ما نمی‌توانیم دربارهٔ فواید و نکاتِ سلامتیِ شیر مادر حق مطلب را بجا بیاوریم. اگر شما و کودکتان هر دو سالم هستید، می‌توانید حداقل هفته‌های اول به او شیر بدهید تا مواد ایمنی طبیعی بدنتان وارد بدن نوزاد شود و یا از هر دو نوع شیر بهره ببرید. بسیاری از خانم‌ها هم شیر خودشان را می‌دهند و هم از شیر خشک استفاده می‌نمایند. دادن شیر خشک با شیشه نیز راه سالم و مناسبی است، چه از‌‌ همان روز اول شروع کنید، چه مدتی بعد از شیر دهی با شیر خودتان آن را آغاز نمایید. اگر نمی‌دانید کدام را انتخاب کنید و در این باره نگران هستید سعی کنید واقعیت‌های پزشکی را از مسائل سیاسی و فرهنگی جدا کنید. یادتان باشد مهم‌ترین کاری که می‌توانید برای فرزند خود انجام دهید، انتقال عشقتان و فراهم نمودن تغذیهٔ مناسبِ اوست.

در دنیای واقعی دلایل زیادی برای انتخاب شیر خشک وجود دارد. شامل: نوزاد قادر به مکیدن نیست (رایج در بچه‌های زودرس)، جدایی طولانی مادر از فرزند، درد شیر دهی، نگرانی از اینکه شیر به اندازه کافی ندارید، نیازِ بازگشت به کار، ابتلاء به بیماری و نیاز به دارویی که نباید به کودک شیرخوار منتقل شود و در آخر تمایل به مشارکت دادن سایر اعضای خانواده در امر شیر دهی.

توصیه مشاور: بهترین شیربرای کودک،شیر مادر است. پس تمام تلاشتان را نمایید که شیر خودتان را به وی بدهید.  در صورتی که شیر شما کم است  می توانید با رژیم غذایی مناسب و با افزایش دفعات شیر دهی مخصوصا در شب شیر خود راافزایش دهید. اگر کودکتان همزمان از شیر شما و شیشه تغذیه می شود پس از مدتی دچار سر در گمی میشود چون نحوه مک زدن سرپستانک با سینه مادر متفاوت است و طبیعتا پس از مدتی شیشه را انتخاب می کند چون مکیدن ان راحت تر میباشد. اگر شاغل هستید  میتوانید شیر خود را در دوران مرخصی زایمان هر روز بدوشید و در فریزر نگهداری نمایید و بعدا با قاشق یا سرنگ به کودکتان داده شود. اما در برخی از شرایط مثل بیماری مادر که دارای شیر آلوده می باشد و ... این امر مقدور نیست و با توجه به نظر پزشک می توانید اقدام به استفاده از شیر خشک نمایید.

شیر خشکی که به کودکم می‌دهم باید از چه مشخصه‌هایی برخوردار باشد؟

شیر خشک‌های امروزی به لحاظ مواد غذایی طوری طراحی شده‌اند که تا حد امکان شبیه شیر مادر باشند. با اینکه شیر خشک مواد مقاوم در برابر بیماری‌های عفونی شیر مادر را ندارد، اما بسیار مغذی است. بیشتر شیر خشک‌ها بر پایهٔ شیر گاو یا سویا هستند. هر شیر خشکی که انتخاب کنید باید حاوی آهن باشد، تا از کم خونی جلوگیری کند. برای انتخاب شیر خشک مناسب با پزشک خود مشورت نمائید.

چرا نمی‌توانم به کودکم شیر گاو بدهم؟

تحت هیچ شرایطی نباید به او شیر گاو بدهید. شیر گاو تا یک سالگی توصیه نمی‌شود زیرا دارای عناصر مغذی مورد نیاز نوزاد در حال رشد نیست و می‌تواند منجر به سوء هاضمه گردد. برای اطلاعات بیشتر در مورد این شیر به هفته یازدهم از تقویم نوزاد مراجعه کنید.

شیرخشک‌های مکمل چه نوع شیری هستند و چه زمانی باید کودکم را با آن‌ها تغذیه کنم؟

شیر خشک‌های مکمل مخصوص نوزادان ۴ تا ۱۲ ماهه‌ای هستند که از غذاهای نیمه جامد (غذاهای نشاسته‌ای کودک، پوره میوه و سبزیجات) هم استفاده می‌کنند. شیر خشک‌های مکمل دارای کلسیم، آهن، پروتئین و کالری بیشتری نسبت به شیر خشک معمولی هستند و اغلب کمی هم ارزانترند. اکثر پزشکان به والدین توصیه می‌کنند که حدود ۶ ماهگی به جای پر کردن شکم نوزادان با شیر خشک، غذاهای جامد به آنها بدهند. اما این مسأله بستگی به کودک دارد. نوزادانی که دارای حساسیت غذایی هستند (نوزادانی که حساسیت زیادی به غذاهای مختلف دارند) و نوزادانی که سابقهٔ رشد کمی دارند، می‌توانند از شیر خشک مکمل استفاده کنند. با پزشک خود مشورت نمایید تا ببینید چه چیزی برای او بهتر است.

می‌خواهم شیر خشک را مکمل شیر خود کنم؛ به چه صورت و با چه روشی این کار را انجام دهم؟

مشاوران شیر دهی توصیه می‌کنند که شیر خشک را بعد از ۳ تا ۴ ماهگی شروع کنید. تا این زمان شیر خودتان مورد قبول واقع شده اما کودکتان آنقدر بزرگ نشده که بخواهد در مقابل پستانک جدید مقاومت کند (نوع مکیدن سینه و شیشه شیر متفاوت است). بهتر است شیشه شیر را به فرد دیگری بدهید تا به او شیر بدهد، زیرا بوی شما و شیرتان به بینی او خورده و ممکن است از خوردن هر چیزی غیر از شیر مادر خودداری کند. اگر می‌خواهید گاهگاهی از شیر خشک استفاده کنید، در هر شبانه روز یک بار به او از این شیر بدهید تا از کم شدن شیر خود جلوگیری کنید. اگر خیلی زود باید به سر کار باز گردید و قصد دارید تا زمانی که در خانه نیستید به پرستارتان بگویید به او شیر خشک بدهد و هنگامی که به خانه بازگشتید، شیر خودتان را به او بدهید، به تدریج در هر ۳ تا ۴ روز یک وعده شیر خشک را جایگزین یک وعده شیر خودتان نمایید.

