مبحث چهل و سوّم طرح صالحین: بهار

مبحث چهل و سوّم طرح صالحین: بهار

به نام خداوند قادر متعال که بهار و تمام زیبایی‌های جهان را آفرید ...

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلّم) می فرمایند:

«اِذا رَأَیتُم الرَّبیعَ فَأَکْثِروا ذِکرَ النُّشورِ؛ هر وقت بهار را دیدید، بسیار از قیامت یاد کنید.»

با عرض سلام و احترام؛

حلول سال نو و بهار پُر طراوت را که نشانه‌ی قدرت لایزال الهی و تجدید حیات طبیعت می‌باشد، به تمامی عزیزان تبریک و تهنیت عرض نموده و به برکت نام مبارک حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) سالی سرشار از معنویت را از درگاه خداوند متعال و سبحان برای شما عزیزان آرزومندم.

با رسیدن بهار، طبیعت ردای سبز  بر تن می‌کند. چکاوک‌ها، هزار دستان و قمریان، نغمه‌ها و سرودهای فرح‌بخش و تازه سر می‌دهند و انسان‌ها را به مهرورزی، گره‌گشایی و هم‌گرایی فرا می‌خوانند. بهار، پیام‌آور عشق و رویش است و موسم سرور و آشتی و به همین خاطر است که خواستنی است و با آمدنش دل‌ها سرشار از سرور و جان‌ها معرفت می‌یابد.

بهار، پیام آور تعادل است و اینکه در سایه تعادل، زندگی زیبا می‌شود. با دیدن بهار، رحمت و محبت خداوند را به یاد می‌آوریم. در اینکه چشمه مهر ایزد همواره به سوی آدمیان و همه موجودات، سرازیر است و ما اگر او و نشانه‌هایش را فراموش کنیم، او هرگز ما را فراموش نمی‌کند و با دگرگونی فصل‌ها نیز به جلوه‌گری قدرت بی‌پایانش می‌پردازد تا شاید دلی به یاد او افتد و به شوق او بتپد و بر اثر تماشای جلوه‌هایش، اشک شوق از چشمی جاری شود.

اساساً جهان هستی، آینه‌دار خداست و جمال پروردگارش را به تماشا گذاشته است. به تعبیر زیبای حافظ:

بهار نیز یکی از باشکوه‌ترین جلوه های خدا در جهان هستی است که می‌توان با تماشای آن، نقبی به عالم معنا زد و راهی به سوی خدا یافت و جمال پروردگار را به تماشا نشست. چه زیبا سروده است، سعدی شیرازی:

در این هفته قرار است، پیرامون موضوعات زیر به بحث و گفتگو پرداخته و می‌توانید مطالب ارزشمند خود را در قالب‌های گوناگون(شعر، داستان، خاطره، تصویر و ...) به اختصار مطرح نمایید.

1- بهار، آیه‌ای از رحمت پروردگار

2- بهار، یادآور رستاخیز

3- بهار از منظر آیات قرآن کریم و روایات ائمه معصومین(صَلواتُ الله و سَلامُهُ عَلیهِم اَجمَعین)

4- بهار و نوروز در شعر پارسی

5- عید نوروز و آداب آن در فرهنگ ایرانی و اسلامی

6- نوروز از دیدگاه ائمه اطهار علیهم السلام

7- نوروز از دیدگاه مقام معظّم رهبری

از توجّه شما ممنون و سپاسگزارم.

موفّق و تندرست باشید.

 همه ساله با فرارسیدن زمستان، فروغ زندگی از سیمای

طبیعت رخت برمی بندد و افسردگی و پژمردگی جای آن را

می گیرد و طبیعت به شکل موجودی بی جان درمی آید.

پس از مدتی، با فرارسیدن بهار، روحی دوباره در کالبد طبیعت

 بی جان و افسرده دمیده می شود و طبیعت لباس حیات بر تن

می کند و این گونه است که رستاخیز انسان و جهان، با پیدایش

بهار به تماشا گذاشته می شود.

