با سلام من نتونستم دانلود کتاب ضد شیعی را پیدا کنم ولی فقط یه نگاهی به اون را براتون گذاشتم
نگاهی به کتاب تحفه اثنی عشریه[1]
یکى از چند کتابى که در اوایل سده سیزدهم هجرى در نقد و ردّ آراء و باورهاى شیعى نگاشته شد و بعدها از پُرآوازهترین آثار این زمینه در شبه قارّه بهشمار آمد، کتاب تحفه اثنا عشریّه تراویده قلمِ مولوى عبدالعزیز بن شاه ولىّ اللّه دهلوى، ملقّب به سِراج الهند، از بنامان آن سامان است.
وى که تبارش با سى و یک پشت به خلیفه دوم عمر بن الخطّاب مىرسد، در سال 1159ق به دنیا آمد[2].
بیشترینه آموزههاى خود را که عبارت از دانشهاى دینى متداول در آن زمان بود از پدرش فرا گرفت. از اینرو مىتوان گفت که تعصّب و ستیهیدن با حقیقت را از پدرش به میراث گرفته است.
وى افزون بر بهرهورى اندکى از قریحه سخنسرایى، مهارتهایى هم در تیراندازى و اسبدوانى و خُنیاگرى داشت.
نامبُردارترین آثارِ قلمى او عبارتاند از:
بستان المحدّثین، در معرّفى و فهرستِ حدیثنامههاى سُنّى.
فتح العزیز، در تفسیر قرآن کریم.
میزان البلاغه، در دانش بلاغت.
میزان الکلام، در مبانى دانش کلام.
و همین تحفه اثنا عشریّه، در مناقشه با اصول فکرى و مرام عملى شیعه.
وى در 7 شوّال 1239ق مُرد و در دهلى نو به خاک سپرده شد.
محتواى موضوعى کتاب تحفه که به زبان فارسى نگاشته شده، در انتقاد از عمومیّات باورهاى تشیّع و یورش به اصول فکرى و عملکرد مذهبى شیعه امامیّه است.
دهلوى در آغاز خود را به این شیوه ملتزم مىکند که تنها به منابع اصلى و معتبر شیعه مراجعه نماید، ولى چنین عملکردى در سراسر کتابِ او نمایان نیست، بلکه جاى جاى آن را آکنده از دروغپردازى و بیهودهبافى براى دَرهم آمیختنِ حقّ و باطل نموده و براى فریفتن سادهاندیشان و نادانان، مطالبِ متشابهى را قلم زده است.
افزون بر این، باید اظهار داشت که دهلوى در گردآورى این کتاب هیچ مایهاى نگذاشته و رنجى بر خود هموار نکرده است؛ زیرا در هنگام سنجیدنِ تحفه با مصنّفات همرنگِ آن درمىیابیم که این کتابْ بَر خود بَستنى است از الصّواقع الموبقة لإخوان الشیطان و الضّلال و الزندقة، تصنیفِ عالم ناشناخته و متعصّب سُنّى خواجه نصر اللّه کابلى، که در آن به گزارش و گسترشِ متن الصّواعق المحرقه، نگاشته احمد بن حجر هیتمى (در گذشته 974ق) پرداخته است.
به عبارت دیگر، کتاب تحفه تحریر و برگردانى است به فارسى از الصّواقع که دهلوى بدون کوچکترین اشارهاى به آن دست یازیده[3]، و این اِنتحال نیز نمونهاى بارز از خودخواهى او بهشمار مىآید.
دهلوى، نخست این کتاب را از بیمِ نوّاب نجف خان که از فرماندهان شیعى آن سامان بود با نام مستعار «غلام حلیم» منتشر ساخت[4]، ولى بعدها با نام اصلى وى «عبدالعزیز» به چاپ رسید[5].
