به دنبال زاهد

 

 

 

. پادشاهی را مهمی پیش آمد که با قدرت پادشاهی مشکلش حل نمی شد. نذر کرد که چون آن مهم حل شود، فلان مبلغ به زاهدان و مردان متّقی دهد

.بعد از مدتی مشکل برطرف شد. مبلغ نذر خود را به یکی از وزرا داد و گفت: این را بین زاهدان تقسیم کن

.وزیر مبلغ را گرفت و از صبح تا شام در شهر گشت و کسی را به این منظور نیافت

!شاه با تعجب به او گفت: تا آن جا که من اطلاع دارم بیش از یکصد زاهد در شهر وجود دارد، چه شد که نتوانستی حتی یکی از آن ها را بیابی؟

. وزیر در پاسخ گفت: ای پادشاه! آن که زاهد است، زر نستاند، و آن که ستاند زاهد نیست

  زاهـد که درم گرفت و دینار .......... رو زاهد دیگری به دست آر

                                                                                                                     سعدی