طبيعت درشهرستان ماهنشان
شهرستان ماه نشان از لحاظ آبهاي زيرزميني در قالب سفره هاي آب زيرزميني و همچنين آب هاي سطحيدر قالب رودخانهها، تقريباً غني است و اين امر را مديون بارش هاي مناسب هوا در اين منطقه است. رودخانه قزل اوزن را مي توان مهم ترين و همچنين پرآب ترين رودخانه اين شهرستان به حساب آورد كه در تامين آب اين شهرستان نقش بسيار مهمي دارد. اين رودخانه زيبا كه از كوه هاي دهستان مارال کردستان، سرچشمه مي گيرد پس از طي مسيري طولاني به طول 765 کيلومتر با ماه نشان خداحافظي مي كند و در پايان مسير خود سفيد رود نام گرفته و به درياي خزر مي ريزد. توضيح مفصل مسير عبوري اين رودخانه و مشخصات فني آن در جغرافياي طبيعي شهرستان زنجان آورده شده است.
رودخانه هاي قلعه چاي به درازاي 60 كيلومتر، انگوران چاي به درازاي 50 کيلومتر، حلب به درازاي 40 كيلومتر، تخته يورد به درازاي 30 كيلومتر، كاكا به درازاي 30 كيلومتر، لجام گير به درازاي 28 كيلومتر، الله لوچاي به درازاي 20 کيلومتر، شوراب به درازاي 18 كيلومتر، التماس دره سي به درازاي 15 کيلومتر، دربند به درازاي 12 كيلومتر، علي جولا چاي به درازاي 12 كيلومتر و گورگورچاي به درازاي 4 كيلومتر ساير رودخانه هاي جاري در اين شهرستان هستند كه برخي از آن ها از كوه هاي مجاور و برخي ديگر از ساير نقاط سرچشمه گرفته و از اين منطقه عبور مي كنند.
درياچهي پري ماه نشان
درياچه زيباي پري که در محدوده شهرستان ماهنشان واقع شده، زيباترين جاذبههاي طبيعي شهرستان ماه نشان است و تقريباً تنها درياچه طبيعي کل استان به حساب مي آيد که با چشم انداز بسيار زيبايي در ميان يک دشت وسيع گسترده شده است. خردادماه و تير ماه بهترين ماه هاي سفر به اين منطقه هستند.
دشت بزرگ ماه نشان، انگوران و دندي با وسعتي در حدود 6442 کيلومتر مربع در قسمت جنوبي حوزه رودخانه قزل اوزن قرار گرفته است. حدود 15 درصد از مساحت اين محدوده توسط دشت هاي پراكنده و دره اي و 85 درصد بقيه به وسيله ارتفاعات اشغال شده است. در اين محدوده، دشت مسطح و هموار با گسترش زياد وجود ندارد و بعد از رودخانه قزل اوزن (در شمال باختري شهر ماه نشان) كوه شكار (يا كوشكار) که داراي يخچال طبيعي است، قرار دارد. شهرستان ماه نشان از کوه ها و ارتفاعات زيادي برخوردار كه به پيروي از رشته کوه هاي البرز داراي جهت شمال باختري - جنوب خاوري بوده و در دو طرف رودخانه قزل اوزن قرار گرفته اند. كوههاي داريکليقاياسي از خاور و كوه يارخ داغي از باختر اين منطقه را در برگرفته اند.