 از همین رهگذر، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید:

اِذا رَأَیتُم الرَّبیعَ فَأَکْثِروا ذِکرَ النُّشورِ؛

هر وقت بهار را دیدید، بسیار از قیامت یاد کنید

هست ایام عید و فصل بهار

جشن جمشید و گردش گلزار

منوچهری دامغانی

□□□

امروز روز شادی و امسال، سال گل

نیکوست حال ما که نکو باد حال گل

أولوی

□□□

عید است و نو بهار و جهان را جوانیی

هر مرغ را به وصل گلی شادمانیی

امیرشاهی سبزواری

□□□

آمد بهار و یافت جهان اعتدال او

مرغ دل از نشاط برآورد سال نو

طالب آملی

□□□

طوفان گل و جوش بهار است ببینید

اکنون که جهان برسرکار است ببینید

این آینه هایی که نظر خیره نمایند

در دست کدام آینه دار است ببینید

صائب تبریزی

□□□

چوگشت از روی تو دلشاد نوروز

در گنج طرب بگشاد نوروز

کمال الدین اسماعیل

□□□

چوگشت از روی تو دلشاد نوروز

در گنج طرب بگشاد نوروز

کمال الدین اسماعیل

□□□

به جمشید برگوهر افشاندند

مرآن روز را روز تو خواندند

سرسال نو هرمز و فرو دین

برآسوده از رنج دل، دل زکین

فردوسی توسی

نوروز بزرگم، بزن ای مطرب، امروز

زیرا که بود نوبت نوروز به نوروز

منوچهری دامغانی

□□□

نوروز که هرچمن، دل افروز بود

نقش گل و خار عبرت آموز بود

گر جامه به جان ز معرفت نو گردد

هرروز به دل »نشاط نوروز« بود

شکیب اصفهانی

□□□

تا هست چنین که طبع اطفال

در هرشب عید شادمان است

اهلی شیرازی

□□□

رسید موسم نوروز و روزگار شکفت

فرخنده گلِ شادی، بهار شکفت

فیاض لاهیجی

منبع : http://www.aftabir.com

پیشوایان معصوم علیهم السلام هر سنتی را که بر پایه آیین های شرک آمیز و بت پرستی و ارزش های غیرالهی نباشد و بینش توحیدی را تقویت کند، تأیید می کردند. امام صادق علیه السلام به مُعَلَّی بن خُنَیْس درباره اهمیت نوروز می فرماید:

ای مُعَلّی، نورز، روزی است که خداوند از بندگانش پیمان گرفت که تنها او را بپرستند و شرک نورزند و به پیامبران و امامان و حجت هایشان ایمان بیاورند. این روز، روزی است که بادهای بارور کننده بر درختان وزید و گل ها و شکوفه های زمین آفریده شد. این روز، روزی است که کشتی نوح پس از توفان، بر کوه جودی نشست. این روز، روزی است که جبرئیل بر پیامبر نازل شد. روزی است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله علی علیه السلام را بر دوش خود سوار کرد تا همچون ابراهیم علیه السلام بت های عرب را درهم بکوبد و به زیر افکند. در این روز، علی علیه السلام بر اهل نهروان پیروز شد. در این روز، قائم(عج) ما و صاحب امر ما ظهور می کند و هیچ نوروزی نمی رسد، مگر اینکه ما در آن منتظر فرج هستیم

منبع :http://hadimohamadipak1370.blogfa.com/

قال رسول الله (ص):اذا رایتم الربیع فاکثرو ذکر النشور

هرگاه بهار را دیدید زیاد قیامت را یاد کنید

پیامبرصلی الله علیه وآله:                                                                                                  

اگر می‏توانید هر روز را نوروز کنید ؛ یعنی در راه خدا به یکدیگر هدیه بدهید و با یکدیگر پیوند داشته باشید

دعائم الإسلام ، ج 2 ، ص 326

عید نوروز در قرآن و فرهنگ اسلامی ‏

‏واژه عید در قرآن کریم تنها یکبار در آیه 114 ، سوره مائده آمده است : " عیسی‌ بن مریم گفت : بارالها ! پرودگارا ! برای ما از آسمان مائده ‌ای فرست تا این روز برای ما و کسانی که پس از ما می آیند ، عید باشد که تو بهترین روزی دهندگانی و آیت و حجتی از جانب تو برای ما باشد ." ‏‏" عید " روزی است که در آن سود و منفعتی به دست بیاید و در شرع مقدس اسلام ، روزهای غدیر ، قربان و فطر عید نامیده می‌ شوند که در عید اضحی ، قربانی و در عید فطر ، زکات فطره مطرح است و در غدیر ، حضرت علی (ع) به امامت منصوب شدند . همچنین می ‌توان گفت ؛ عید آن روزی است که در آن نماز ویژه ‌ای برگزار کنند یا روزی است که مجمعی در آن فراهم آید و یا آنکه عید روزی است که خلق از ماتم به شادمانی " عود " کنند یا روزی است که تفاوتی میان درویش و توانگر نباشد یا آنکه " عید " روز شریف و ارجمندی می‌ تواند باشد . ‏از آیه " مائده " استفاده می‌ شود که حضرت عیسی مسیح (ع) روز نزول مائده را که سال ‌روز وقوع یک معجره الهی در تاریخ است ، برای همه انسان ‌ها " عید " قرار داده است تا این روز ، آیت و حجتی از جانب خداوند برای مردمان در تمامی اعصار بوده باشد و به میمنت این پدیده پربرکت همه ساله شادمانی و خجستگی آن روز تکرار شود . ‏
از آنجا که " مائده " به معنای خوان پرنعمت ، تنها دوبار در سوره مائده آمده است ، می‌ توان گفت ؛ نزول رزق از آسمان به درخواست حضرت عیسی مسیح (ع) ویژگی خاصی داشته که به خاطر آن عنوان " مائده " را به خود گرفته است . ‏