اصول شیردهی

اطلاعاتی که باید برای شیردهی صحیح کودکتان از آن‌ها آگاه باشید:

شیوه صحیح

بسیاری از خانم‌هایی که به تازگی مادر شده‌اند، تصور می‌کنند که شیردهی کار خیلی ساده‌ای است. اگرچه نوزاد به طور غریزی می‌داند چگونه شیر بنوشد، اما اغلب برای مادران جدید زمان می‌برد تا شیر دادن را بیاموزند. یکی از کلیدهای شیردهی موفق، یادگیری شیوه‌های درست آن است و اینجاست که پای حمایت تعدادی از کار‌شناسان، پزشکان و مادران با تجربه به میان می‌آید. همچنین می‌توانید از سازمان بین المللی مختص شیردهی (La Leche League)، کمک بگیرید. با اندکی کمک، اکثر خانم‌ها می توانند با موفقیت به نوزادشان شیر بدهند. بنابراین مثبت بیاندیشید و برای این که از شیردهی، تجربه ای خوشایند برای خود و کودکتان بسازید، نکات زیر را دنبال کنید.

گام‌هایی برای موفقیت در شیردهی
 

قبل از تولد فرزندتان خودتان را آماده شیردهی کنید.

قبل از تولد نوزادتان زمان خوبی است که تصمیم بگیرید که آیا می‌خواهید به او شیر خودتان را بدهید یا خیر. اگر می‌خواهید شیر خودتان را به او بدهید، پزشک و کارکنان بیمارستان را در جریان قرار دهید. آن‌ها می‌توانند در این خصوص اطلاعاتی را در اختیارتان قرار دهند.

از‌‌ همان آغاز تولد شیردهی را شروع کنید.

اگر می‌توانید از‌‌ همان ساعت اول تولد نوزادتان شیردهی را آغاز کنید. این فرصت خوبی برای تعیین الگوی شیردهی در زمان هوشیاری نوزادتان است. به نقل از آکادمی پزشکی اطفال آمریکا، احتمال موفقیت در مکیدن شیر در کودکانی که از‌‌ همان ساعت اول بعد از تولد، شیر مادرشان را می‌مکند، بیشتر است.

هر دو ساعت یکبار شیر بدهید.

هر بار کودکتان شما را از گرسنگی خود مطلع کرد، به او شیر بدهید، بطور کلی هر 1.5 تا 3 ساعت باید این کار را کنید. گریه آخرین علامت گرسنگی است، پس سعی کنید سایر علائم گرسنگی او را قبل از اینکه گریه کند، بیاموزید. برخی از علائم مشترک گرسنگی نوزاد: هوشیار به نظر می‌رسد، دستش را نزدیک دهانش می‌برد، شروع به مکیدن می‌نماید، ناله می‌کند و دست و بازو‌هایش را منقبض می‌کند.

فعلاً از پستانک استفاده نکنید. دادن پستانک یا شیشه شیر به نوزاد می‌تواند مانع خوردن شیر شما گردد. بنابراین تا زمانی که عادت شیردهی او شکل نگرفته و منابع شیریتان خوب تامین نشده است، از پستانک استفاده نکنید (معمولاً ۳ تا ۴ هفته بعد از زایمان).

آسایش خود را فراهم کنید.

با پیدا کردن مکانی ساکت برای شیردهی به خروج شیر از سینه‌تان کمک کنید. روی یک صندلی راحت بنشینید و سعی کنید به یک موسیقی آرام‌بخش گوش کنید.

وضعیت شیردهی

آغوش:

این وضعیت، رایج‌ترین وضعیت در هفته‌های اول بعد از تولد نوزاد است.

نحوهٔ در آغوش گرفتن کودک: کودک را به پهلو بخوابانید. او را روی پا‌هایتان قرار بدهید (با استفاده از بالش او را بالا‌تر بیاورید)، به گونه‌ای که سرش روی ساعدتان قرار داشته باشد. اگر از سمت چپ به او شیر می‌دهید، نوزاد باید روی ساعد چپتان قرار بگیرد. با دست دیگرتان سینه‌تان را به شکل C (شست روی سینه و ۴ انگشت دیگر زیر سینه) نگه دارید یا به شکل U این کار را کنید (سینه‌تان را با انگشت اشاره و شست نگه دارید).

در آغوش گرفتن به شکل گهواره‌ای معکوس:

بسیاری از مادران در هفته‌های اول این وضعیت را ترجیح می‌دهند، زیرا در این حالت بیشترین کنترل را روی کودک دارند: نوزاد را به شیوهٔ قبلی اما به حالت معکوس، در آغوش بگیرید؛ یعنی اگر می‌خواهید با سینهٔ چپ به او شیر بدهید، او را روی دست راستتان قرار دهید و با دست چپ سینه‌تان را به شکل U نگه دارید.

مدل فوتبالی یا زیربغلی:

اگر سزارین کرده‌اید، این حالت، حالت خوبی است. زیرا در این وضعیت کودک از زخم شما دور خواهد بود: نوزاد را روی بالشی در کنارتان قرار دهید، به گونه‌ای که باسن او نزدیک آرنج شما و پا‌هایش زیر بازو‌هایتان باشد. سپس سینه‌تان را به شکل  «C» نگه دارید.

حالت خوابیده به پهلو:

حالت راحت هنگام شیردهی شبانه این است که به پهلو بخوابید. با نوزادتان به پهلو بخوابید به طوری که روبروی شما باشد. او را در بازوانتان به گونه‌ای که پشت او در راستای ساعدتان باشد، بغل کنید. می‌توانید زیر سر یا پشتتان، یک بالش قرار دهید تا راحت‌تر باشید. یک بالش هم پشت نوزادتان قرار دهید تا هنگام شیر خوردن به عقب غلت نخورد.

شیردهی درست مانع می‌شود که کودک‌تان به قارچ‌های دهانی مبتلا شود.

می توانم به کودکم آب یا آب قند بدهم؟

نباید به کودکتان آب یا آب قند بدهید و اگر از شیر خشک یا غذاهای کمکی استفاده می‌کنید، هرگز بیشتر از مقدار توصیه شده روی برچسب، آن را رقیق نکنید.

تمامی آب مورد نیاز نوزادتان از شیر شما تامین می‌شود. حتی زمانی که مادر فقط در چند روز اول بعد از زایمان شیر داشته باشد، در این دوره کودک شیر آغوز می‌خورد که برای تامین آب بدن او کافی است.

آب می‌تواند مانع از جذب شیر مادر و شیر خشک شود؛ زیرا به او احساس سیری می‌دهد و مانع از تغذیه کافی او می‌شود.

