه یک سوئیچ برای اولین بار به شبکه متصل می گردد، یک bpdu را به همراه bid خود که بعنوان root bid است، ارسال می نماید. زمانیکه سایر سوئیچ ها bpdu را دریافت می دارند، آن را با bid مربوطه ای که به عنوان root bid ذخیره نموده اند، مقایسه می نمایند. در صورتیکه root bid جدید دارای یک مقدار کمتر باشد، تمام سوئیچ ها آن را با آن چیزی که قبلاظ ذخیره کرده اند، جایگزین می نمایند.

کارت حرف نداره