ليست شهداي دفاع مقدس (ق)

شهيد احمد قائدي

شهيد محمد قائدي

شهيد عباس قائدي

آمده‌ام گلزار شهداي شيراز. مي‌نشينم سر مزارت. چه‌قدر دلتنگم "محمودرضا". دوباره گريه مجالم نمي‌دهد. دوباره حسرت تنها رفتنت رهايم نمي‌كند. تا كي بايد اين دوري را تحمل كنم؟ تا كي بايد به خودم بگويم چرا من به اين ضيافت الهي دعوت نشدم؟ چرا من بايد تنها مي‌ماندم و لحظه‌هاي سخت دوري را تحمل مي‌كردم؟ چرا اين امتحان سخت نصيب من شد؟
اشك‌هايم را پاك مي‌كنم و غرق در خاطراتت مي‌شوم. سال 1336 در آبادان متولّد شدي و چشم‌هاي كوچكت را براي اولين بار بر روي دنيا گشودي. تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در آبادان گذراندي و موفق به اخذ مدرك ديپلم شدي. باورم نمي‌شد اين‌قدر زود بگذرد؛ سال 1355 بود و تو لباس سربازي بر تن مي‌رفتي تا آموزش نظامي ببيني. دو سال گذشت و اتمام سربازيت با اوج‌گيري حركت اسلامي مردم در سال 1357 هم‌زمان شد و تو هم، مانند ديگر جوانان اين مرز و بوم به صف انقلابيون پيوستي و مقابل رژيم پهلوي ايستادي.
انقلاب پيروز شد و تو با ديدن ضعف در پيشرفت كشورت تصميم گرفتي براي كسب تخصص به هندوستان عزيمت كني اما با فرمان امام(ره) مبني بر تشكيل جهاد سازندگي با هدف محروميت‌زدايي از روستاها و مناطق محروم كشور از عزيمت به خارج منصرف شدي و يك‌راست به جهاد آبادان رفتي و مشغول به خدمت شدي. تلاش آن روزهايت دلم را در هم مي‌فشارد، انگار تشنه بودي و تازه به خنك‌ترين آب موجود دست پيدا كردي، انگار عطش داشتي و تنها جهاد و كمك به محرومين مي‌توانست عطش‌ات را كاهش دهد. آن‌قدر كوشا بودي كه حتي روزهاي تعطيل هم سر كار مي‌رفتي تا مقدمات كاريِ هفته‌ي بعدت را فراهم كني. سخت‌ترين كارها معمولاً به تو سپرده مي‌شد چرا كه از انجام آن توسط تو مطمئن بودند.
جنگ كه شروع شد، به همراه ديگر جوانان آباداني و خرمشهري شهر را سنگربندي كرده و تحت فرمان محمد جهان‌آرا_ فرمانده‌ي سپاه خرمشهر _ به دفاع از شهر پرداختيد. يكي از مهم‌ترين فعاليت‌هايت تخليه‌ي انبارهاي پالايشگاه بزرگ آبادان بود كه در خطر آتش‌سوزي و برخورد انواع توپ‌ها و گلوله‌هاي دشمن بعثي قرار داشت. عهده‌داري مسئول واحد تداركات جهاد آبادان نيز از آخرين مسئوليت‌هايي بود كه به تو سپرده شد. با اين‌كه در خط مقدم حضور داشتي، اما هميشه قرآن مي‌خواندي و به محاسبه‌ي روزانه‌ي نفست مي‌پرداختي.
در ميانه‌ي ميدان نبرد بودي كه برايت خبر آوردند خواهر احتياج به كليه دارد و تو چه سريع و بي‌هيچ اتلاف وقتي به بيمارستان رفتي و كليه‌ات را به او اهدا كردي. سال1360 زندگي مشترك را تجربه كردي؛ زندگي مشتركي كه حاصلش ساراي كوچكت شد. اهداي كليه‌ات باعث شد كه مسئولين جهاد علي‌رغم احتياج شديد به حضورت، پيشنهاد انتقالي از آبادان به شيراز را با تو مطرح كنند، اما تو با ناراحتي امتناع كردي و گفتي نمي‌خواهي اين اجر را از دست بدهي. چه‌قدر رسيدن به لحظه‌ي شهادتت سخت است. هفدمين روز از سال 1363 در حالي‌كه 27 سال داشتي و به همراه مسئولين جهاد آبادان مشغول انجام امور پشتيباني جنگ بودي كه مورد حمله‌ي هواپيماهاي ارتش بعثي قرار گرفتي و همراه هشت نفر ديگر از مسئولين و خدمتگزاران جهاد به ديدار خدا نايل شدي.
حالا چندين سال است كه مزارت در گلزار شهداي شيراز ميعادگاه من شده است كه بيايم و حسرت‌هايم را برايت بازگو كنم.

