ویتنام

ویتنام


جمهوری سوسیالیستی ویتنام کشوری در جنوب شرقی آسیا است که یکی از بیشترین رشدهای اقتصادی را در منطقه خود دارد و تلاش می‌کند تا سال ۲۰۲۰ به کشوری توسعه‌یافته تبدیل شود.
این کشور شمال با چین، از شمال غرب با لائوس و از جنوب غرب با کامبوج همسایه است. در جنوب این کشور دریای جنوبی چین قرار دارد.
در قرن ۱۹ فرانسه ویتنام را مستعمره خود کرد. ویتنام طی جنگ جهانی دوم به اشغال ژاپن درآمد. پس از جنگ دوباره فرانسه زمام امور را در ویتنام به دست گرفت اما تنها اندکی پس از آن در سال ۱۹۴۵، ویتنام استقلال خود را به دست آورد.
پس از استقلال ویتنام به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم و نظام کمونیستی در شمال و نظام غیرکمونیستی در جنوب این کشور حاکم شد.
در سال ۱۹۶۵ آمریکا با فرستادن نیروهایی به ویتنام جنوبی به یاری جنوبی‌ها برای مقابله با شمالی‌ها شتافت. کمکی که به جنگ مشهور ویتنام منجر شد.
این جنگ ضررهای زیادی به آمریکایی‌ها وارد کرد و سرانجام در سال ۱۹۷۳ خاتمه یافت. در سال ۱۹۷۵ حکومت ویتنام جنوبی سرانجام سرنگون شد و در ویتنام حکومت کمونیستی برقرار شد.
ویتنام در سال ۱۹۷۹ به کامبوج حمله و آن را اشغال کرد. کامبوج با کمک چین موفق شد ویتنام را از خاک خود عقب براند. ویتنام عضو آ.سه.آن است.

تقسیمات کشوری
جمهوری سوسیالیستی ویتنام با مساحت 330363 كیلومتر مربع در قسمت شرقی شبه جزیره هند و چین در منطقه جنوب شرقی آسیا واقع شده است. ویتنام از شمال با جمهوری خلق چین همسایه بوده و از شرق به خلیج Tonkin و دریای چین جنوبی محدود است. این كشور از غرب با كشور لائوس و در قسمت جنوب غرب با كشوركامبوج مرز مشترك دارد. ویتنام از جنوب نیز به دریای چین جنوبی محدود است. ویتنام باریكه طویلی به طول یك هزار مایل میباشد كه از كرانه دلتای رود مكونگ در جنوب تا مرز چین در شمال بطول 1650 كیلومتر امتداد دارد. طول سواحل این كشور3444 كیلومتر است.
بطور كلی ویتنام از سه منطقه شمالی ، منطقه مرتفع مركزی و دلتای رودمكونگ تشكیل شده است. از نظر جغرافیای طبیعی این كشور باریكه طویلی بطول یك هزار مایل از دلتای رود مكونگ در جنوب تا دلتای رود سرخ در شمال امتداد دارد. دو رودخانه اصلی كشور ، رود مكونگ و رود سرخ میباشد. رود مكونگ بطول 4 هزار كیلومتر و دلتای آن در جنوب بعنوان بزرگترین رود جنوب شرق آسیا و هفتمین رود قاره آسیا میباشد كه از كشورهای چین ، تایلند و لائوس و كامبوج گذشته و به ویتنام وارد میشود . رود سرخ و دلتای آن در شمال محل اصلی تشكیل مدنیت در این كشور بوده است.
ویتنام دارای آب و هوای موسمی استوایی میباشد. منطقه شمالی بواسطه مجاورت با چین از هوایی كاملا استوایی برخوردار نمی باشد ولیكن قسمت جنوبی این كشور كاملا دارای آب و هوایی استوایی و برخوردار از ویژه گیهای آن میباشد. متوسط دما در هانوی 23 درجه و در هوشی مین 26 درجه سانتی گراد است.
شهر هانوی بعنوان مركز ---------- و فرهنگی كشور در منطقه شمالی ویتنام قرار دارد . متوسط دمای این شهر 23 درجه سانتیگراد با رطوبت بیش از هشتاد درصد میباشد.این شهر جزء هیچیك از استانهای كشور به حساب نیامده و دارای شهرداری مستقل میباشد. شهرهای هوشی مین و هایفونگ نیز وضعیت مشابه ای دارند با این تفاوت كه از نظر جمعیت و وسعت از هانوی بزرگتر میباشند.
شهر هوشی مین یا بندر سابق سایگون مركز حكومت ویتنام جنوبی بوده است كه پس از خروج نیروهای آمریكایی از این كشور بنام رهبرفقید این كشور نام گذاری شده است. شهر هوشی مین در حال حاضر قطب اصلی اقتصاد ویتنام محسوب می گردد. این شهر بیش از 38 درصد از تولید ناخالص داخلی ویتنام را بخود اختصاص داده است.
بندر هایفونگ یكی دیگر از مناطق استراتژیك و مهم در منطقه شمال ویتنام بشمار می آید. این شهر در زمان جنگ های استقلال طلبانه و آزادیخوانه ویتنام راه اصلی مواصلاتی نیروهای شمالی كشور بوده است. در حال حاضر این بندر با سرمایه گذاری های صورت گرفته یكی از قطبهای اقتصادی ویتنام میباشد.
شهر هواِ واقع در جنوبی ترین قسمت منطقه شمالی ویتنام دارای متوسط دمای 25 درجه سانتیگراد میباشد و یكی از قطبهای گردشگری ویتنام بشمار می آید.

