اندونزی
جمهوری اندونزی کشوری است مرکب از جزیره‌های بسیار که در مجمع‌الجزایر مالایا بین هندوچین و استرالیا
قرار گرفته‌است. پایتخت آن جاکارتا است.
اندونزی چهارمین کشور پر جمعیت دنیا است و مسلمانان آن از هر کشور دیگری بیشترند.
تاریخ
تا۱۹۴۲ میلادی اندونزی متعلق به هلند بود و از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ تحت اشغال ژاپن در آمد. در ۱۷ اوت ۱۹۴۵، ملیون
به رهبری دکتر احمد سوکارنو و دکتر حتی اعلام جمهوری کردند. چهار سال تمام میان نیروهای هلند و اندونزی
جنگ بود. در نهایت در سال ۱۹۴۹ موافقت‌نامه‌ای امضا شد که طبق مفاد آن، همه سرزمین اندونزی بجز گینه نو
بحکومت موقت (جمهوری) ایالات متحده اندونزی واگذار شد. در۱۶ دسامبر ۱۹۴۹، دکتر سوکارنو به ریاست
جمهوری این کشور انتخاب گردید.
اقتصاد
بنابر آمار سال 2005 تولید ناخالص داخلی اندونزی 287 میلیارد دلار بوده است که سهم سرانه هر فرد 4458
دلار است.سهم صنعت 40.7% که بیشتر به فرآوری محصولات کشاورزی و معدنی مشغول است و سهم بخش
کشاورزی 14% می‌باشد و محصول اصلی اش برنج است.با این حال بیشترین شاغلان در بخش کشاورزی
مشغول به کار هستند.41 میلیون و هشتصد هزار نفر از نیروی کار در بخش کشاورزی شاغلند.که کشاورزانی
هستند که حرفه‌ای نیستند و در سطح کلان تولید نمی‌کنند.اما هم کشاورزان بزرگ و هم روستاییان مقدار
زیادی لاستیک ، چای ، قهوه ، تنباکو و ادویه تولید و صادر می‌کنند. بیشترین صادرات اندونزی به کشورهای
آمریکا و ژاپن و چین و سنگاپور می‌باشد.اندونزی از لحاظ معدنی کشوری ثروتمند می‌باشد و معادن نفت ، گاز
طبیعی ، قلع ، نیکل ، زغال سنگ، بوکسیت و مس در این کشور موجود است اما به علت نسبت بیشتر جمعیت
به ثروت جمعیت مردم فقیر زیاد است.یکی دیگر از منابع کسب درآمد برای اندونزی صنعت توریسم است.
تاریخ معاصر
از قرن هفدهم، هند شرقی مهم ترین و سودآورترین بخش امپراتوری هلند به شمار میرفت. به غیر از اشغال
کوتاه مدت بریتانیا یی ها (1811 تا 1814) و قیامهای گاه گاهی محلی، هلند کنترل این کشور را تا 1942 حفظ
کرد.
در این سال ژاپنی ها به این مستعمره هجوم آوردند و به عنوان آزاد کنندگان کشور از حکومت استعماری مورد
استقبال اکثر اندونزیاییها قرار گرفتند با تسلیم ژاپن در 1945 ، احمد سوکارنو (1901 تا 1970)، بنیانگذار حزب
ملیون در 1927 – هند شرقی هلند را جمهوری مستقل اندونزی اعلام کرد.
هلندیها پس از چهار سال جنگ متناوب ولی وحشیانه، تحت فشار بین المللی استقلال اندونزی را در 1949
پذیرفتند. حکومت سوکارنو به طور فزایندهای اقتدار طلب شد و کشور به هرج و مرج اقتصادی گرفتار گردید. او در
1962 گینه نوی هلند را تصرف کرد، که در1962 با عنوان ایریان جایا رسماً ضمیمه شد، هر چند جنبشی جدایی
طلب پا برجاست. بین 1963 تا 1966 سوکارنو کوشید با تهاجمات مسلحانه به شمال بورنئو فدراسیون نوپای
مالزی را بی ثبات سازد.
ژنرال سوهارتو توانست با سرکوبی قیام کمونیستی در 1965 و 1966 ---------- ضد امریکایی سوکارنو را وارونه
سازد ونهایتا با کمک دانشجویان و ارتش او را برکنار کند. در این مدت حدود 000/80 نفر از اعضای حزب
کمونیست کشته شدند. الحاق تیمور شرقی پرتغال در 1976 توسط اندونزی از طرف جامعه بین المللی به
رسمیت شناخته نشده است، و عملیات چریکی ملی گرایان محلی ادامه دارد. برنامه جاه طلبانهای برای
اسکام مجدد اهالی جاوه به منظور کم کردن جمعیت زیاد این جزیره به مورد اجرا گذاشته شده است ولی این
مهاجران جاوه ای با انزجار بومیان جزایر کم نوسعه یافته و دوردست روبرو شدهاند. کشتر تظاهر کنندگان بی
سلاح تیموری به دست سربازان اندونزی در 1991 اعتراضات بین المللی را به دنبال داشت.
جغرافیا
مجموعه‌ای از جزایر (قریب به ۳۰۰۰ جزیره بزرگ و کوچک) است که در جنوب شرقی آسیا در اقیانوس کبیر قرار
دارد. سابقاً این جزایر در تصرف هلند و به هندِ هلند موسوم بود ولی بعد از آنکه کشوری مستقل و آزاد گردید، «
اندونزی» نام گرفت. مساحت این کشور ۱۹۱۹۰۰۰ کیلومتر مربع و پایتخت آن شهر جاکارتا است که در جزیره
جاوه قرار دارد و سابقاً باتاویا نامیده می‌شد. شهر مهم آن سورابایا است. این کشور دارای معادن قلع، نفت،
ذغال‌سنگ و مس است و توتون، برنج، قهوه و کائوچو جزو محصولات کشاورزی این کشور است.
