چگونه الگوی خوبی برای فرزندانتان باشید!

والدين نمي دانند که چه تاثيري بر فرزندانشان دارند.
از زماني که به دنيا مي آييم، شروع به يادگرفتن از کساني مي کنيم که بيشتر از در اطراف خود مي بينيم که معمولاً هم پدر و مادرمان هستند.
الگو بودن کمي ترس دارد اما بايد بدانيد که بعنوان پدر يا مادر اين وظيفه را داريد.
به زماني فکر کنيد که فرزندتان کوچک بود و مثل طوطي هرچه که مي گفتيد را تکرار مي کرد.
بايد بداانيد که حالا که فرزندانتان بزرگتر شده اند هم باز هرچه شما بگوييد يا انجام دهيد را کپي مي کنند، اما به طريقي متفاوت.

مهم نيست که چند سالمان باشد، به هر حال حرفها و اعمال اطرافيانمان را بررسي مي کنيم.
بچه ها اينکار را بيشتر از ديگران انجام مي دهند چون سعي دارند رفتار قابل قبول و غيرقابل قبول را از هم بشناسند.
آنها به همه فعاليت هاي روزانه تان، حرف زدنتان و حتي تن صدايتان دقت مي کنند.
اين مسئله را دفعه بعدي که با فرزندتان حرفتان شد يادتان باشد.

والدين بايد اهميت احترام به ديگران را به فرزندشان ياد بدهند.
اگر مي خواهيد فرزندتان از کلمات "لطفاً" و "متشکرم" استفاده کند، خودتان هم بايد اين کلمات را به زبان بياوريد.
اگر بچه هايتان اهل اذيت کردن و فخر کردن هستند، بايد بنشينيد و درمورد رفتارشان با آنها صحبت کنيد.
خيلي ساده برايشان توضيح دهيد که با اين رفتارشان ديگر هيچ کس دوست نخواهد داشت که با آنها رفت و آمد کند چون او احساسات آنها را جريحه دار مي کند.
فرزندتان بايد طريقه رفتارکردن شما را با همسايه ها و اطرافيان ببيند تا ياد بگيرد که او هم با بقيه همانطور رفتار کند.

خيلي وقت ها والدين به خاطر خستگي از کار و نیاز به کمي استراحت از تربيت فرزندانشان غافل مي شوند.
شما و همسرتان بايد خيلي مراقب اين رفتارتان باشيد چون بچه ها به ساختار، قانون، و نظم نياز دارند و بدون آن، وحشي مي شوند و پدرومادرشان را اذيت و آزار مي کنند.
فقط به اين دليل که بچه هايتان سنشان بالا رفته است دست از تربيت آنها برنداريد.
چند دقيقه بعد از کار استراحت کنيد و بعد روي نيازهاي فرزندانتان متمرکز شويد.

بچه ها دوست دارند والدينشان را خوشحال کنند و اگر احساس کنند والدينشان دوستشان ندارند شروع به رفتارهاي خشونت آميز مي کنند.
براي مقابله با اين مشکل، بايد به فرزندانتان بفهمانيد که چقدر دوستشان داريد.
هر روز به آنها توجه کنيد و رفتارهاي خوبشان را تحسين کنيد.
نسبت به رفتارهاي منفيشان مثل قشقرق و دادوبيداد که براي دوران نوجواني کاملاً عادي است، عکس العمل شديد نشان ندهيد.
بد نيست که به يک پزشک مراجعه کنيد چون ممکن است فرزندتان دچار عدم توازن شيميايي باشد و همين مسئله باعث شود به برخي موقعيت ها بيش از حد حساسيت نشان دهد.

براي اينکه الگوي خوبي براي فرزندانتان باشيد بايد صداقت را تمرين کنيد.
اگر فرزندتان از شما سواات سخت و تکان دهنده مي پرسد، به آنها صادقانه پاسخ دهيد.
فقط آن پاسخ ها را طوري بيان کنيد که فرزندتان متوجه آن بشود.

عادت هاي بدي مثل سيگار کشيدن و تنبلي را ترک کنيد.
اگر لازم است چند کيلو لاغر شويد، کاري کنيد که فرزندتان ببيند که ورزش ميکنيد.
آنها بايد بفهمند که همه چيز در دنيا آسان به دست نمي آيد و با تلاش سخت مي توانند بر مشکلات فيزيکي، روحي و ذهنيشان فائق آيند.
فرزندانتان بايد ببينند که شما از وقتتان هوشمندانه استفاده مي کنيد تا آنها هم ياد بگيرند که از وقتشان درست استفاده کنند.