دادن آب به نوزاد همچنین ممکن است سبب مسومیت آبی شود، وضعیتی جدی که زمانی روی می‌دهد که آب اضافی، سدیم بدن را رقیق کرده و تعادل الکترولیت (میزان املاح مورد نیاز بدن) را برهم زده و باعث ورم بافت بدن می‌شود. این مساله رایج نیست اما مساله‌ای جدی است که می‌تواند منجر به تشنج و حتی کما شود.

اگر نوزاد نیاز به آب بیشتری داشته باشد، برای مثال به دلیل التهاب معده، اسهال و استفراغ، پزشک ممکن است استفاده از نوشیدنی‌های الکترولیت (نوشیدنی‌های دارای املاح معدنی و مواد غذایی) مانند پدیلایتیا یا اینفلایت را به شما توصیه کند.

احتمالاً باید راجع به محققانی که برای آرام کردن کودک هنگام واکسن زدن از آب قند استفاده کرده‌اند، چیز‌هایی شنیده باشید. این شیوه ممکن است بدون هیچ مشکلی در طول یک فرایند پزشکی انجام شود (چه برای آرام کرد او چه برای فرو نشاندن عطش نوزاد)، اما نباید در خانه از آب قند استفاده کنید. او به آب نیازی ندارد و شکر هم برایش خوب نیست.

کودک و آهن

این موضوعِ مهمی است که باید به آن توجه شود؛ نوپایانی که بیش از حدِ نیازِ روزانۀ پیشنهاد شده کلسیم استفاده می کنند، نسبت به نوپایانی که به میزانِ توصیه شده از کلسیم استفاده می کنند، در معرضِ ریسکِ بالاتری از کمبودِ آهن و آنمی قرار دارند. نشان داده شده است که شیر و کلسیم از جذبِ آهن جلوگیری می کنند. نوپایان به دلیلِ رژیمِ غذایی شان و میزانِ آهنی که از شیرِ مادر یا شیرِ خشک جذب می شود در معرضِ خطرِ ابتلا به آنمی یا کمبودِ آهن قرار دارند.
آهن اساسی ترین جزءِ هموگلوبین است که اکسیژن را در خون انتقال می دهد. همانطور که یک کودکِ کوچک رشد می کند، حجمِ خون افزایش پیدا می کند و بنابراین نیاز به آهن نیز افزایش می یابد. خردسالان و نوپایان معمولاً نسبت به زمانِ نوزادی، غذا هایِ غنی از آهنِ کمتری را استفاده می کنند. به علاوه آهنی که کودکان دریافت می کنند معمولاً آهنِ غیرِ حیوانی است که از منابعِ گیاهی دریافت می شود، و مقدارِ کمتری دارد. در نتیجه کودکانِ بالایِ ۳ سال در معرضِ ریسکِ بالایِ کمبودِ آهن و آنمی قرار دارند. نوپایان و خردسالان روزانه به ۱۰ میلی گرم آهن نیاز دارند.
برخی از غذا هایِ غنی از آهن عبارتند از:
• لوبیای خشک
• کدو
• سیب زمینی شیرین
• کلم بروکلی
• قارچ
• گوشت و مرغ (گوشت گاو، جگرِ گاو و مرغ، بوقلمون و...)
• سبزیجات (اسفناج، بروکلی، چغندر، گوجه فرنگی)
• زردۀ تخم مرغ
• میوه های خشک (انجیر، زردآلو، آلو خشک و کشمش)
• آبِ آلو
• توفو
• غلات
• شیرۀ چغندر
• غذا های دریایی (تن ماهی، سالمون، ساردین و... - خرچنگ و میگو فقط باید پس از ۲ سالگی مصرف شوند و قبل از مصرف با پزشکِ کودک مشورت شود)

توصیه مشاور: به همین دلیل قطره اهن از شش ماهگی  به کودک داده می شود.  و برای جلوگیری از تغییر رنگ دندان کودک بهتر است که ته حلق وی چکانده شود و پس از ان آب به وی داده شود تا بقایای ان از روی دندان های وی پاک شود.

توصیه مشاور: بهتر است از یک ساعت قبل تا دو ساعت بعد از مصرف قطره اهن یا غذای اهندار به کودک چای داده نشود تا جذب ان کمتر نشود. علاوه بر این لازم به ذکر است که ویتامین سی  و میوه هایی که دارای این ویتامین هستند جذب آهن را بالا میبرند

4 نکته پزشکی استفاده از شیشه شیر

توصیه‌های دکتر جولی سگال (Julie Segal)، پزشک اطفال مرکزسلامت کودکاندر آتلانتا:

آن را تمیز نگاه دارید: قبل از استفاده از شیشه جدید پستانک آن را باز کنید، آن را از حلقه بیرون بیاورید و هر دو قسمت را استریلیزه کنید یا ۵تا ۱۰دقیقه با آب بجوشانید. نیازی نیست که بعد از هر بار شیر دهی آن را استریلیزه کنید- فقط بطری را در ماشین ظرفشویی قرار داده و یا با آب داغ کف آلود بشویید و با برس بطری ته مانده‌های شیر را تمیز کنید.

آن را درست گرم کنید: شیشه شیر پر را زیر آب داغ قرار داده یا از یک گرم گننده استفاده کنید، سپس دمای شیر را روی ساعدتان امتحان کنید. از مایکروفر استفاده نکنید، ممکن است فقط برخی نقاط آن داغ شود. همچنین خوب است به کودکتان شیشه شیری با دمای اتاق یا کمی خنک بدهید. (کودکتان آنچه را که به آن عادت کرده است دوست خواهد داشت.)

زاویه قرار دادن نوزاد: نوزادتان را نیمه قائم در آغوشتان قرار دهید، انتهای بطری را به آرامی کج کنید. شیر باید تمام پستانک را پر کند تا هوا وارد شمکش نشود (ممکن است باعث نفخ نوزاد شود). هرگز در حالی که چند کار را با هم انجام می‌دهید، بطری را راست نکنید. در صورت پر شدن دهان نوزادتان ممکن است خفه شود.

به اندازه کافی به او شیر بدهید: نوزادان در هفته اول معمولاً در هر بار شیر دهی ۳۰تا ۶۰گرم شیر می‌نوشند و هر دو تا سه ساعت یک بار. نوزادان با رشد سیستم گوارشیشان، شیر بیشتری می‌خورند، اما با دفعات کمتر. به طور کلی نوزادتان باید ۳۰تا ۶۰گرم بیش از تعداد ماه های سنش شیر بنوشد (تا ۲۴۰گرم).

توصیه متخصص:
 

به سوراخ پستانک دقت شود که با خروج زیاد شیر نوزاد دچار مشکل  نشود.

البته هیچ شیری بهتر از شیر مادر نیست.

