عروسي در اتيوپي

پسر ودختر تا روز عروسي يكديگر را ملاقات نمي كنند.روز عروسي حسب وسع مالي ، غذايي تهيه مي شود وبستگان وهمسايه ها ودوستان دعوت مي شوند.طبق رسوم شيناشاها، مرد قبل از بردن عروس به خانه خود ، موي پشت سر اورا كوتاه مي كند وكلوچه اي به او مي دهد.كوتاه كردن موي سر، نشانه شوهر داشتن زن است وبا اين كار ، زن آزادانه وبدون نگراني درجامعه رفت وآمد مي كند.

عروس هنگام رفتن به خانه بخت، يك كدوي قلياني پر از كره به همراه مي برد.اين كره براي چرب و براق كردن موي سر به كار مي رود وهر گاه بستگان به ديدار زن بيايند آن را به موهاي خود مي مالد.طبق آيين شيناشاها، اين كدو بايد تا آخر عمر از سوي زن حفظ شود واگر قبل از مرگ زن بشكند، كدوي ديگري تهيه مي كنند.پس از مرگ زن ، كدو را شكسته روي قبر وي مي گذارند.

موضوع بكارت دختر نيز درميان شيناشاها از اهميت زيادي برخوردار است.اگر دختر هنگام ازدواج باكره نباشد، وصلت به هم مي خورد ودختر مورد اهانت وفحاشي قرار مي گيرد وازجامعه طرد مي شود(شايان ذكر است عكس اين موضوع در قبيله يورباي دركشور نيجريه صادق است كه اگر دختر باكره باشد وصلت به هم مي خورد ودختر از جامعه طرد مي شود .نگارنده )

            

همچنين اگر پس از ازدواج مشخص شود كه مرد وزن تا هفت نسل نسبت فاميلي دارند، ازدواج فسخ مي شود؛ حتي اگر صاحب اولاد متعدد شده باشند.به زن وشوهر تكليف مي شود يا فوراً از هم جدا شوند ويا هر يك به سراغ پدر خود رفته ، اعتراف كند كه به دليل بي اطلاعي از قضيه ، تن به اين ازدواج داده است وازاين بابت پشيمان وخواهان عفو وبخشش است.اين كار براي مردان تشريفات خاص خود دارد.مرد با دردست داشتن يك قطعه نمك  ويك شاخ حيوان(گاو وگوسفند) به نزد پدر مي رود.پدر نمك وشاخ را از پسر مي گيرد و درحضور بستگان دختر اعلام مي كند كه اين ازدواج درست است

درميان قبيله شيناشا هرگاه فرزندي متولد شود(پسر يا دختر) پدر قطعه نمكي را دركنار بچه خرد مي كند و اگر پدر هنگام تولد درمسافرت باشد، پس از بازگشت چنانچه كودك بزرگ شده باشد، كماني را به دست او مي دهد وقطعه نمك  را درمقابل او مي شكند.درباور شيناشاها، هرگاه پدر قطعه نمكي را در مقابل كودك خرد كند، خانواده از حوادث ناگوار ومرگ زودرس درامان خواهد ماند.

شيناشاها فقط روزهاي شنبه ، دوشنبه و چهارشنبه  ازدواج مي كنند وجشن عمومي آنها ، سالروز پيدا شدن صليب واقعي است (كه درهمه مناطق اتيوپي جشن گرفته مي شود) .دراين روز آتش مي افروزند وگاوهايي مي كشند وگوشت آنها را درميان خود تقسيم مي كنند.هرخانواده با آن گوشت غذايي مي پزد كه «چيپبو» (chipiboo) ناميده مي شود.

مراسم تدفين مردگان نيز آداب ويژه اي دارد.وقتي فرد سالخورده اي بميرد مردم جمع مي شوند وآواز مي خوانند ومي رقصند وكسي براي او گريه نمي كند.هنگام حمل جنازه براي دفن، همسر متوفي غذاي چييبو را كه قبلاً پخته، به تدريج به اطراف مي پاشد تا تمام شود.سپس ظرف آن را مي شكند.    

پس از مرگ شوهر، زن موظف است كدوي قلياني خودرا (كه از منزل پدر به همراه آورده ودرطول زندگي آن را حفظ كرده است) روي قبر شوهرش بشكند.وجود كدوي شكسته بر روي قبر نشانگر آن است كه صاحب قبر به تازگي ازدنيا رفته است.

شيناشاها فقط بر روي قبر مردان سنگ مي گذارند .همسر فرد متوفي ، درمراسم عزا سياه مي پوشد وكت شوهرش را روي دوش مي اندازد وتا آخر عمر از زينت آلاتي كه شوهرش به او داده ، استفاده نمي كند.

درمراسم عزا، مردان كلاه سياه به سر وزنان لباس سياه به تن مي كنند.دوهفته پس از مرگ متوفي ، مراسمي به نام «شيرو» (shiro) برگزار مي شود كه جنبه يادبود وابراز همدردي با بستگان متوفي را دارد.

شيناشاها به چشم زخم اعتقاد دارند وبه همين دليل براي حفظ مزارع ومحصولات خود جمجمه هاي گاو را در گوشه وكنار كشتزارهاي خود نصب مي كنند ومعتقدند اين جمجمه ها مي افتد ومزرعه از چشم زخم او درامان مي ماند!

اگر كودك يا جواني بميرد، افراد قبيله جمع شده براي او گريه مي كنند.اگر جواني قبل از ازدواج بميرد، برادرش به نيابت ازاو ازدواج مي كند وبچه هايي كه ازاين ازدواج به دنيا مي آيند، فرزندان جوان متوفي محسوب مي شوند وبرادر متوفي جداگانه براي خود ازدواج مي كند.به عبارت ديگر ، برادر متوفي موظف است هم به نيابت از برادر وهم براي خود جداگانه ازدواج كند.

زن باردار درمراسم دفن شركت نمي كند، زيرا شيناشاها معتقدند به طفل او آسيب مي رسد.همچنين آنها براي كسي كه دراثر صاعقه بميرد ، گريه نمي كنند؛ زيرا معتقدند كه به غضب خدا دچار شده است.

پس از مرگ شوهر، زن موظف است كدوي قلياني خودرا (كه از منزل پدر به همراه آورده ودرطول زندگي آن را حفظ كرده است) روي قبر شوهرش بشكند.وجود كدوي شكسته بر روي قبر نشانگر آن است كه صاحب قبر به تازگي ازدنيا رفته است.

شيناشاها فقط بر روي قبر مردان سنگ مي گذارند .همسر فرد متوفي ، درمراسم عزا سياه مي پوشد وكت شوهرش را روي دوش مي اندازد وتا آخر عمر از زينت آلاتي كه شوهرش به او داده ، استفاده نمي كند.

درمراسم عزا، مردان كلاه سياه به سر وزنان لباس سياه به تن مي كنند.دوهفته پس از مرگ متوفي ، مراسمي به نام «شيرو» (shiro) برگزار مي شود كه جنبه يادبود وابراز همدردي با بستگان متوفي را دارد.

شيناشاها به چشم زخم اعتقاد دارند وبه همين دليل براي حفظ مزارع ومحصولات خود جمجمه هاي گاو را در گوشه وكنار كشتزارهاي خود نصب مي كنند ومعتقدند اين جمجمه ها مي افتد ومزرعه از چشم زخم او درامان مي ماند!