جمهوري خلق لائوس يكي از فقيرترين كشورهاي آسيا محسوب مي‌شود.
اين كشور از شرق با ويتنام، از غرب با تايلند، از شمال با چين و برمه و از جنوب با كامبوج همسايه است.
لائوس جزو معدود كشورهايي در جهان است كه با نظام كمونيستي اداره مي‌شود. اين كشور براي مدتي كوتاه مستعمره فرانسه بود و در سال 1949 استقلال خود را به دست آورد.
در دوره پس از استقلال، اين كشور درگير جنگ داخلي شد كه تا سال 1975 ادامه يافت. در اين سال حزب كمونيست قدرت را در دست گرفت.
بخش زيادي از اين كشور را جنگل پوشانده است. آب و هواي آن استوايي است و در فاصله ماه‌هاي ارديبهشت تا آذر در آن باران‌هاي موسمي مي‌بارد.
سياست در لائوس
رئيس حكومت در اين كشور رئيس جمهور است و رئيس دولت، نخست وزير. رئيس جمهور 
است كه نخست وزير را انتخاب مي‌كند. نخست وزير بايد از مجلس ملي راي اعتماد بگيرد.
رئيس جمهور و معاون او با راي نمايندگان مجلس براي دوره‌اي پنج ساله تعيين مي‌شوند. دوره نخست‌وزيري نيز پنج ساله است.
مجلس ملي اين كشور 115 كرسي دارد كه نمايندگان آن با راي مردم براي دوره‌اي پنج ساله انتخاب مي‌شوند. كانديداهاي نمايندگي مجلس را حزب انقلابي خلق تعيين مي‌كند.
اقتصاد در لائوس
توليد ناخالص داخلي اين كشور 12.61 ميليارد دلار است. دو ميليون و 100 هزار نفر نيروي كار اين كشور را تشكيل مي‌دهند. 80 درصد از اين نيروي كار در بخش كشاورزي مشغول به كار هستند.
نرخ بيكاري در اين كشور 2.4 درصد است. بيش از 30 درصد از مردم اين كشور زير خط فقر زندگي مي‌كنند. در سال 2007 نرخ تورم در اين كشور پنج درصد بود.
محصولات صادراتي اين كشور شامل الوار و چوب، قهوه، برق، قلع، مس و طلا است كه به كشورهاي تايلند (42.1 درصد)، ويتنام (9.5 درصد) و چين (4 درصد) صادر مي‌شود.
محصولات وارداتي اين كشور شامل ماشين‌آلات و تجهيزات، وسايل نقليه، سوخت و كالاهاي مصرفي است كه از كشورهاي تايلند (68.8 درصد)، چين (11.3 درصد) و ويتنام (5.6 درصد) وارد مي‌شود.
مردم لائوس
جمعيت اين كشور حدود شش ميليون و 677 هزار نفر با ميانگين سني 19 سال است. اميد به زندگي براي زنان 58 و براي مردان 54 سال است.
حدود 0.1 درصد از جمعيت بزرگسال اين كشور به بيماري ايدز مبتلا هستند. 68 درصد از مردم اين كشور از نژاد لائو هستند.
درصد از مردم لائوس بودايي هستند. زبان رسمي اين كشور لائويي است اما زبان‌هاي فرانسه و انگليسي نيز كم و بيش رواج دارند. 