منبع:كتاب نخل هاي ايثار   -  صفحه: 113

اسماعيل قائدي در سال 1333 در خانواده‌اي فقير و مذهبي و زحمت‌کش در روستاي بنداروز چشم به جهان گشود. در همان دوران کودکي چهره‌ي نوراني و بشّاشي داشت. ايام کودکي و خردسالي را با وضعيت فقر و تنگدستي پشت‌سر گذاشت و در سنّ هفت سالگي علاقه‌ي خاصي به تحصيل علم و دانش پيدا کرد و به طور شبانه ايام تحصيلات ابتدايي را پشت‌سر گذاشت و تحت نظر استادان محلي قرآن را فرا گرفت و علاقه‌ي بسياري به احکام و مسايل شرعي داشت.
قائدي در پارسايي و پرهيزگاري از مردان نادر روزگار بود. در سال 1352 به خدمت سربازي رفت؛ در حالي که جو پادگان را خفقان رژيم پهلوي فرا گرفته بود، نماز طاعت و بندگي خداوند را فراموش نمي‌کرد و سربازان را به فراگيري قرآن و نماز دعوت مي‌کرد. اسماعيل در اوايل انقلاب در سرنگوني رژيم پهلوي نقش شاياني داشت و هميشه در صفوف اول مبارزه قرار مي‌گرفت و مردي گمنام بود و حاضر نبود ديگران از کار و فعاليتش باخبر شوند. به خاطر علاقه‌ي زياد به سپاه و خدمت بيشتر به انقلاب در اين نهاد محبوب ثبت‌نام نمود و بعد از اتمام آموزش از پادگان آموزشي حمزء منطقه‌ي 9 کشوري، رهسپار بندرعباس جهت پاسداري از حريم اسلامي در آب‌هاي خليج‌فارس گرديد.
بعد از پايان مأموريت به سپاه برازجان منتقل شد و بعد از مدتي سرپرستي پايگاه مقاومت ميثم بنداروز را به عهده گرفت. قائدي پس از گذشت زماني در پايگاه مقاومت، همراه با ديگر برادران سپاهي به صفوف رزمندگان پيوست و بعد از گذراندن آموزش‌هاي لازم در عمليات والفجر 8 فرماندهي دسته‌ي يکي از گردان‌ها را به عهده گرفت و در مورخه 21/11/1364 در درگيري جزيره‌ي فاو شجاعانه به قلب دشمن شتافت و مورد اصابت گلوله‌ي دشمن قرار گرفت و مجروح گرديد و به اصفهان و سپس به تهران در بيمارستان تجريش انتقال يافت. بعد از 45 روز بستري در اين بيمارستان در مورخه 9/1/1365 بار ديگر وارد اتاق عمل شد و در همان روز در سنّ 32 سالگي به ملکوت اعلاء پيوست و به درجه‌ي رفيع شهادت نائل آمد.

منبع:كتاب سرگذشت عروج   -  صفحه: 224

سيدتيمور در سال 1340 در شهر تهران متولد شد. کودکي را در دامان پرمهر خانواده سپري کرد و تحصيلاتش را تا اخذ مدرک سيکل ادامه داد. سپس به عنوان کارگر مشغول به کار شد.
سيد در زمان جنگ تحميلي مردانه به ميدان رزم شتافت و نامش را در جرگه‌ي بسيجيان لشگر روح‌الله ثبت کرد. قائم‌مقامي سرانجام در تاريخ 15/3/1364 در سن 24 سالگي در جزيره‌ي مجنون به ديدار حق شتافت و در بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.