مردم ویتنام
جمعیت این کشور حدود ۸۶ میلیون و ۱۱۷ هزار نفر با میانگین سنی ۲۷ سال است. امید به زندگی برای زنان ۷۴ و برای مردان ۶۹ سال است.
حدود ۰.۴ درصد از جمعیت بزرگسال این کشور به بیماری ایدز مبتلا هستند. زبان رسمی این کشور ویتنامی است.

اقتصاد در ویتنام
تولید ناخالص داخلی در این کشور 4/221 میلیارد دلار است. ۴۶ میلیون و ۴۲۰ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند. رشد تولید ناخالص داخلی ویتنام در سال ۲۰۰۷ میلادی 5/8 درصد بود.
نرخ بیکاری در این کشور 3/5درصد است. 8/14 درصد از مردم زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم در ویتنام ۸.۳ درصد بود.
محصولات صادراتی این کشور شامل نفت خام، محصولات دریایی، برنج، قهوه، الوار، چای، پوشاک و کفش است که به کشورهای آمریکا (۲۱.۲ درصد)، ژاپن (۱۲.۳ درصد)، استرالیا (۹.۴ درصد)، چین (۵.۷ درصد) و آلمان (۴.۵ درصد) صادر می‌شود.
محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، محصولات پتروشیمی، کود، مواد آلومینیومی، پنبه، سیمان و موتورسیکلت است که از کشورهای چین (6/17 درصد)، سنگاپور (9/12 درصد)، تایوان (5/11 درصد)، ژاپن (8/9 درصد)، کره جنوبی (4/8 درصد)، تایلند (3/7 درصد) و مالزی (2/4درصد) وارد می‌شود.

رئیس جمهور در این کشور رئیس حکومت است. او با رای شورای ملی از میان اعضای این شورا برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود.
رئیس دولت نخست وزیر است که رئیس جمهور او را از میان اعضای شورای ملی انتخاب می‌کند. کابینه را هم رئیس جمهور از میان پیشنهادات نخست وزیر برمی‌گزیند.
شورای ملی این کشور که وظیفه قانونگذاری را نیز به عهده دارد، ۵۰۰ کرسی دارد که اعضای آن با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شوند.

خوبه ممنون خسته نباشید

ان شاء الله مطالب جامعتر بذارید