امام علی النقی علیه السلام به ما شیعیان یادآوری شد. آن هم از حلقوم نجس جمعی پلید. اما کاش پیش از آنکه دشمن به یادمان بیاورد، خودمان به یاد افتاده بودیم و از مظلومیت ائمه گفته بودیم. و چه به موقع هم بود. ما یادمان رفته بود که سامرا را چه کردند و یادمان رفته بود آن همه ظلم که بر اهل بیت رفته بود.
ابناء الرضا علیهم السلام مظلومند. و از همه مظلومتر امام هادی علیه السلام است. امام جواد علیه السلام را به واسطه پدرشان امام رضا علیه السلام میشناسیم. نه اینکه درباره ایشان اطلاعی داشته باشیم، نه! در حد اینکه گاهی نامی از ایشان میبریم. شاید هم او را واسطه میکنیم تا پدر بزرگوارش را خطاب قرار دهیم و شفیع بیاوریم.
امام حسن عسکری علیه السلام هم کم از مظلومیت بهره ندارند. در دوران حیاط همهش را تحت احاطه و نظر ِ حاکمان جور بودند و مظلوم زندگی کردند. اما گاهی به خاطر فرزند بزرگوارشان بقیهالله الاعظم (روحی فداه) یادی از ایشان میبریم. بگذریم از اینکه شهادت این امام بزرگوار را هم چندان عزا نمیگیریم و شادی ِ آغاز امامت امام زمان علیه السلام جایگزین آن میشود.
ابناء الرضا علیهم السلام مظلومند چه در میان شیعه و چه در میان سایر امت. سامرا اگر رفته باشی بیشتر میفهمی چه میگویم. دور تا دور حرم عسکریین از دست دوستان اهل بیت دور افتاده است. همه اش اهل سنت در آن حوالی هستند. در طول تاریخ تشیع هم علمایی که حوزه علمیه سامرا را احیا کرده بودند، بیش از بقیه در رنج و محنت بودهاند. در اینجا حرم هم مظلوم است. یادم نمیرود آن روز که در سامرا که خادم حرم، با زائر حرم گلاویز شده بود و ناسزا میگفت. میگویند بیشتر خدام حرم از محبان اهل بیت نیستند و صرفاً آنجا کار میکنند.
تخریب حرم را هم که یادتان هست. شیعه همیشه قربانی تروریسم و تحجر بوده است و کوردلان حتی نمیتوانند حرم فرزندان رسول الله را هم ببینند. روضه بلد نیستم بخوانم، اما این همه درد مظلومیت اهل بیت با بیدردی ما شیعیان چه طور جور میآید؟
امسال باشکوهترین مراسمات برای امام هادی در کشور گرفته بودند. دستهجات عزا در شهرها به راه افتادند. علمهای یا هادی در میان دستهجات عجب میدرخشید.
امام علی النقی علیه السلام به ما شیعیان یادآوری شد. آن هم از حلقوم نجس جمعی پلید. اما کاش پیش از آنکه دشمن به یادمان بیاورد، خودمان به یاد افتاده بودیم و از مظلومیت ائمه گفته بودیم.
منبع : وبلاگ " آذرباد "