مراقب باشید تا کودک‌تان با خوردن شیر از طریق شیشه به عفونت‌های قارچی مبتلا نشود.

زمان مناسب براي از شير گرفتن كودك

سوال:

مادران عضو گروه بازی كودكم می‌پرسند که چرا هنوز شیر خودم را به کودک نوپایم می‌دهم، اما من اینکار را دوست دارم. آیا باعث آشفته شدن کودکم می‌شوم یا باید به آن‌ها بگویم که راجع به آن حرف نزنند؟

پاسخ:

در واقع سازمان سلامت جهانی مادران را به دادن شیر خودشان در دوران نوپایی تشویق می‌کند. شیر دادن صرف نظر از فواید جسمانی، شیوه خوبی برا ی انس گرفتن مادر و فرزند است – که حتماً با شیر دادن به فرزندتان متوجه آن شده‌اید. زمانی باید آن را ترک کنید که از شیر دادن خسته شده‌اید یا کودکتان دیگر تمایلی به خوردن شیر شما نداشته باشد.

این اطلاعات راه خوبی است برای اینکه به سایر مادران گروه بگویید که در کار دیگران دخالت نکنند. اینکه آیا شیر خودتان را به او بدهید یا نه و یا تا چه زمانی، تصمیم گیری‌های کاملاً شخصی هستند که فقط با پزشک کودکتان می‌توانید درباره آن صحبت کنید. البته، از نظر این خانم‌ها استقبال می‌شود اما باید کار را به کاردان بسپارند.

اما اگر می‌خواهید چشمان متعجب آن‌ها – و ناراحتی تان- را به حداقل برسانید، قبل از رفتن به گروه بازی در خانه به او شیر بدهید و با خودتان خوراکی ببرید تا هنگامی که گرسنه شد، از آن استفاده کنید.

روزی که دیگر تمایلی به خوردن شیر شما نخواهد داشت (یا خودتان دیگر نمی‌توانید به او شیر بدهید)، فرا خواهد رسید. در ضمن مطمئن باشید که می‌توانید او را به شیوهای دیگری آرام کنید و درباره این واقعیت که شما به شیوه‌ای که به نظرتان مناسب بود به او شیر داده‌اید، به خود تسلی بدهید.

سن مناسب برایِ نوشیدن شیر کم چرب

شیرِ مادر بهترین گزینه برایِ سالِ اول زندگي نوزاد است. قبل از سپری شدن اولین سالِ تولد باید از دادنِ شیرِ گاو به نوزاد پرهیز کرد.
نوزادان و نوپایان در رژیمِ غذاییِ خود به دلایلِ مختلفی به چربی نیاز دارند، مثلاً برایِ رشدِ مغز و اعصاب. بنابراین معمولاً توصیه می‌شود که کودکانِ ۱ تا ۲ ساله شیرِ کامل بنوشند و پس از ثباتِ نسبی رشدشان، با امنیت بیشتری شیرِ خود را به کم چرب تغییر دهند (با این وجود انجمنِ پزشکانِ کودکان آمریکا توصيه مي كند کودکانی که در معرضِ ریسکِ ابتلا به چاقی قرار دارند، با صلاحدید پزشک قبل از ۲ سالگی می‌توانند شیرشان را به کم چرب تغییر دهند).
همچنین توصیه می شود که بدلیل نیاز بدن کودکان در این سن به چربی از استفاده شیر بدون چربی برای کودکان نوپا صرفنظر گردد. در صورتی که در موردِ نیازهایِ تغذیه‌ای و رشدی نوپایتان نگران هستید، می‌توانید با پزشکِ او مشورت کنید.

دادن آبمیوه به نوزاد

«به نظر می‌رسد که کودکِ ۵ ماهه من به امتحانِ غذا هایِ جدید علاقه‌مند است. من می‌خواهم به او آبمیوه بدهم. اما هنوز مطمئن نیستم که او از نظر سنی و رشدی برایِ این کار آمادگی دارد یا خیر؛ اگر آمادگیِ لازم را دارد، چه نوع آبمیوه‌ای باید به او بدهم. آیا پیشنهادی دارید؟»
قبل از اینکه به نوزادان آبمیوه بدهید، بهتر است صبر کنید تا به ۶ ماهگی برسند. پزشکان توصیه می‌کنند که بعد از ۶ ماهگی نیز به طورِ مکرر به آن‌ها آبمیوه ندهید چون با این کار به کالریِ مصرفی او می‌افزایید و تعادلِ او را مختل می‌کنید. بنابراین نوشیدنِ بیش از اندازه آبمیوه موجبِ افزایش وزن و پوسیدگیِ دندان‌های نوزادان شده و در برخی از نوزادان و نوپایان ایجادِ اسهال می‌کند.
هنگامی که به کودکتان آبمیوه می‌دهید از این دستورالعمل‌ها پیروی نمایید:فقط آبمیوه ۱۰۰% طبیعی به کودکتان بدهید و از آبمیوه هایِ پاکتی و پودر‌های شربت استفاده نکنید.میزان آبمیوه را به ۶۰ تا ۱۲۰ میلی لیتر در روز محدود کنید.آبمیوه را در فنجان (و نه در شیشه شیر) به نوزادتان بدهید

اولین غذای جامد نوزاد

آیا می‌دانید که نوزادتان (۴ تا ۶ ماه) برای اولین غذای خود، نیازی به خوردن غذای نشاسته‌ای-برنجی (rice cereal) ندارد؟

اولین تجربه غذای جامد نوازادن باید از یک مادۀ مناسب سن او درست شود. طبق تایید بسیاری از منابع پزشکی، چند گزینه فوق العاده برای اولین غذای اطفال عبارتند از: آووکادوی خامه‌ای، موز و سیب زمینی شیرین. این غذا‌های سالم و مغذی بسیار مناسب اولین غذای جامد نوزاد هستند، زیرا هضم آن‌ها راحت بوده و سرشار از ویتامین‌ها، مواد معدنی، چربی و سایر مواد مغذی مورد نیاز نوزاد در حال رشد هستند.

 بسیاری از والدین هنوز هم قبل از ۶ ماهگی غذا‌های جامد (مکمل یا جایگزین شیرمادر) را به نوزادشان می‌دهند و این دستور‌های غذایی این حقیقت را تایید و تصدیق می‌کنند. به طور ایده آل نوزادان در ۶ ماه اول زندگی، هیچ چیزی غیر از شیر مادر و شیر خشک نباید بخورند.

