به تاخير افتادن زمان افتتاح يک پروژه و يا ارائه نسخهاي جديدي از يک محصول خاص، موضوعي است که در برخي کشورها بسيار مرسوم است اما زماني که چنين اتفاقي در حوزهاي بيفتد که تا قبل از آن سابقه بدقولي و تاخير چندان مشاهده نشده باشد، اوضاع کمي فرق ميکند.
توزيع openSUSE لينوکس که به عنوان يکي از بهترين توزيعهاي اين سيستمعامل بهشمار ميرود تا کنون به نسخه بتاي 12.2 رسيده است و طبق برنامه زمانبندي از پيش تعيين شده قرار بر اين بود که نسخه نهايي 12.2 آن يازدهم ماه جولاي يعني حدود 20 روز ديگر در اختيار کاربران لينوکس قرار بگيرد اما خبرهاي منتشر شده حاکي از آن است که ارائه اين نسخه از سيستمعامل لينوکس با تاخير مواجه خواهد شد و به شايعاتي مبني بر توقف طولاني مدت اين توزيع از لينوکس نيز دامن زده است.
در همين رابطه ''استفان کولو''، يکي از مديران openSUSE با درج يادداشتي در سايت رسمي اين توزيع لينوکس ضمن عذرخواهي از تمامي کاربران اين سيستمعامل اعلام کرده است که به نظر ميرسد زمان باقيمانده فعلي، براي به پايان رساندن مراحل تکميل و اصلاح اين توزيع از لينوکس کافي نباشد و تيم طراحي ناگزير است نسبت به زمان اعلام شده قبلي خلف وعده کرده و ارائه نسخه 12.2 را به آينده موکول کند.
''استفان کولو'' در اين نامه از امکان تغيير رويه فعلي ارائه نسخههاي جديد توزيع openSUSE نيز سخن گفته و اعلام کرده است که احتمال دارد براي نسخههاي آينده فاصله زماني يکساله را در نظر بگيريم و يا اينکه بهطور کلي اعلام زمان براي ارائه نسخههاي بعدي را منتفي کنيم.
نکته جالبي که در اين بين وجود دارد اين است که به گفته استفان کولو، با وجود حضور افراد متعددي از توسعهدهندگان و همفکري آنها جهت رفع نواقص موجود و توسعه اين توزيع از سيستمعامل لينوکس، آنچيزي که به اعتقاد او به اثبات رسيده اين است که نسخههاي مختلف openSUSE در هر مرحله به مراتب ضعيفتر از نسخه قبلي شده است و اين شايد به آن دليل باشد که تفکر واحدي براي توسعه و گسترش اين توزيع وجود ندارد.
در همين حال ''استفان کولو'' پيشنهاداتي را نيز از جانب خود به عنوان يکي از مديران اين پروژه مطرح کرده است. به اعتقاد او 3 راه براي توسعه و گسترش openSUSE وجود دارد. پيشنهاد اول او اين است که تعداد توسعهدهندگان اين توزيع از لينوکس افزايش يابد اما زمينههاي کاري آنها توسط تيم مديريتي تعيين و يکپارچهسازي تغييرات اعمال شده توسط آنها در کارگروه مديريتي انجام شود به گونهاي که بستههاي ويژه عملياتي براي هر يک از گروههاي توسعهدهنده ارسال شده و اين تيم تنها روي همان بسته اختصاصي فعاليت کند. پيشنهاد دوم او اين است که هر پروژه انجام شده توسط گروههاي توسعهدهندگان در مرحله اول بهطور مجزا مورد تحليل و بررسي قرار بگيرد و به آن به عنوان يک پروژه مجزا نگاه شود تا در نهايت پس از دريافت مجوزها و تائيديههاي لازم بتوان آن را در قالب کلي پروژه جايگذاري کرد. پيشنهاد سوم استفان کولو همان موضوع لغو تعهدهاي زماني براي ارائه نسخههاي آينده است که علاوه بر وارد کردن بار رواني به تيم طراحي، باعث بروز برخي ايرادات و مشکلات در کار نيز ميشود.
به تاخير افتادن زمان ارائه نسخه 12.2 توزيع openSUSE و توضيحات استيفان کولو بازتابهاي مختلفي را در ميان کاربران لينوکس بهدنبال داشته است. برخي از آنها بر اين اعتقادند که زمانبندي يکساله براي ارائه نسخههاي جديد اين توزيع زمانبندي مناسبي است و ميتواند به توسعه معقولانه و منطقي آن کمک کند. گروهي ديگر نيز تلاش براي ارائه زود هنگام نسخههاي جديد اين سيستمعامل را کاري بيهوده اعلام کرده و بر اين عقيدهاند که هر يک از توزيعهاي openSUSE ميتواند حتي تا 3 سال پايدار باشد و پس از آن نسخهاي جديد با تفاوتهايي چشمگير که نتيجه تلاش توسعهدهندگان است، ارائه شود. اما در مقابل گروهي ديگر با اين کار مخالفند و معتقدند اين اقدام، ويژگي متنباز بودن را از openSUSE سيستمعامل لينوکس که سيستمعاملي متنباز است ميگيرد و باعث ميشود تا تفاوتهاي آن با سيستمعاملهاي ديگر چندان نمود پيدا نکند؛ در حالي که در شرايط فعلي ارائه نسخههاي جديد با فاصلههاي زماني کوتاه مهر تائيدي است بر متنباز و پويا بودن اين سيستمعامل.
حال بايد منتظر تصميم نهايي مديران اين توزيع لينوکس ماند تا در نهايت چه راهکاري را براي ادامه دوران زندگي openSUSE ارائه ميکنند.
مصطفي عبدالهي