در یک شب صاف و بدون ابر چندین ستاره را می توان در آسمان دید؟
اگر در یک شب صاف و بدون ابر به آسمان نگاه کنیم، تعداد بیشماری ستاره ی ریز و درشت را می بینیم که برخی بیشتر و برخی نیز کمتر می درخشند. آیا تا به حال سعی کرده اید ستاره های آسمان را بشمارید؟ در واقع از میان ستارگان بی شمار موجود در آسمان، حدود شش هزار عدد از آنها را می توان با چشم غیرمسلّح و بدون استفاده از تلسکوپ دید.
البته این بدان معنی نیست که یک شخص می تواند از یک نقطه ی کره ی زمین به آسمان نگاه کند و شش هزار ستاره را بشمارد. از هر نقطه در کره ی زمین فقط نیمی از این ستارگان را می توان دید. نیم دیگر این ستارگان از نیمه ی دیگر کره ی زمین قابل رؤیت اند. بسیاری از ستارگان نزدیک افق را نیز به دلیل وجود غبار نمی توان دید. بنابراین اگر کسی بخواهد ستارگان را بشمارد، احتمالاً تعداد آنها بیشتر از هزار عدد نمی شود.
با استفاده از یک تلسکوپ بسیار قوی می توان ستارگان بسیار کم نور و دوردست را دید. به کمک چنین تلسکوپی می توان از بیش از یک میلیارد ستاره عکس گرفت. امروزه ستاره شناسان بیش از 457.000 ستاره را شناسایی کرده اند.
حال این سؤال مطرح می شود که چرا نمی توانیم ستارگان بیشتری را ببینیم؟
اندازه، دما، درخشش و فاصله ی ستارگان از کره ی زمین با یکدیگر متفاوت است. ما فقط ستارگانی را می بینیم که از لحاظ اندازه، نزدیکی به زمین و درخشش در حدی اند که برای چشمان ما قابل رؤیت اند. به این ترتیب ما نمی توانیم ستارگان کم نور، کوچک و بسیار دوردست را بدون تلسکوپ مشاهده کنیم.
