مىگفت:
«على! من را جز خدا و تو نمىشناسند».1
شخصیت محمد(ص) را تنها از نگاه امیرمومنان (ع) مىتوان جست و بس.
مبعث پیامبر بهانهاى است كه قطعههاى از زندگى پیامبر، را در آیینه او بنگریم.
*****
محمد (ص) همچون انبیاء گذشته، از بهترین خاندان و گرامیترین دودمان بدنیا آمد.
روز ولادت اش با كرامتى عظیم همراه بود؛ «كَرِیماً مِیلادُهُ». 2
خدا او را برگزید از درختى كه رستنگاه پیامبران است و چراغدانى پرنور براى روشنى جهان؛ 3
هرگاه آفریدگان را به دو فرقه كرد ، او را در بهترین گروه در آورد. 4
علی(ع) مىفرماید:
«خداوند پیامبران را در بهترین ودیعتگاهها به ودیعت نهاد و در شریفترین قرارگاهها جاى داد . آنان را از صلبهایى كریم به رحمهایى پاكیزه منتقل فرمود.
هرگاه یكى از ایشان از جهان رخت بربست دیگرى براى اقامه دین خدا جاى او را گرفت . تا كرامت نبوت از سوى خداوند سبحان نصیب محمد (ص) گردید . او را از نیكوترین خاندانها و عزیزترین دودمانها بیرون آورد ، از درختى كه پیامبرانش را از آن آشكار نموده بود و امینان وحى خود را از آن برگزیده بود». 5
*****
براى محمد(ص) فرشتهاى گماشته شد، تا این مامور الهى، او را به سوى خیرات و اخلاق خوب هدایت كند و امیرمومنان (ع) از وجود این فرشته اینگونه خبر مىدهد:
«خداوند از آن زمان كه رسول خدا از شیر بازگرفته شد بزرگترین فرشته اش را قرین وى ساخت، تا شب و روز او را به راههاى مكارم، و طرق اخلاق نیك سوق دهد».6
*****
محمد(ص) در هر سال یك ماه در غار حرا مىماند، ماه رمضان بهترین موسم براى خلوت او با خدایش بود. تا به تنهایى به عبادت پردازد؛ البته همیشه تنها نبود و على (ع) انیس غار و صفاى خلوتش بود.
«هر سال در حراء زمانى چند خلوت مىگزید. من او را مىدیدم و جز من كسى وى را نمىدید». 7
*****
27 رجب بود و نخستین نور وحى بر قلب محمد(ص) تابید و بعثت آغاز شد.
او برگزیده خدا گردید، براى یك ماموریت مهم و بى مانند.
على (ع) از شنیدههاى خود در آن فضا چنین مىگوید:
«نور وحى و رسالت را به چشم مىدیدم و بوى نبوت را مىشنیدم. هنگامى كه وحى نازل مىشد صداى ناله شیطان را مىشنیدم . مىپرسیدم یا رسول الله ، این صداى چیست ؟ مىگفت كه صداى شیطان است ، از اینكه او را بپرستند، نومید شده است . تو هم مىشنوى ، هر چه من مىشنوم و مىبینى آنچه من مىبینم ، جز آنكه تو پیامبر نیستى ولى تو وزیر منى ، تو به راه خیر مىروى». 8
*****
پیامبر (ص) بود و 2 یار ؛
اسلام بود و 2 مسلمان ؛
«روزگارى جز خانهاى كه رسول الله ( ص ) و خدیجه و من در آن مىزیستیم ، اسلام را بر روی کره خاک دیگر خانهاى نبود»9
تنظیم: گروه دین و اندیشه تبیان
1) محمد تقى مجلسى، روضةالمتقین،ج13، ص273.
2) نهج البلاغه، خطبه 1.
3) خطبه 108.
4) خطبه 214
5) خطبه 94.
9-6) خطبه 192.