غذای مغذی، خوشمزه و کامل  به عنوان اولین غذای جامد نوزاد

گلابی                            

ویتامین: آ، ث، فولیت

مواد معدنی: پتاسیم، فسفر، منیزیم، کلسیم

1. گلابی را پوست کنده و قسمت ضخیم داخل آن را که پر از دانه‌های ریز است، بیرون آورید.
2. آن را به آرامی بخار پز کنید تا نرم شود.
3. در مخلوط‌کن یا غذا‌ساز بریزید تا یکدست پوره شود. این کار را با استفاده از چنگال هم می‌توانید انجام دهید.
4. در صورت نیاز از آبی که در حین پخت باقی مانده است استفاده کنید، اما گلابی معمولاً بدون افزودن مایع هم خیلی شل و آبدار است –در صورت نیاز کمی غذای نشاسته‌ای نوزاد (cereal)اضافه کنید تا غلیظ شود.

شروع غذاهای جامد

علائم زیادی وجود دارد که به شما کمک می‌کند بفهمید کودکتان آماده خوردن غذاهای جامد است یا نه، ولی اطلاعات شما درباره آمادگی کودک‌تان، برای خوردن غذا‌های جامد چقدر دقیق است؟ آیا وزن او دو برابر زمان تولدش شده است. آیا می‌تواند سرش را خوب کنترل کند؟

 شاید وقتی کودکتان ۳ یا ۴ ماهه است، احساس کنید که به چیزی بیش از شیر خشک یا شیر مادر نیاز دارد. شاید شب‌ها بیشتر از خواب بیدار می‌شود، یا بیش از حدمعمول غذا می‌خورد و شما را به این فکر می‌اندازد که آیا او به غذای جامد نیاز دارد یا نه.

ممکن است جهش رشدی با آمادگی برای خوردن غذا‌های جامد اشتباه گرفته شود.

به یاد داشته باشید که جهش رشدی ممکن است بین ۳ تا ۴ ماهگی رخ دهد. شاید نوزادتان شب‌ها به دفعات ییشتری برای شیر خوردن بیدار می شود و یا ممکن است مثل زمانی که تازه متولد شده بود، بی‌وقفه شیر بخورد (Cluster Feed). این جهش رشد اغلب باعث افزایش گرسنگی نوزادتان می‌شود . لذانبایدتصورکرد کودک‌تان علاوه بر شیر به غذای جامد نیاز دارد.

سعی کنید به جای غذای جامد، دفعات بیشتری شیر خودتان یا شیر خشک به او دهید؛ خواهید دید که به مدت یک یا دو هفته، نوزادتان بار‌ها جهش رشدی داشته و دوباره مانند قبل به اندازه معمول شیر می‌خورد.

توصیه مشاور: البته شیر مادر به هر شیر دیگری ارجح است مگر در موارد خاص و با تجویز پزشک. برای مادرانی که تصور می کنند شیر به اندازه کافی تولید نمی کنند یک رژیم غذایی مناسب همراه با شیر دهی بیشتر بخصوص شب هنگام راه گشا خواهد بود.

چند علامتی که نشان می دهد نوزادتان آماده خوردن غذاهای جامد است:

•  فقدان رفلاکس زبانی (tongue-thrust reflex): این رفلاکس به کودک اجازه می‌دهد که به راحتی مایعات را ببلعد و درصورتی که این واکنش هنوز وجود داشته باشد، نوزادتان فقط می‌تواند پوره‌های مایع را بنوشد و غذاهای جامد را بیرون می‌دهد؛ به گفته دکتر سیرز (Sears) رفلاکس زبانی در ۴ ماه اول از خفه‌شدن نوزاد جلوگیری می‌کند. هر گونه شیء غیر عادی روی زبان او قرا گیرید، خود به خود به سمت بیرون دهان سوق داده می‌شود تا این‌که به درون حلق کودک رانده نشود. رفلاکس زبانی نوزاد بین ۴ و ۶ ماهگی کم کم تحلیل می‌یابد و غذای نشاسته‌ای می‌تواند از دهان کودک به شکم او راه یابد.
•  توانایی نوزاد در نشان دادن اینکه از خوردن غذا سیر شده است، علائمی همانند برگرداندن سر از سمت شیشه شیر یا سینه‌تان می باشد. این مهارت بسیار مهم است، زیرا کودک خودش می‌تواند میزان غذایی را که می‌خورد کنترل کند و به وی کمک می‌کند تا از پرخوری ناخواسته جلوگیری کند؛ زیرا در برخی موارد ممکن است والدین با تصور اینکه او هنوز گرسنه است به شیر دادن ادامه دهند.
•  توانایی راست نشستن و نگه داشتن سر بدون کمک
•  علاقه نوزاد به غذای شما (برخی محققان با این مورد مخالفند، زیرا وقتی نوزاد به سن ۴ تا ۶ ماهگی می‌رسد، دوست دارد که هر چیزی را در دهانش بگذارد.)
•  دو برابر شدن وزن او نسبت به زمان تولد
•  وقتی که بدن نوزاد آماده خوردن غذاهای جامد شود، نیمه‌های شب پی در پی از خواب بیدار می‌شود. شاید این مورد بهترین علامت نباشد. به یاد داشته باشید که جهش رشدی بین ۳تا ۴ماهگی، ۶ تا ۷ و ۹ تا ۱۰ماهگی رخ می‌دهد. ممکن است بیدار شدن کودک‌تان به خاطر بیماری یا درآوردن دندان هم باشد.

وقتی به او غذای جامد می‌دهید، تمام شب را می خوابد؟

برخی از والدین معتقدند که اگر زود‌تر دادن غذا‌های جامد را به فرزندشان شروع کنند، کودکشان در شب زود‌تر به خواب خواهد رفت. الگوی خواب و نیز الگوی غذا خوردن کودکتان با رشد او به طور مدوام تغییر می‌یابد.

ممکن است زمانی که برخی والدین شروع  به دادن غذاهای جامد به کودکشان می کنند، درست حدود دوره زمانی‌ای باشد که او بیشتر می‌خوابد. با بالا‌ رفتن سن نوزاد، این موضوع طبیعی است و اغلب هم‌زمان با افزودن غذای جامد به برنامه غذایی نوزاد اتفاق می‌افتد. این هم‌زمانی تصادفی باعث جاودانه شدن این تصور خطرناک و غلط شده است که اگر زود‌تر دادن غذای جامد را به کودک شروع کنید، تمام شب را می‌خوابد.

برای توضیح بهتر این مساله، اجازه دهید یادآوری کنیم که نوزادتان بین ۶ تا ۸ ماهگی، دوباره نیمه‌های شب برای خوردن شیر بیدار می‌شود. تا این زمان به احتمال زیاد کودک‌تان دیگر غذای جامد می‌خورد، ولی به نظر نمی‌رسد کمکی به خوابیدن کامل کودکتان در شب ‌کند. در واقع، او در حال تجربه جهش رشدی دیگری می‌باشد و با این‌که غذای جامد می‌خورد، ممکن است هنگام شب باز هم برای خوردن غذا بیدار شود.

