مطابق مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی اول ذیعقده روز تولد حضرت معصومه (س) به نام «روز ملی دختران » نامگذاری شده است.
ضمن تبریک این روز گرامی به همه دختران سرزمین سبز اسلامیمان، امیدواریم این نامگذاری، منشأ ارزشمندی برای توجه، تفکر، تصمیم سازی و اقدامات پرخیر و پربرکت برای این بخش مهم و سرنوشت ساز از جامعه ما باشد.
حضرت فاطمه معصومه (ع) در نخستین روز ماه ذى القعده سال 173 هجری قمری و 25 سال بعد از تولد حضرت امام رضا (ع) در شهر مدینه منوره چشم به جهان گشود.
از میان فرزندان بزرگوار حضرت امام موسى بن جعفر(ع)، دو فرزند ایشان یعنى حضرت امام على بن موسى الرضا (ع) و حضرت فاطمه کبری (ع) ملقب به معصومه، از ویژگی های خاص برخوردار بوده اند تا ادامه دهنده خط امامت بعد از پدر باشند.
نام حضرت معصومه، فاطمه است. در کتاب های روایی و تاریخی نیز، از آن حضرت با عنوان فاطمه بنت موسى بن جعفر (ع) یاد شده است. اما صدها سال است که آن حضرت با این لقب مشهور هستند و این لقب نزد ایرانیان تبدیل به اسم برای ایشان شده است.
ورود حضرت معصومه (س) به قم
در سال 200 هجرى قمرى در پى اصرار و تهدید مأمون عباسى سفر تبعید گونه حضرت رضا (ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون این که کسى از بستگان و اهل بیت خود را همراه خود بیاورند راهى خراسان شدند.
حضرت معصومه یک سال بعد از هجرت تبعید گونه حضرت رضا (ع) به مرو، در سال 201 هجری قمری، به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت، به همراه عده اى از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى شد.
در شهر ساوه عده اى از مخالفان اهل بیت که از پشتیبانى مأموران حکومت برخوردار بودند، سر راه کاروان آنان را گرفته و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتیجه تقریبا همه مردان کاروان به شهادت رسیدند، حتى بنابر نقلى حضرت (س) معصومه را نیز مسموم کردند.
به هر حال، یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم و یا بر اثر مسمومیت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (س) بیمار شدند و چون دیگر امکان ادامه راه به طرف خراسان نبود، قصد شهر قم را نمود. حدودا در روز 23 ربیع الاول سال 201 هجرى قمرى حضرت وارد شهر مقدس قم شدند. و در محلى که امروز «میدان میر» نامیده مى شود در منزل «موسى بن خزرج» فرود آمدند و افتخار میزبانى حضرت نصیب او شد.
آن بزرگوار به مدت 17 روز در این شهر زندگى کرد. محل زندگی و عبادت آن حضرت در مدرسه ستیه به نام «بیت النور» بود که هم اکنون محل زیارت ارادت مندان آن حضرت است.