کتاب تحفه در سال 1227ق به وسیله غلام محمّد ابن محیى الدین اَسلمى در شهر مدارس هند به تازى برگردانیده شد. پس از آن، محمود شُکرى آلوسى در سال 1300ق متن عربى را کوتاه کرد و به المنحة الإلهیّة، تلخیص ترجمة التحفة الاثنى عشریّه نامید.
این تلاشِ آلوسى در شهر بمبئى منتشر گشت، و بعدها نیز مدیر مجلّه «الأزهر» در مصر به طبع دوباره آن پرداخت!
بخشهاى دوازدهگانه تحفه عبارتاند از:
ـ در کیفیّت حدوث مذهب تشیّع و اِنشعاب آن به فِرَق مختلفه.
ـ در مکاید شیعه و طریق اِضلال و تلبیس و اِغواء، و مردم را به مذهبِ خود مایل کردن.
ـ در ذکر احوال اَسلاف شیعه.
ـ در اقسام اخبار شیعه و احوال رجالِ اَسانید ایشان.
ـ در الهیّات.
ـ در بحث نبوّت و ایمانِ انبیاء علیهمالسلام .
ـ در امامت.
ـ در معاد و بیان مخالفت شیعه با ثَقَلین.
ـ در احکام فقهیّه که شیعه در آن خلافِ ثَقَلین کرده.
ـ در مطاعن خلفاى ثلاثه (و دیگر صحابه و عایشه).
ـ در خواصّ مذهب شیعه (اوهام، تعصّبات و هَفَوات).
ـ در تولّى و تبرّى.
[1] نوشتار فشردهاى که فَراروى شماست، با استفاده از اِفادات علمى و رَشَحات قلمى علاّمه فقید سیّد عبدالعزیز طباطبایى و معلوماتِ کتابشناسانه استاد بىبدیلش مرحوم آقا بزرگ تهرانى و نیز بر پایه بیاناتِ شفاهى دوست عزیز دکتر مهدى خواجه پیرى تهیّه و تنظیم شده است. (حجة الاسلام عبد اللّه غفرانى، بنیاد پژوهشهاى اسلامى ـ گروه عبقات.)
[2] برابر مادّه تاریخىِ «غلام حلیم»، نامى که بعدها دهلوى به طورِ مستعار براى خود برگزید.
[3] مرحوم میر حامد حسین در برخى از مواضعِ عبقات به این موضوع اشاره مىکند. خِرّیتِ فنّ کتابوَرزى مرحوم آقا بزرگ تهرانى هم در الذریعة (ج 10، ص 191-190) مىفرماید: «التحفة الاثنى عشریّة المنسوبة إلى عبد العزیز الدهلوىّ و المسروقة من کتاب الصواقع تصنیف نصر اللّه الکابلىّ».
[4] شناسه این طبع چنین است: «کتابِ لا جواب، اِعجاز انتساب، در کشف حال شیعه و بیان اصول و مآخذ مذهب امامیّه و دیگر حالات ایشان، مشهور به تحفه اثنا عشریّه، مصنّفه عالم با عمل، فاضل اَکمل، حافظ غلام حلیم ابنِ شیخ قطب الدین احمد بن شیخ ابوالفضل دهلوى قدّس سرّهم. در مطبع نامى منشى نولکشور واقعِ لکهنو نقش گزینِ نگین طبع شد»، به اندازه رحلى در 400 صفحه.
[5] بر صفحه آغازینِ این طبع چنین نگاریده شده: «قال رسول اللّه صلىاللهعلیهوآله : إذا رأیتم الذین یسبّون أصحابى فقولوا لعنة اللّه على شرّکم. الحمد للّه و المنّة که این کتابِ لطایفمآب نصیحة المؤمنین و فضیحة الشیاطین موسوم به تحفه اثنا عشریّه تصنیفِ عمدة المناظرین، زبدة المتکلّمین، حافظ غلام حلیم المشتهر به مولوى شاه عبد العزیز محدّث دهلوى، در مطبع حسنى به اهتمام شیخ محمّد حسن در دهلى مطبوع شد، سنه 1271(ق)».