بچه‌های زیادی را می‌شناسید که زود شروع به خوردن غذاهای جامد کردند و مردم هم می‌گویند که زود‌تر این‌کار را شروع کنید. آیا باید به حرف آن‌ها گوش دهید؟

بسیاری از والدین می‌گویند که پزشک نوزادشان یا دوستشان گفته است که می‌توان از ۴ ماهگی دادن غذا‌های جامد (معمولاً غذاهای نشاسته‌ای) را به نوزاد شروع کرد. جمله «وقتی کودک‌تان ۴ ماهه شد، دادن غذاهای جامد را شروع کنید» هنوز در میان پزشکان اطفال رایج است؛ زیرا این مساله سال‌ها رایج بوده است.

آکادمی پزشکی اطفال امریکا (AAP) تایید می‌کند که هیچ شرایط سنی «قاطعانه»‌ای در خصوص دادن غذاهای جامد به نوزادان وجود ندارد. اما بخش شیرمادر AAP، دانشکده پزشکی مامایی امریکا، سازمان بهداشت جهانی، صندوق سرمایه کودکان امریکا و سایر سازمان‌های بهداشتی توصیه می‌کنند که در ۶ ماه اول زندگی نوزاد، فقط از شیر مادر استفاده کنید. شیر مادر منحصراً به عنوان شیری بدون مکمل (نه آب، آب میوه نه هیچ شیر غیر انسانی و نه هیچ غذایی) به‌جز ویتامین، مواد معدنی و دارو تعریف می‌شود. ثابت شده است که شیر مادر در برابر بسیاری از بیماری‌ها محافظت بهتری به عمل می‌آورد و احتمال شیر دهی مداوم به مدت حداقل یک سال اول عمر نوزاد را افزایش می‌دهد.

این مساله اطمینان می‌بخشد که نوزاد با خوردن شیر مادر در حد مطلوب مواد مغذی دریافت می کند و ممکن است در میان سایر مواردی که باعث می‌شود والدین زودتر دادن غذاهای جامد را شروع کنند، حساسیتی را که روی غذا است، رفع کند.

مطالعات دیگر نشان داده‌اند که دستگاه گوارشی نوزاد تا سن ۶ تا ۸ ماهگی به اندازه کافی برای هضم و استفاده از غذاهای جامد بالغ نشده است یا ممکن است بالغ نشده باشد.

در خصوص شروع دادن غذاهای جامد میان آکادمی پزشکی اطفال امریکا و کمیسیون تغذیه اختلاف‌نظر هست. کمیسیون تغذیه می‌گوید نوزادان می‌توانند خوردن غذای جامد را بین ۴ و ۶ ماهگی شروع کنند.

ولی این کمیسیون ۴ ماهگی را به عنوان زمان قطعی شروع دادن غذاهای جامد به نوزاد نمی‌داند. دکتر گریر (Greer)، یکی از اعضای این کمیسیون می‌گوید: «اکثر نوزادان قبل از این زمان آماده خوردن غذاهای جامد نیستند، زیرا در این سن هنوز رفلاکس زبانی آن‌ها از بین نرفته است.

مطالعات نشان می‌دهند که توانایی کودکان در شروع خوردن غذاهای جامد، مساله‌ای بسیار فردی است. یک نوزاد ممکن است در ۴ ماهگی آماده خوردن غذاهای جامد باشد، در حالی که شاید دیگری تا ۶ یا ۷ ماهگی هنوز علائمی از این آمادگی را بروز ندهد. این‌که نوزاد دوست‌تان از ۳ یا ۴ ماهگی خوردن غذاهای جامد را شروع کرده است، به این معنی نیست که نوزاد شما نیز باید از این سن شروع کند.

خودتان را مجبور به این‌ کار نکنید و اگر فکر می‌کنید که کودک‌تان قبل از ۶ ماهگی آماده خوردن غذاهای جامد است، احساس نکنید مادر بدی هستید.

به یاد داشته باشید که علائم «ظاهری» نوزاد در مورد آمادگی برای خوردن غذاهای جامد به این معنی نیست که سیستم گوارشی داخلی او بالغ و آماده است. باید درباره شروع دادن غذاهای جامد به کودک‌تان کاملاً با پزشک او مشورت کنید.

اگر پزشک‌تان بر شروع دادن غذاهای جامد به او تاکید دارد، اما شما احساس می‌کنید کودک‌تان آمادگی ندارد، از او بخواهید که فواید زود‌تر دادن غذا‌های جامد را برای‌تان توضیح بدهند.

بد غذایی کودکان نوپا

عادات غذایی نوپایان اغلب مأیوس کننده و مرموز است. گاهی اوقات به نظر می‌رسد که آن‌ها به اندازه نیاز یک پرنده برای زنده ماندن غذا می‌خورند، و در زمان‌های دیگر به نظر می‌رسد که یک ماشین خورنده هستند، که هر چیزی را که در دسترسشان باشد می‌خورند. آن‌ها می‌گویند مشکلی در ارتباط با غذا وجود دارد، مثلاً اینکه در بشقابشان یک غذا با غذای دیگر مخلوط شده و یا تماس پیدا کرده است. کودکان کوچک اغلب در مورد غذاهای جدید از خود مقاومت نشان می‌دهند، نه به خاطر اینکه سخت گیر و دیر پسند هستند، بلکه به خاطر حساسیتشان به بافت، بو و طعم غذا است.
در اینجا راهکارهایی وجود دارند که با اجرای آن‌ها می‌توانید به کودک مشکل پسندتان کمک کنید:

