میان شک و یقین از چه چیز پیروی کنیم؟
با عرض سلام به تمام دوستان
کنکاش عقاید و افکار و شک کردن به آنها از رفتار پسندیده است، چرا که باعث رشد انسان و دوری از تعصب خواهد شد..
هم عقل انسان چنین چیزی را درست میداند و هم در آموزه های دینی و فلسفه ی اسلامی بسیار بر آن تاکید شده.
سوالی که برای بنده جلب توجه میکنه، اینه که در فاصله ی بین شک و یقین چه باید بکنیم؟در این بازه که انسان از طرفی سعی در به چالش کشیدن عقایدش دارد و میخواد تحقیق و مطالعه کند و از طرف مقابل باید زندگی هم بکند، مثل یک انسان...به نظر شما عزیزان در این بازه انسان باید از چه چیزی تبعیت کند؟
وقتی که قصد داریم شک کنیم، چطور میتوانیم باوری داشته باشیم؟
وقتی شک میکنیم ، وقتی به درست بودن گزاره های حسی و تجربی شک کنیم و زمانی که به کامل بودن عقل شک میکنیم، به چه چیز میتوانیم ایمان داشته باشیم و چرا؟چرا به آن چیز باید باور داشته باشیم؟