راغب اصفهانی می‌ گوید : " مائده طبق و خوانی است که در آن طعام باشد که هم به آن طبق و هم به طعام مائده گفته می شود . " ‏بنابراین ، عید در این آیه اشاره دارد به نزول یک برکت آسمانی در پوشش طبق یا طبق‌ هایی از طعام و خوردنی که می ‌تواند تکرار و بازگشت آن روز نیز همان برکات را به همراه داشته باشد و از این جهت ، آیت و حجتی دیگر از جانب خداوند متعال برای انسان ‌ها و فرصتی دیگر برای ایجاد ارتباط با خدا و ذکر و یاد او در دل ها و زبان ها باشد . ‏

نوروز و سلیمان

در روایات ایرانی آمده است که چون سلیمان بن داوود انگشتر خویش را گم کرد سلطنت از دست او بیرون رفت . اما پس از چهل روز بار دیگر انگشتر خود را باز یافت و پادشاهی و فرماندهی به او بازگشت و مرغان به دور او گرد آمدند ، و ایرانیان گفتند : نوروز آمد .

نوروز از منظر امام صادق علیه السلام :

معلّى می ‏گوید : در صبحگاه نوروز به حضور امام صادق علیه ‏السلام رسیدم . حضرت از من پرسید : معلّى آیا از امروز چیزى می ‏دانى ؟ گفتم : خیر ، لیکن ایرانیان امروز را بزرگ می ‏دارند ، به همدیگر تبریک می ‏گویند . امام فرمود : گرامیداشت امروز به سبب وقایعى است که براى تو بازگو می ‏کنم :
" نوروز " همان روزى است که خداوند از بندگان خود میثاق گرفت که بنده خدا باشند ، براى او شریک قایل نشوند و غیر از خداوند کسى را عبادت نکنند ؛ یعنى روز آزادى است .
" نوروز " همان روزى است که براى اولین مرتبه خورشید طلوع نمود ؛ یعنى روز روشنایى و درخشش است .
" نوروز " روزى است که کشتى نوح بر " جودى " نشست ؛ یعنى روز نجات از عذاب الهى است .
" نوروز " روزى است که حضرت ابراهیم علیه ‏السلام بت ‏ها را شکست ؛ یعنى روز مبارزه با شرک و بت ‏پرستى است .
" نوروز " همان روزى است که جبرئیل امین بر پیامبر صلی ‏الله علیه ‏و ‏آله هبوط نمود ؛ یعنى روز دریافت پیام الهى است .
" نوروز " همان روزى است که رسول ‏الله صلی ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله حضرت على علیه ‏السلام را بر دوش گرفت و بت ‏هاى قریش را از بالاى کعبه به زمین ریخت ؛ یعنى روز پیراستن خانه ‏هاى پاک از آلودگی ‏هاست .
" نوروز " روزى است که پیامبر صلی ‏الله ‏علیه ‏و‏ آله حضرت على علیه ‏السلام را در محل " غدیر خم " به مردم به عنوان امیرمؤمنین معرفى کرد ؛ یعنى روز پیمان با ولایت است .
" نوروز " همان روزى است که قائم آل محمد صلی ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله ، حضرت مهدى علیه‏ السلام ، ظهور پیدا می ‏کند و بر دشمنان عدالت پیروز می ‏گردد و حکومت عدل اسلامى تشکیل می ‏دهد .
قال ‏الصادق (ع) : ما من یوم نیروز الا و نحن نتوقع فیه الفرج لانه من ایامنا و ایام شیعتنا ، حفظته العجم و ضیعتموه انتم‏ ( بحارالانوار جلد 59 )

امام صادق (ع) فرمودند : نوروز که می ‏آید ما منتظر فرج آل ‏محمد (ص) هستیم ، زیرا نوروز از روزهاى ما و روزهاى شیعیان ما است . شما آن را از دست دادید و پارسیان آن را نگه داشتند .