• به نظر می‌رسد بسیاری از کودکان با هوا زنده هستند! اگر شما حقیقتاً آنچه را که کودکتان در طول یک روز کامل می‌خورد، مورد مشاهده قرار دهید، به احتمال زیاد شگفت زده خواهید شد. اکثر کودکان کوچک ریزه خواری می‌کنند، یعنی در طول روز مقدار کمی از هر چیز می‌خورند. چون آن‌ها بسیار فعال هستند، این روش غذا خوردن در این سن روش مناسبی به شمار می‌آید. اگر آن‌ها در طول روز ریزه خواری می‌کنند و به غذاهای مختلف ناخنک می‌زنند، احتمالاً در حال سوخت گیری مجدد برای بدن‌های فعال خود هستند.
• یک لیست ذهنی و یا کتبی از آنچه که کودکتان در طول روز می‌خورد، فراهم کنید. با این کار شما قادر خواهید بود به ایده‌ای در مورد اینکه چه مقدار غذا خورده شده و این غذا خوردن کی صورت گرفته است، دست پیدا کنید.
• اطمینان حاصل کنید که کودکتان را از شیر و آبمیوه لبریز نکرده‌اید! نوپایان در هر روز به ۱ تا ۲ فنجان شیر و یک فنجان آبمیوه نیاز دارند.
• ترفندی که می‌توانید در مقابل ریزه خواری کودکان انجام دهید این است که اطمینان حاصل کنید که مقدار زیادی از غذاهای سالم در دسترس کودک قرار دارند. یکی از مادران همیشه یک بشقاب از میوه‌ها و سبزیجات سالم فراهم کرده و در دسترس کودکان خود قرار می‌دهد. هنگامی که کودکان او احساس نیاز کنند، هر کدام را که بخواهند بر می‌دارند.
• به کودکتان تا حد ممکن اسنک‌های فرآوری شده ندهید. این اسنک‌ها کودکان را سیر کرده و کالری مورد نیاز آن‌ها را تأمین می‌کنند، اما مواد مغذی مورد نیاز بدنشان را در اختیار آن‌ها قرار نمی‌دهند.
• ناهار و یا شام را درون بشقابی سرو کنید که غذا‌های متنوعی در آن قرار دارد.
• برخی کودکان طعم سبزیجات پخته شده را دوست ندارند. شما می‌توانید تنوع زیادی از سبزیجات خام را برای کودک خود سرو کنید و مشاهده کنید کودکتان کدام را بیشتر دوست دارد. اگر کودک هیچکدام از آن‌ها را نخورد می‌توانید آن‌ها را به شکل پوره در بیاورید و با مایع اسپاگتی مخلوط کنید. همینطور می‌توانید کیک‌های کوچکی (مافین) را تهیه کنید که و درون آن‌ها میوه یا سبزیجات بگذارید. کودکان عاشق کیک‌های سیب و هویجی می‌شوند که خودتان درست می‌کنید!
• کاشت سبزیجات را در باغچه خودتان امتحان کنید. بسیاری از افراد را می بینیم که سبزیجات نمی‌خورند ولی پس از اینکه خودشان سبزی کاشتند و آن‌ها را چیدند به خوردن آن علاقه‌مند شدند.
• زمان غذا خوردن را به درازا نکشید و آن را به جنگ و کشمکش تبدیل نکنید. شما می‌خواهید که کودکتان در مورد غذاهای سالم احساس مثبتی داشته باشد.
• یک کودک برای اینکه به بافت و طعم غذایی عادت کند باید حداقل ۱۰ بار در معرض آن قرار بگیرد. بنابراین صبور باشید و هر بار مقدار کمی از غذای جدید را به روش‌های مختلفی به کودک ارائه کنید و این کار را ادامه دهید تا کودک به آن عادت کند.
• سعی کنید که اگر کودکتان غذای خاصی را دوست ندارد، به سلیقه او احترام بگذارید و از او نخواهید که حتماً بشقاب خود را تمیز کرده و غذایش را کامل بخورد.
• سرو غذا در تعداد وعده‌های بیشتر می‌تواند کمک کننده باشد. زیرا کودکان به سرعت کالری زیادی را می‌سوزانند و با این حال معده‌های کوچکی دارند، این کار می‌تواند ایده خوبی باشد.
• به یاد داشته باشید کودکان می‌توانند در مورد غذاهای خاصی مانند شیرینی جات بسیار متقاضی باشند، اما شما آن‌ها را برای مناسبت‌های خاصی مثلاً میهمانی‌ها حفظ کرده و نقش میزبانی را بازی نکنید که به تمام درخواست‌ها پاسخ مثبت می‌دهد. برای داشتن یک ضیافت شیرین به کودک میوه‌هایی چون، هلو، توت فرنگی، سیب، انگور و فرآورده‌های لبنی کم چربی، مانند ماست بدهید. این‌ها مکمل‌های مغذی یک رژیم غذایی سالم هستند و اغلب مشکل پسندان ما را به خوش خوراک‌های کوچک تبدیل می‌کنند.

راهکارهای والدین
سالی به عنوان یک نوزاد بسیار خوب غذا می‌خورد، والدینش او را جوجه پرنده صدا می‌زنند، چون دهانش را باز می‌کرد و غذا به داخل آن می‌رفت. هنگامی که او تقریباً دو ساله بود در مورد ناهار مشکلی نداشت، اما هنگام شام به سختی غذا می‌خورد. زمان‌های غذا خوردن ادامه پیدا می‌کردند و آنچه که برای من بسیار مسخره و سخت بود انجام انواع و اقسام ترفند‌ها برای واداشتن او به خوردنِ غذا بود. من متوجه شدم که باید انتظارات خود را تغییر دهم. من به او بشقاب کوچکتری دادم و غذای بسیار کمتری را داخل آن ریختم. این کار به او کمک کرد تا فکر کند آنچه که می‌خورد قابل تمام شدن است. همچنین از او در آماده سازی وعده‌ها کمک می‌گرفتم تا او بتواند انتخاب کند که چه مقدار از هر غذای خاصی به داخل بشقابش برود. من انتظاراتم را در مورد غذا‌هایی که توقع داشتم بخورد، تغییر دادم؛ به او از غذاهایی که دوست نداشت مقادیر کمی می‌دادم و این باعث شد پس از مدتی ذائقه او بتواند غذاهای متنوع تری را بپذیرد. من ابتدا در مورد این قانون که کودک باید حداقل ۱۰ مرتبه غذای خاصی را امتحان کند تا به طعم آن عادت کند مردد و دو دل بودم، ولی این کار واقعاً مؤثر بود! او اکنون غذا‌های بسیار متنوعی را می‌خورد؛ من هنوز هم از این گفته او لذت می‌برم: «این شام بسیار خوشمزه به نظر می‌رسد.»

حساسیت غذایی در کودکان

آیا کودکتان حساسیت غذایی دارد؟

واکنش های حساسیتی نسبت به غذا به ندرت کشنده اند اما دارای چنین قابلیتی هستند: شوک آنافیلاکسی (واکنش شدید حساسیتی) می تواند منجر به بسته شدن گلوی کودک و گرفتگی مجرای تنفسی او شود. در صورت مضنون بودن به وقوع چنین مشکلی سریعاً با 115 تماس بگیرید.