منبع:پرونده شهيد در پايگاه حمزه

سيد تيمور قائم مقامي فرزند سيد رضا در سال 1323 در شهرستان اراک از توابع استان مرکزي ديده به جهان گشود. با فرا رسيدن به 7 سالگي راهي دبستان شد و در همان نخستين سالهاي آموختن ناچار به ترک تحصيل شد و به کار پرداخت. با آغاز جنگ تحميلي سيد تيمور با سمت رانندگي بلدوزر به جهادگران جهادسازندگي پيوست و در عملياتهاي متعدي حماسه آفريد. با توجه به روحيه‌ي عالي و قدرت جذب و مديريت نيروها در سال 1362 بعنوان فرمانده‌ي دسته مشغول بکار گرديد و احداث يک جاده‌ي استراتژيک را که سه کيلومتر جلوتر از مواضع نيروهاي ايراني بود بر عهده گرفت. پس از آن مدت کوتاهي مسؤوليت پشتيباني در پشت جبهه را عهده‌دار شد و چندي بعد جهت انجام يک جابجايي سنگين از غرب به جنوب خود را به جبهه رسانيد و بعنوان جانشين فرمانده‌ي عمليات مهندسي به فعاليت خويش ادامه داد. چندي بعد به مناطق غربي منتقل شد و در کنار شهيد سيد هادي احمدي آماده‌سازي جهت عمليات عاشورا را بر عهده گرفت و در مدت 10 روز ماموريتهاي محوله را به خوبي به انجام رسانيد و با احداث دو قرارگاه و اورژانس عمومي ش.م.ر و حمام ش.م.ر نيروهاي اسلام را در مقابل حملات شيميايي دشمن مقاوم ساخت. در عمليات عاشورا مستقيماً مسؤوليت يک دسته عمليات خاکي و سپس راهسازي را بعهده داشت و نزديکي او باشهيد احمد طبرسي به موفقيت فعاليت‌هاي او افزود. در جزيره‌ي مجنون با توجه به گسترش کار مهندسي مسؤوليت کارهاي مهندسي را در کنار شهيد محمد شهرابي فراهاني (مسؤول ستاد) بر عهده گرفت و سرانجام در حال سرکشي به مناطف مختلف در اين جزيره، در محور عملياتي جاده‌ي بدر در تاريخ 15/3/1364 در سن 41 سالگي در حاليکه فرماندهي گردان پشتيباني مهندسي- رزمي جنگ جهاد استان تهران را بر عهده داشت. لقاي حق را لبيک گفت و بر اثر اصابت ترکش گلوله‌ي توپ به ملکوت اعلي پيوست پيکر مطهر او را در بهشت زهرا (س) به خاک سپردند.

منبع:كتاب حماسه سنگرسازان بي‌سنگر صفحه 28

اسحق قائمي در سال 1340 در روستاي ناصرآباد علياي شهرستان «زابل» ديده به جهان گشود. دوران کودکي را در همان روستا سپري کرد و در دوران تحصيل موفقيت‌هاي فراواني کسب کرد.
در سال 1359 با رتبه عالي از دبيرستان دکتر شريعتي شهرستان زابل به دريافت ديپلم علوم تجربي نايل گرديد. اندکي پس از آغاز جنگ تحميلي در تاريخ 18/9/59 به خدمت مقدس سربازي اعزام شد و پس از پايان خدمت، در آزمون دانشکده‌ي افسري استعداد و توان علمي‌اش را آزمود و پذيرفته شد، ولي ادامه تحصيل نداد. پس از آن در تاريخ 21/9/1364 بعنوان مربي پرورشي حق‌التدريس به شهرستان نيکشهر رفت و در دبيرستان شهيد قلنبر سرگرم تدريس شد.
آنگاه با اولين گروه اعزامي از آن شهرستان راهي جبهه‌هاي نور عليه ظلمت گرديد و در بهمن ماه سال 1364 در عمليات والفجر هشت (فتح فاو) شرکت جست و مجروح شيميايي شد. پس از استراحتي کوتاه دوباره به جبهه اعزام گرديد و مدت چند ماه در منطقه هورالعظيم خدمت کرد و پس از آن به منظور جذب نيرو به زابل آمد. بار ديگر در تاريخ 9/9/65 با سپاهيان محمد (ص) عازم جبهه گرديد. ايشان به عنوان فرمانده تيم ويژه از گردان قاسم بن حسن به «عمليات کربلاي چهار» گام نهاد.
در اين عمليات بر اثر اصابت کاليبر دشمن پاهايش قطع شد. با وجود اين دل از جبهه نبريد و در سال 1365 در سن 25 سالگي در جزيره ام‌الرصاص عراق در حاشيه اروندرود ناباورانه مفقود گرديد. او تنها فردي بود که از ان روستا به عنوان شهيد و مفقود هديه به انقلاب و جنگ تحميلي شد.
روحش شاد و يادش گرامي باد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 3 صفحه 15

