توسعه اقتصاد دانش و جهانی سازی، بسیار پایاپای هم پیش رفته اند. شرکت های جهانی زنجیره های تولید بین المللی مجتمع ایجاد کرده اند، با نوآوری های صورت گرفته (مانند تسهیلات R&D)، در آمریکا و اروپا، محصولات جدیدی ایجاد می شود که در کارخانه های سرهم سازی در چین ساخته شده اند، به غرب با کشتی برگردانده شده اند و ارزش افزوده در حیطه «دانش»، همانند طراحی، بازاریابی و تامین خدمات متناظر به آن افزوده شده است.

برخی پردازش های پایه نیز مانند پردازش داده ها، خدمات رونویسی و خدمات ساده مرتبط با کاربر، از طریق مراکز تماس در خارج از آن جا تحویل می شود.

رشد اقتصاد دانش به عنوان بخشی از پاسخ استراتژیک تهدید اشتغال انگلستان در رابطه با واردات از اقتصادهای با دستمزد پایین و گیج کننده تر از آن به عنوان یک پاسخ ضروری به اقتصادهای با دستمزد کم مانند چین و هند که در رابطه با دانش سرمایه گذاری سنگینی انجام داده اند تصور می شود که به این دو دلیل سهمی از تولید ناخالص داخلی به تحقیق و توسعه و افزایش تعداد فارغ التحصیلان خانگی، اختصاص یافته است.

 الزام چنین امری در آن است که از طریق چنین سرمایه گذاری هایی در دانش، اقتصادهای با دستمزد پایین، سهم بیشتری از بخش های «مبتنی بر دانش» زنجیره بین المللی تولید در آینده را تسخیر می کنند؛ مگر اینکه اقتصادهای غربی بیش از پیش در چنین حیطه ای رقابتی شوند.

جهانی سازی به عنوان یک عامل کلیدی و تعیین کننده در تغییرات OECD به حساب می آید تا جایی که انکار اهمیت افزایش چشمگیر تجارت جهانی و جریان های سرمایه گذاری در خلال دهه گذشته، ساده انگاری است.

 اما در عین حال جهانی سازی تنها یکی از تاثیرات متعدد توسعه اقتصادی و ساختار اقتصادی در مثلا انگلستان است و نقش مرکزی این امر را به دلایل زیر که توسط برخی مفسرین و سیاست گذاران مطرح شده است، برعهده ندارد:

داد و ستد بین المللی در ۲۰ سال گذشته به عنوان سهمی از تولید ناخالص ملی انگلستان گسترش نیافته است و عمده تبادلات با سایر اقتصادهای ثروتمند OECD بوده است

▪ سهم شغل های بخش های مستقیما در معرض رقابت بین المللی، به جای افزایش، کاهش یافته است

▪ واردات از آسیا افزایش عمده ای نداشته است، همان طور که افزایش واردات از چین به دلیل کاهش واردات از ژاپن کمرنگ شده است؛ چرا که تولیدکنندگان ژاپنی نیز به تولید با دستمزد پایین چین انتقال پیدا کرده اند

▪ گرچه عرضه خدمات از خارج، در صنایع مختلفی گزارش شده است، شواهد کمی از آن در بازار کار یا رقم تجاری به چشم می خورد: برای مثال استخدام در مراکز تماس انگلستان، در سال های اخیر به جای کاهش، افزایش داشته است.

▪ فرضیه تخلیه بازار کار با از دست رفتن کارهای تولیدی در اصل به ماجرای جهانی سازی مرتبط نیست؛ چراکه تنها ۱۰ تا ۲۰ درصد از دست دادن کارها را می توان به دادوستد با اقتصادهای با دستمزد پایین مربوط دانست.

بنابراین عمدتا اقتصاد دانش را مشتق از پیشرفت فناوری و موفقیت بومی می دانیم که سبب افزایش درخواست برای خدمات مبتنی بر دانش شده است.

البته فشارهای رقابتی جهانی نیز مهم هستند و به طور کلی اقتصاد دانش ممکن است به دلایل زیر به طور فزاینده ای با اقتصاد جهانی در رابطه باشد:

▪ سرمایه ایده ها و دانش، سرمایه ای جهانی است که شرکت ها و سازمان ها می توانند از سراسر جهان از طریق اینترنت به آن دست یابند: شرکت های جهانی دانش بیشتری استفاده می کنند و به سهم بیشتری از دانش از طریق تامین کنندگان و مشتریان خود دسترسی دارند.