عید از منظر حضرت علی (ع)

عید از نظر علی (ع) این است که : هر روزی که در آن روز ، معصیت ‏خدا نشود و گناهی انجام نگیرد ، آن روز را عید خوانده است . " کل یوم لا یعصی الله تعالی فیه فهو یوم عید "

     بارسیدن بهار، طبیعت ردای سبز بر تن می کندو انسان ها را به مهر ورزی، گره گشایی و هم گرایی فرا می خواند. بهارپیام آور تعادل است و اینکه در سایه تعادل زندگی زیبا می شود با دیدن بهار، رحمت و محبت خداوند را به یاد می آوریم، به یاد می آوریم که چشمه مهر خداوند همواره سرازیراست و اگر ما او و نشانه هایش را فراموش کنیم، او با دگرگونی های فصل ها جلوه گری می کند تا شاید دل های ما به یادش افتد و چشم ها از خواب غفلت بیدار شوند. همه ساله با فرا رسیدن زمستان فروغ زندگی از سیمای طبیعت رخت برمی بندد و افسردگی و پژمردگی جای آن را می گیرد اما پس از مدتی با فرا رسیدن بهار روحی دوباره به کالبد طبیعت بی جان و افسرده دمیده می شود و طبیعت لباس حیات برتن می کندو این گونه است که رستاخیز انسان و جهان با پیدایش بهار به تماشا گذاشته می شود از همین رهگذر پیامبراکرم (ص) می فرماید:

(هروقت بهار را دیدید بسیار از قیامت یاد کنید)

بهار آمد بهار آمد بهار خوش عذار آمد
خوش و سرسبز شد عالم، اوان لاله زار آمد
ز سوسن بشنو ای ریحان که سوسن صد زبان دارد
به دشت آب و گل بنگر که پرنقش و نگار آمد
گل از نسرین همی‌پرسد که چون بودی در این غربت
همی‌گوید خوشم زیرا خوشی‌ها زان دیار آمد
سمن با سرو می‌گوید که مستانه همی‌رقصی
به گوشش سرو می‌گوید که یار بردبار آمد
بنفشه پیش نیلوفر درآمد که مبارک باد
که زردی رفت و خشکی رفت و عمر پایدار آمد
همی ‌زد چشمک آن نرگس به سوی گل که خندانی
بدو گفتا که خندانم که یار اندر کنار آمد
صنوبر گفت راه سخت، آسان شد به فضل حق
که هر برگی به ره بری چو تیغ آبدار آمد
ز ترکستان آن دنیا بنه ترکان زیبارو
به هندستان آب و گل به امر شهریار آمد
مولانا

بوی شکفتن رسید
منتظران بهار! بوی شکفتن رسید
مژده به گل‌ها برید، یار به گلشن رسید
لمعه مهر ازل، بر در و دیوار تافت
جام تجلی به دست، نور ز ایمن رسید
نامه و پیغام را رسم تکلف نماند
فکر عبارت کراست معنی روشن رسید
زین چمنستان کنون، بستن مژگان خطاست
آینه صیقل زنید دیده به دیدن رسید
بیدل از اسرار عشق، هیچ کس آگاه نیست
گاه گذشتن گذشت، وقت رسیدن رسید

آمد بهار خرم با رنگ و بوی طیب
با صد هزار زینت و آرایش عجیب
شاید که مرد پیر بدین گه جوان شود
گیتی بدیل یافت شباب از پی شبیب
چرخ بزرگوار یکی لشکری بکرد
لشکرش ابر تیره و باد صبا نقیب
خورشید ز ابر تیره دهد روی گاه گاه
چونان حصاری که گذر دارد از رقیب
یک چند، روزگار جهان دردمند بود
به شد که یافت بوی سمن را دوا طبیب
باران مشک بوی ببارد نو به نو
و ز برف برکشید یکی حله قصیب
گنجی که برف پیش همی‌داشت گل گرفت
هر جویکی که خشک همی‌بود شد رطیب
لاله میان کشت درخشد همی ‌ز دور
چون پنجه عروس به حنا شد خضیب
بلبل همی‌بخواند بر شاخسار بید
سار از درخت سرو مر او را شده مجیب
رودکی