روزى امیرالمؤمنین علیه السلام از كنار عده اى از قریش كه نشسته بودند مى گذشت. آنها از لباسهائى سفید و صورتهائى خوش رنگ برخوردار بودند و بسیار مى خندیدند، و هر كسى از كنار آنها مى گذشت با انگشت به او اشاره مى كردند و وى را مورد تمسخر قرار مى دادند.
آنگاه به گروهى از اوس و خزرج گذر كرد كه آنها نیز نشسته بودند و از بدنى لاغر و ضعیف و رنگى زرد برخوردار بودند و در سخن گفتن خود تواضع مى ورزیدند.
حضرت تعجب كرد و بر پیامبر صلى اللّه علیه و آله وارد شد و عرض كرد: پدر و مادرم فدایت شوند، من امروز به مردمى گذشتم و صفات آنها را ذكر كرد و ادامه داد به عده اى دیگر از اوس و خزرج گذر كردم و آنها را نیز توصیف نمود و گفت: همه آنها افرادى مومن هستند، حال صفات مومن را برایم بیان فرما.
رسول خدا صلى اللّه علیه و آله سر به زیر انداخت و پس از لحظه اى سر بلند كرد و
فرمود: مومن بیست صفت دارد و اگر از این صفات بر خوردار نباشدایمانش كامل نیست. و آن ویژگیها عبارتند از:
حضور در نماز، دادن زكات، اطعام مسكین، دست كشیدن بر سر یتیم، پاكیزگى لباس، كمر بستن به عبادت خدا و دیگر اینكه وقتى سخن مى گویند
راست مى گویند و هنگامى كه وعده مى دهند خلاف وعده نمى كنند، و اگر امین شمرده شوند خیانت نمى ورزند. زاهد شب و شیر روز هستند،
روزها روزه دار و شبها عبادت مى كنند، همسایه آزار نیستند و همسایه ها از آنها در امانند، متواضعانه راه مى روند و در تشییع جنازه شركت مى كنند. خداوند ما و شما را از متقین قرار دهد.
