شمر خود را به خيام امام (ع) رسانده، ضمن صدا كردن حضرت عباس(ع) و ديگر فرزندان ام البنين، مي گويد: «براي شما از عبيدالله امان نامه گرفتم.» آنها متفقاً گفتند: «خدا تو را و امان نامه ي تو را لعنت كند، ما امان داشته باشيم ولي پسر دختر پيامبر نداشته باشد؟»
امام حسين(ع) توسط حضرت عباس (ع) از دشمن يك شب را براي نماز، راز و نياز با خدا و تلاوت قرآن مهلت مي گيرد.
حفر خندق در اطراف خيام براي مقابله لا شبيخون دشمن و قطع كردن راه ارتباطي دشمن با خيام از سه طرف، - كه فقط از يك قسمت ارتباط برقرار باشد- و ياران امام(ع) در آنجا مستقر بودند. اين تدبير امام(ع) براي اصحاب بسيار سودمند بود. گروهي از لشكر عمر بن سعد به سپاه امام مي پيوندند.سخن امام(ع) خطاب به دشمن: « واي بر شما! چه زياني مي بريد اگر سخن مرا بشنويد؟! من شما را به راه راست می خوانم، اما شما ازهمة فرامین من سر باز می زنيد و سخن مرا گوش نمي دهيد، چرا كه شكمهاي شما از مال حرام پر شده و بر دلهاي شما مهر شقاوت زده شده است.»
کربلا....دهم محرم الحرم سال 61 هجری قمری
امام (ع) با يارانش نماز صبح را به جماعت خواند و سپس با آنها چنين سخن گفت:« ...خدا به شهادت من و شما فرمان داده است .بر شما باد كه صبر و شكيبايي را پيشه ي خود سازيد.»
حضرت(ع)، « زهيد بن قين »را فرمانده راست سپاه و حبيب بن مظاهر را فرمانده چپ سپاه گمارد و پرچم را به دست برادرش حضرت عباس سپرد، گرچه سپاه دشمن به خيمه ها نزديك مي شد، ولي حضرت تيري نينداخت، چون مي فرمود: « دوست ندارم كه آغازگر جنگ با اين گروه باشم.» عمربن سعد تير را بر كمان نهاده و به سوي ياران امام انداخت و گفت :« گواه باشيد كه اول كسي بودم كه به سوي لشكر حسين تير انداختم!» سپس سپاهيان عمر بن سعد تير بر كمان نهاده و از هر طرف ياران حسين(ع) را نشانه رفتند.امام(ع) فرمود:«ياران من! به پا خيزيد و به سوي مرگ(شهادت) بشتابيد، خدا شما را بيامرزد.» در جمله¬ي اول بالغ بر چهل تن شهيد شدند و سپس ياران باقي مانده هر كدام به نوبت به تنهايي به ميدان رزم شتافته و به شهادت مي رسيدند و بعد از آنها نوبت به خاندان بني هاشم رسيد و آنها نيز شربت شهادت را نوشيدند.
امام حسين(ع) كه يكه وتنها مانده بود، نگاهي به اجساد مطهر شهدا كرده و آنها را صدا مي كرد. حضرت(ع) براي وداع آخرين به سوي خيام آمد، آنگاه در حالي كه شمشيرش را از غلاف بيرون آورده بود در برابر دشمن قرار گرفت و جنگ نمود. دشمن از هر طرف وي را محاصره نمود. ناگاه تيري سه شعبه به قلب مباركش اصابت كرد و در حالي كه نشان يكصد و چند تير و نيزه بر پيكرش بود، نقش بر زمين شد و روح مباركش به ملكوت اعلي پيوست، اما شيون زنان، كودكان وحتي فرشتگان الهي بلند شد.
منبع: انتشارات سازمان عقيدتي سياسي ارتش جمهوري اسلامي ايران ، ويژه نامه ي ماه محرم الحرام