خوشبختانه حساسیت در اکثر مواقع، علائم شدیدی به دنبال ندارد؛ این علائم عبارتند از خارش دور دهان، تبخال، اگزما، عطسه، آبریزش بینی یا خس خس کردن. به دنبال یک نمونه باشید– واکنشی که چند دقیقه تا دو ساعت بعد از خوردن غذا و در هربار بعد از خوردن حتی ذرّه ای از غذایی بخصوص رخ می دهد، نشانۀ حساسیت زا بودن آن غذاست.

علائم آن را با استفاده از داروی ضد حساسیت حاوی دیفین هیدرامین (مانند بنادریل) که سد راه هیستامین ها (عامل بروز این علائم) می شود، سریعاً تسکین دهید. دکتر هاگ سمپسون، مدیر مؤسسۀ حسایست غذایی جف، و استاد پزشکی اطفال در دانشکدۀ پزشکی مونت سینای در نیویورک سیتی، می گوید که نوع مایع این دارو سریع تر از قرص های جویدنی وارد سیستم بدن می شود. تا زمان مراجعه به پزشک از دادن غذاهای مشکوک به او جلوگیری کنید.

هرچه کودکتان زودتر مورد بررسی قرار بگیرد و از خوردن غذاهای مشکوک جلوگیری کند، احتمال بهبود یافتن حساسیت او بیشتر می شود. (حدود 80 درصد از کودکانی که به تخم مرغ و شیر حساسیت دارند، تا سن 4 سالگی و 20 در صد از کودکانی که به بادام زمینی حساسیت دارند تا سن 5 سالگی بهبود می یابند).

پزشکتان ممکن است شما را به متخصص حساسیت ارجاع دهد. پزشک متخصص، تست سوزنیپوست را انجام داده و بعد از آن از کودکتان آزمایش خون می گیرد. درصورتی که نتایج، وجود مشکلی جزئی را نشان دهند، از کودکتان آزمایشی به نام (چالش با مواد غذائی) گرفته می شود: در این آزمایش غذای مشکوک به کودکتان داده می شود، مقدار این غذا را کم کم افزایش می دهند تا ببینند که آیا این غذا واقعاً مشکلی ایجاد می کند یا نه.در صورت تشخیص حساسیت غذایی:

حواستان به برچسب مواد غذایی باشد
 

برای مثال اگر کودکتان به محصولات لبنی حساسیت داشته باشد باید از خوردن غذاهایی که حاوی کازئین (ماده پروتئین شیر) یا کشک هستند پرهیز کند.

آماده موارد اورژانسی باشید
 

در صورت وجود احتمال آنافیلاکسی (شوک آلرژی) پزشک برای درمان واکنش های شدید، آمپول اپی نفرین به علاوۀ یک آمپول همراه، که خودتان می توانید آن را تزریق کنید (EpiPen) تجویز خواهد کرد. نحوۀ استفاده از آن را بیاموزید و از این که افرادی که از کودکتان مواظبت می کنند نحوۀ استفاده از آن را می دانند، اطمینان حاصل کنید.

خبررسانی کنید
 

در مهد کودک، خانه، و مدرسه به اطلاع همه برسانید که کودکتان چه غذاهایی را نباید بخورد. برایش به آرامی توضیح بدهید که فقط باید غذاهایی را که شما به او می دهید بخورد.

لزوم درست کردن غذای خانگی برای نوزاد

چند دلیل خوب برای اینکه چرا باید برای نوزادتان غذای خانگی تازه و با طعم خوب و طبیعی درست کنید:

• کنترل کیفیت: وقتی خودتان غذای تازه و خانگی برای نوزادتان درست می‌کنید بر موادی که داخل آن می‌ریزید تسلط کامل دارید! می‌دانید که دارای مواد افزودنی مضری نیست که شکم کوچک او نیازی به آن‌ها ندارد. می‌دانید غذایی که به او می‌دهید از تازه‌ترین مواد تهیه شده و با عشق و توجه دست چین شده است.
• بهترین انتخاب‌ها: شما مواد تشکیل دهنده آن را انتخاب می‌کنید! می‌توانید برای اطمینان از اینکه غذاهایی با کیفیت بالا برایش انتخاب کرده‌اید گام‌های بیشتری بردارید. آیا شرکت‌ها در بسته‌های غذایی شان برای نوزادان این همه عشق و توجه به کار برده‌اند؟
• شما لوازم تهیه آن را دارید: به احتمال زیاد تمامی ابزار مورد نیاز غذای خانگی و خوش طعم نوزاد در آشپزخانه‌تان وجود دارد.
• مزه و بافت بیشتر: کودکتان گونه‌های مختلفی از مزه‌ها را تجربه می‌کند و این باعث می‌شود تا هنگام تغییر رژیم غذایی و خوردن غذاهای جدید استرس کمتری داشته باشد.
• نیاز‌ها و برنامه زمانی نوزادتان: به کودکتان طبق نیاز‌ها و سرنخ‌هایی که او ارائه می‌دهد غذا می‌دهید. از آنجایی که بافت و مواد تشکیل دهنده غذای نوزادتان را کنترل می‌کنید، می‌دانید که چه غذاهایی برای نوزاد شما مناسب ترند.
• عادت‌های غذایی سالم: از آنجایی که شما به این توجه می‌کنید که فقط غذا‌ها و خوراکی‌های سالم و با کیفیتی را برای نوزادتان درست کنید، عادت‌های غذایی سالم زود‌تر در او شکل می‌گیرد. نوزادتان از این عادت غذایی سالم بهره‌مند شده و یاد می‌گیرد غذاهای کامل پردازش نشده را دوست داشته باشد. تربیت نوزادانی که طعم غذاهای کامل و واقعی را به غذاهای فرآوری شده ترجیح بدهد گام کوچکی برای مبارزه با چاقی دوران کودکی است.
•  فواید مالی: با درست کردن غذای خانگی پول کمتری خرج می‌کنید. نه تنها هزینه غذای خانگی کمتر است بلکه نسبت مواد غذایی آن نیز بالا‌تر است. وقتی غذای خانگی درست می‌کنید، مواد مغذی بیشتری در قبال پولتان دریافت می‌کنید و بدن درحال رشد نوزاد مواد مغذی بیشتری کسب می‌کند.

به علاوه، شما برای خانواده غذا درست می‌کنید و فقط با کمی کار بیشتر می‌توانید غذای نوزادتان را از غذای خانواده‌تان درست کنید.

شیردهی سنت خوبیه که در کشور ما بانوان جوان دارن ازش فاصله می گیرن

حت هیچ شرایطی نباید به او شیر گاو بدهید. شیر گاو تا یک سالگی توصیه نمی‌شود زیرا دارای عناصر مغذی مورد نیاز نوزاد در حال رشد نیست و می‌تواند منجر به سوء هاضمه گردد