پندارم تویی

جامی در محفلی این شعر را خواند : بس که در جان فکار و جسم پندارم تویی * هر که پیدا می شود از دور پندارم تویی /یکی گفت : اگر خری پیدا شود ؟ جامی گفت : باز پندارم تویی