شهرستان رشت :
اين شهرستان ازشمال به درياي خزر و بندر انزلي ، از جنوب به شهرستان رودبار ، از شرق به شهرستانهاي سياهكل و آستانه اشرفيه و از غرب به شهرستانهاي فومن ، صومعه سرا و شفت منتهي ميشود.شهرستان رشت با توجه به شرايط جغرافيايي ،اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي و سياسي ـ اداري داراي ويژگيهاي مهمي است ، همانطوريكه متذكر شديم اين شهرستان به جهت موقعيت جغرافيايي ( واقع شدن در جلگه مركزي و وسعت زياد آن ، حاصلخيزي خاك و اراضي ، مهمترين منطقه توليد و كشت برنج است ) و موقعيت ارتباطي ( واقع شدن بر رسر راه تهران ، قزوين ، انزلي ، آستارا از يك سو و مسيرجاده اصلي گيلان به مازندران و شرق گيلان از سوي ديگر ) و موقعيت سياسي ـ اداري ( واقع شدن شهر رشت بعنوان مركز استان گيلان در اين قسمت ) و رونق اقتصادي و گسترش شهرهاي صنعتي و ايجاد كارخانه هاي صنعتي و به تبع آن افزايش فعاليتهاي زراعي ـ تجاري داراي اهميت مي باشد در اين شهرستان بنابر اين بررسي و مطالعه فرهنگي واجتماعي آن از ديدگاه مردم شناسي بسيار مهم و ضروري است.
اين شهرستان با مساحت 2/1272كيلومتر مربع، شامل 6 بخش : مركزي ، خمام ، خشكبيجار ، سنگر ، كوچصفهان و لشت نشاء و 18 دهستان و 296 آبادي ، كه 294 آبادي آن داراي سكنه و 2 آبادي آن خالي از سكنه است. جمعيت شهرستان طبق سرشماري سال 1385 ، 857606 نفر بوده است كه تراكم نسبي آن 430 نفر درهر كيلومتر مربع است كه از اين تعداد 7/68 درصد آنها شهر نشين هستند ، همچنين 32% كل جمعيت استان به اين شهرستان تعلق دارد. مردم آن آريايي نژاد و به زبان فارسي وگويش گيلكي سخن مي گويند در اين شهر عده اي ارامنه و يهودي هم اقامت دارند در گذشتهعده اي يوناني نيز به سبب رونق تجارت نخ نوغان و نوغانداران به گيلان كشانده شده بودند كه اكنون كسي از آنها باقي نمانده ، ارامنه ، كليسائي در رشت دارند و درگذشته بيشتر صاحب مدرسه سالن تئاتر بودند.
ساكنان شهرهاي اين شهرستان عمدتاً به مشاغل خدماتي ، تجاري و صنعتي مشغول هستند و شاليكاري نيز از عمده فعاليتهاي روستاييان اين خطه مي باشد. در بخش كشاورزي ، اين ناحيه از مستعدترين مناطق استان و كل كشور محسوب مي شود.
شهرستان رشت با توجه به شرايط جغرافيايي،اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي و سياسي- اداري داراي ويژگيهاي مهمي است. همانطوريكه متذكر شديم اين شهرستان به جهت موقعيت جغرافيايي ( واقع شدن در جلگه مركزي و وسعت زياد آن، حاصلخيزي خاك و اراضي و مهمترين منطقه كشت و توليد برنج)، موقعيتارتباطي ( واقع شدن بر سر راه قزوين- تهران و بندرانزلي- آستارا از يك سو و مسير جاده اصلي گيلان به مازندران و شرق گيلان از سوي ديگر)، موقعيت سياسي- اداري ( واقع شدن شهر رشت بعنوان مركز استان گيلان)، رونق اقتصادي و گسترش شهرهاي صنعتي و ايجاد كارخانه هاي صنعتي و به تبع آن افزايش فعاليتهاي زراعي- تجاري داراي اهميت مي باشد. بنابراين در اين شهرستان بررسي و مطالعه فرهنگي و اجتماعي آن از ديدگاه مردم شناسي، بسيار مهم و ضروري است.
شهر رشت بعنوان مركز استان گيلان تقريباً در مركز جلگه گيلان ، در وسيعترين بخش دلتاي رودخانه سفيد رود با ارتفاع متوسط 8 متر از سطح درياهاي آزاد و در 330 كيلومتري شمال باختري تهران و در انتهاي راه كناره اصلي درياي خزر و در مسيرراه اصلي درجه يك قزوين به بندر انزلي واقع شده است. دو شاخابه از سفيد رود بنامهاي 1- سياهرود 2- گوهر رودبار از دو سوي خاور و باختر شهر رشت روان هستند وسرانجام به مرداب انزلي مي ريزند.