▪ با توجه به رقابت دانشگاه های جهانی بر سر بهترین ها و درخشان ترین ها، ممکن است بازار جهانی کار متقاضی فعالان دانش، در حال ظهور باشد. برخی معتقدند که شرکت های مبتنی بر دانش در آینده، به جای اینکه منحصرا به استعدادهای بومی تکیه کند، سهم بیشتری به آسیا به دلیل «سرمایه های هوشمند ارزان» خواهد داد.

▪ افزایش شاخص های بین المللی میزان تحقیق و توسعه ممکن است به عنوان راهنمایی برای تعیین شدت کل تحقیق و توسعه که مشخص کننده میزان نوآوری است، گمراه کننده باشد؛ برای مثال به نظر می رسد بخش مهمی از تحقیق و توسعه شرکت های انگلیسی در آمریکا انجام می شود. همچنین میزان قابل توجهی ارز منافع اقتصادی ناشی از انتقال فناوری از تحقیق و توسعه خارج از انگلستان به وسیله سرمایه گذاری مستقیم خارجی شرکت های چندملیتی به این کشور وجود دارد.

استدلال آخر ممکن است شرحی بیشتر باشد بر این مورد که چرا سرمایه گذاری تجاری در تحقیق و توسعه در انگلستان به عنوان سهمی از تولید ناخالص ملی در پاسخ به زمینه های اقتصادی مطلوب تر، محرک های جدید اقتصادی و ساختارهای سازمانی حمایتی قوی تر، کمتر شده است.

OECD معیارهای قدیمی شدت کل فناوری را که فروش دانش سبب ایجاد شکاف بین پیشروان جهانی از قبیل آمریکا، ژاپن وآلمان و سایر اقتصادهای اروپایی مانند انگلستان، فرانسه و هلند می شود، به حساب می آورد که به طور مشهودی کمتر از زمانی است که تحقیق و توسعه ساده را به عنوان معیار مدنظر قرار دهیم.

 این شکاف زمانی که نقش سرمایه گذاری مستقیم خارجی در صنایع فناوری پیشرفته یا متوسط در اقتصاد افزایش یافته باشد، قابل توجه تر است.

مثلا بازار آمریکا اهمیت فزاینده ای برای برخی شرکت های انگلیسی پیشرو در زمینه هایی مانند هوافضا دارد.

اقتصاد دانش همچنین به عنوان محرک کلیدی بازسازی دادوستد بین المللی در برخی اقتصادهای پیشرفته به سمت ارزش افزوده های بالا، ظهور می کند.

در دهه گذشته شاهد جهش اقتصادی در صادرات مرتبط با اقتصاد دانش از قبیل خدمات مالی، رایانه ای، تجاری، سلطنتی و هزینه های صدور مجوز در انگلیس بوده ایم.

در خلال سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵ صادرات چنین خدماتی در مقایسه با رشد ۵۰ درصدی خدمات صادرات سنتی مانند حمل و نقل و سفر بیش از ۱۰۰ درصد رشد داشته است.

 در سال ۲۰۰۵ چنین صادراتی تقریبا ۷۰ درصد از کل خدمات صادرات را شامل می شد، در حالی که این رقم در سال ۱۹۹۵ تنها ۵۰ درصد بود. صادرات خدمات مبتنی بر دانش ارزشی بالغ بر ۷۶ بیلیون پوند در سال ۲۰۰۵ داشته است. جزئیات در جدول کنار آمده است.

به عنوان بخشی از پیگیری، می توان میزان تفاوت این الگو را در سایر اقتصادهای OECD جویا شد. به نظر می رسد انگلستان در مقایسه با سایر اقتصادها، وضعیت خوبی در بهره گیری از نتایج درخواست جهانی برای چنین خدماتی دارد. بی شک انگلستان سهم متفاوتی از موفقیت نسبی اقتصادهای اروپایی در بازارهای جهانی خدمات ایفا می کند.