- آب با فواره آسمان را نشان ماهیها می‌دهد.
- آب به خاطر شیری كه چكه می‌كند، اشك می‌ریزد.
- آبتنی ماهی، یك عمر طول می‌كشد.
- آخرین برف، كفن زمستان است.
- آدم پر توقع انتظار دارد پرنده محبوس برایش آواز آسمانی بخواند.
- آدم ساده لوح روی برف دنبال ردپای زمستان می‌گردد.
- آدم سحرخیز از دیدن طلوع خورشید بیشتر از خواب شیرین صبحگاهی لذت می‌برد.
- آدم صرفه‌جو هنگام تنگدستی از خودش وام می‌گیرد.
- آدم منزوی سلام را خداحافظی می‌شنود.
- آرزوی نداشته، بر باد نمی‌رود.
- آیینه یك تنه در مقابل همه ایستادگی می‌كند.
- آرزوهای پائیز به زیبایی شكوفه‌های بهاری بر باد می‌روند.
- اگر مرگ نباشد، تعداد خودكشی‌ها سر به فلك می‌زند.
- امواج خشمگین، دریا را شخم می‌زنند.
- انگشت شهاب، ستاره فراری را نشان می‌دهد.
