زندگی هایمان کاغذی شده است:...؟!
آرزوهایمان را بند زده ایم به دستان کاغذ ودر ذهن سپید کاغذهایمان ؛در
اوج تنهایی خویش برای خود دنیایی ساخته ایم :شعر میگوییم ،قصه
مینویسیم،ترانه می خوانیم ،دلتنگ می شویم ،از عشق حرف می زنیم
و........زندگی می کنیم .خوشبختی در میان برگ های کتاب خمیازه
می کشد و به اسطوره شدن می اندیشد ! نمیدانم چرا داستان های کتاب ها
ودفترها ی کاغذی سری به دنیای واقعی ما نمی زنند؟؟
ضریح سرد امیدواری بی زائر مانده است بس که دعا کردیم واجابت نشد .
عشق را درخیابان با" شماره یی کاغذی" می خرند وکمی آنسوتر با مُهری
به روی "شناسنامه یی کاغذی" حکم بر جدایی عشق می کنند . وچه بسیارند
کسانی که با پول های کاغذی شان افسار زمین را بده دست گرفته اند و جان
می خرند ومی فروشند .وتو یادت باشد جایی نزدیک همین حوالی معیار
انسانیتمان "مدرکی کاغذی" شده است .گاهی فکر میکنم خودمان هم به کاغذ
می مانینم . در ابتدا سپید وپاک ،اما خدا نکند که زیر دست کسی بی افتیم ،
خط خی های بی شمار،سیاهی های پاک نشدنی چین وچروک های صاف
نشدنی و.......نابودمان می کند .تنها راه سپید ماندن انگار گوشه یی نشستن
و دوری کردن از دنیا ست !
زندگی خود ِ من که حسابی کاغذی است ، تنها مونسم "دفتری است کاغذی
که اگرروزی ،دیگر درآن ننویسم حتما مُر ده ام !!!!!
نمیدانم عاقبت این کاغذ بازی چه می شود؟ این قمار بی هدف ؟
ولی خب حداقل می توانم به بعد از مُردنم امیدوار باشم ؛چون در جهنم خبری
از کاغذنیست!!!!
