1- به خاطر بسپاريد كه اشكالي ندارد مواقعي هم عصباني شويد . اگر عصباني شديد احساس گناه نكنيد .(به خصوص ) خانمها بااين باور بزرگ شده اند كه اگر احساس منفي خود را نشان دهند گفته مي شود رفتارشان زنانه نيست . بنابراين بايد عصبانيت خود را پنهان كنند. زمانهايي وجوددارد كه عصبانيت منطقي است اما بايد اين موقعيت ها راتشخيص داد و احساس خو را صادقانه بيان كرد و راهي براي تغيير و كاهش آن پيدا نمود.
2- به طرف مقابل بفهمانيد كه اگرچه با نظر او موافق نيستيد اما دشمن او هم نمي باشيد . اينجا بحث دوست داشتن مطرح نيست ، بلكه تفاوت ها مطرح هستند كه ايجاد اختلاف مي كنند . درگيري عادلانه اين است كه به يكديگر چه به صورت فيزيكي و چه به صورت كلامي حمله نكنيد.مثلاً اسم يكديگر را بد خطاب نكنيد يكديگر را سرزنش نكنيد داد و بيداد نكنيد و....
3- چيزي كه قبلاً به شما گفته شده به عنوان سلاح يا برگ برنده در بحث استفاده نكنيد . اگر اين كاررا انجام داديد اعتماد طرف مقابل را نسبت به خود از دست مي دهيد و باعث مي شويد كه او امنيت عاطفي خود را درارتباط باشما ازد ست بدهد.
4- احساسات و ادراك خود را بدون انتقاد و داوري به همسرتان نشان بدهيد . داشتن احساس تنها كافي نيست ، بلكه بايد آن ر ا خوب بيان كرد . درهرازدواجي به راحتي نمي توان با طرف مقابل توافق داشت . بايد سعي كنيد رفتارهاي دردسر ساز راتغيير دهيد و توجه صادقانه به تجارب عاطفي او نشان دهيد.
5- قبل از نتيجه گيري از بحث جلسه راترك كرده و يازمان ديگري رابراي ادامه آن در نظر بگيريد.
6- براي فرديت و شخصيت همسر خود ارزش قائل شويدو در نظر داشته باشيد كه هميشه حق با شما نيست و مي توانيد اشتباه بكنيد درهنگام اختلاف سعي كنيد بر مشكل تكيه كرده و با وضع قوانين ثابت در زندگي خود تعادل و آرامش برقرار سازيد ، نيازها و احساساتان را بدون احساس گناه بيان كنيد.
7- هنگامي كه مورد سرزنش همسر خود قرار مي گيريد سهي كنيد با نگاهي عميق به درون خود مسأله اي را كه عامل سرزنش بوده مورد بررسي قرار داده و از خود سوال كنيدكه آياايجاد تغييرات خواسته شده خلاف ويژگي هاي روحي و رواني شماست ؟ آيا اين تغييرات چيزهايي است كه باعث راحتي زندگي شما مي شود ؟ پس چه عاملي بازدارنده است ؟ سعي كنيد در قضاوت هاي خود صادق باشيد.
