بازی گرگم به هوا

نون و پنیر و پسته

میخوام بگم یه قصه

قصه و آواز و مثل

شیرین تر از قند و عسل

یادم میآد ، اون قدیما

تو کوچه های شهر ما

بچه های زبر و زرنگ

با لباسای رنگارنگ

با هم میخوردن کلوچه

بازی می کردن تو کوچه

کینه ها رو می روندن

کنار هم میخوندن

همه می گفتن ، یه صدا

بازی گرگم به هوا.

می خوند پسر بزرگه

تا ببینن ، کی گرگه.

یک ، دو ، سه ، پونزده

هزار رو شصت و شونزده

هرکی می گه شونزده نیست

هیوده ، هیجده ، نوزده ، بیست

یاد روزای رفته

از دل ما نرفته