:.استاد اسماعیل شفیعی سروستانی.:
بهایی پژوهی و اثبات بی بها بودن بهاییت در محضر عقل و فکر
دو حرکت موازی یعنی تلاش برای تربیت کودکان و جریان‌سازی اجتماعی از طریق رسانه‌ها حکایت از آن می‌کند که فرقة ضالّه برای دو مقطع دراز مدّت و کوتاه مدّت برنامه‌ریزی کرده است. سازمان مدیریت جهانی فرقه یا همان «بیت العدل اعظم» که در اسرائیل مستقر است، از پیروان خود خواسته تا آنان با تأسیس سایت‌ها و وبلاگ‌ها ضمن ارائه مطالب متنوّع در توصیف بهائیت به نقد و تحلیل اشخاص حقیقی و حقوقی مسلمان مستقر در جمهوری اسلامی کنند.
مطالعه در اوضاع و احوال عموم جریان‌های اجتماعی، سیاسی، بنیادهای تربیتی و حتّی مکاتب آموزشی نشان می‌دهد که جملگی آنان، آنگاه که برای تربیت نیرو و جریان‌سازی دراز مدّت و تحوّل ژرف عزم را جزم می‌کردند به سراغ گروه سنّی «کودک و نوجوان» می‌رفتند، امّا آن زمان که بنا را بر مسئله سازی و بحران آفرینی می‌گذارنند، راه میانه را رفته و یک راست به سراغ جوانان می‌روند. حکمت این کار معلوم است. شور و خلجان جوانی، استعداد جریان‌سازی فعال و پر رنگ را در هر صورت و وجهی فراهم می‌آورد، ضمن آنکه بلند پروازی نفس آدمی در این مقطع به گونه‌ای است که وقتی مقصد و مطلوبی را فراروی خود شناسید، در انتظار نمی‌نشیند. خود اقدام می‌کند، حتّی با کمترین امکان آنها به سان مردان و زنان میانسال کمتر به محافظه‌کاری مبتلایند و از دیگر سو فاقد تجربه تا به مدد آن بتوانند قبل از شور برداشتن دربارة موضوعات تفکر و تأمل کنند. ضمن آنکه به دلیل آنچه اشاره کردم، زمین زیر پایشان سست است. از این رو، امکان گذر از جان و مال برایشان سهل و ساده. به برنامه‌ها و عملکرد گروهک‌ها بنگرید. عموم گروهک‌های جریان‌ساز و بحران‌آفرین به سراغ دختران و پسران جوان می‌روند. نیرویی بالقوّه که چون سیل، وقتی که سرازیر شود، همه چیز را در فراروی خود در هم می‌کوبد و پیش می‌رود.
در گذشته، توده‌ای‌ها از کودکان و نوجوانان شروع می‌کردند. زمینه و زیرساخت اوّلیة انقلاب اسلامی هم توسط بسیاری از علما و روحانیون حوزه‌های علمیه وقتی مشکل گرفت که هزاران کودک و نوجوان را به انحاء مختلف زیر پر و بال گرفتند. دهة سی و چهل شمسی و مؤسسات تبلیغی مذهبی این دو دهه شاهد خوبی است، برای مدّعای این حقیر.
گروه‌های اپوزیسیون، اعم از مهاجمان فرهنگی، فمنیست‌ها، سلطنت طلب ها و سایران، در دهة اوّل از انقلاب اسلامی، وقتی که زمینه‌های حرکت براندازانه را فراهم می‌کردند، در گام نخست به سراغ جوانان رفتند. آنها حوصله و صبوری برای کار بلند مدّت نداشتند. نتیجة سریع می‌خواستند از این رو، با هر لطایف الحیل از جوانان، اعم از دختر و پسر، مسئله ساختند. رسانه‌های فراوان مددرسان غربی و استکباری، جریان‌های روشنفکر سکولار و سایران، آتش بر خرمن جوانان زدند و در تلاشی پیوسته، ابتدا به جعل مسئله در ذهن‌ها و زبان‌ها مشغول شدند و سپس جوانان مسئله‌دار شده را فرا خواندند تا با تشکل‌های مختلف سیاسی اجتماعی از تشکل‌ها برای ضربه زدن به کیان انقلاب اسلامی استفاده کنند.
توجّه کنید، در آوریل ۱۹۷۹ یعنی بلافاصله پس از وقوع انقلاب اسلامی، بخش فارسی رادیو صدای آمریکا ابتدا با انگیزة جهت‌دهی و پس از آن با هدف مقابله با انقلاب اسلامی و به چالش کشیدن آن تأسیس می‌شود. در همان ماه‌های اوّل یعنی، ۲۲ نوامبر ۱۹۷۹، بهائیان وارد این معرکه شده و اجرای برنامه‌های صدای آمریکا را عهده‌دار شدند.