سعيد الله قائمي فرزند علي‌اصغر در سال 1337 در روستاي نصرآباد خوسف از توابع شهرستان بيرجند در خانواده‌اي متدين و مذهبي متولد گرديد. دوران طفوليت را در آغوش پدر و مادري متقي و پرهيزگار سپري نمود. در مکتب‌خانه‌ي محل قرآن را فرا گرفت. تحصيلات ابتدايي را با پيمودن فاصله‌ي 3 کيلومتري نصرآباد خوسف تا دبستان ابن حسام اين شهر خوسف با موفقيت به پايان رساند. سپس عازم شهر بيرجند گرديد.
با مشکلات فراوان تحصيلاتش را در اين شهر ادامه داد. او تابستان‌ها را در کوره‌پز‌خانه‌ها به کار مي‌پرداخت. و از اين راه خرج تحصيلش را به دست مي‌آورد. حتي سال‌هاي آخر تحصيل شبها درس مي‌خواند و روزها کار مي‌کرد.
در روز‌هاي اوج‌گيري انقلاب در کليه‌ي جلسات سياسي- مذهبي حضور داشت. در راهپيمايي‌ها و تظاهرات مخالفت خود را با رژيم ستمشاهي پهلوي اعلام مي کرد تا اين که انقلاب شکوهمند اسلامي به پيروزي رسيد و اين امر مصادف با پايان تحصيلات سعيد در مقطع دبيرستان بود. وي سپي براي حفظ دستاوردهاي انقلاب اسللمي به خدمت سپاه پاسداران درآمد. پس از مدتي براي گذراندن دوره‌هاي تخصصي به مشهد مقدس مأمور شد. با فرا گرفتن فنون نظامي و آشنايي با انواع اسلحه‌هاي سنگين براي ادامه خدمت و آموزش آموخته‌هاي خود به ديگران به بيرجند بازگشت.
با آغاز فعاليت‌هاي ضدانقلاب در کردستان وي به همراه چند تن ديگر از همرزمانش عازم منطقه گرديد و چهار ماه در منطقه‌ي سقز به مبارزه با مخالفين انقلاب اسلامي پرداخت.
با شروع جنگ تحميلي از طرف سپاه بيرجند براي ديدن يک دوره‌ي تخصصي تربيت بدني عازم تهران شد. در سخت‌ترين شرايط به آموختن علوم و فنون رزمي در کوه‌هاي البرز پرداخت. پس از طي دوره‌ي تربيت‌بدني به بيرجند مراجعت نمود. به عنوان مسؤول تربيت‌بدني سپاه پاسداران به خدمت مشغول گرديد.
آنگاه در جبهه‌هاي سوسنگر به رزمندگان اسلام پيوست و در کنار شهيد چمران به مبارزه با متجاوزان بعثي عراق پرداخت. در يک رزم دلاورانه از ناحيه‌ي بازوي چپ مجروح گرديد و ناچار مدتي در بيمارستان بستري شد. پس از بهبودي نسبي در حالي که از طرف پزشکان استراحت داشت با دست باندپيچي شده و بسته به آموزش شنا و کوهنوردي و آماده‌سازي نيروهاي بسيجي پرداخت. او علاوه بر مسئوليت در تربيت‌بدني سپاه و انجمن اسلامي دانش‌آموزان در تربيت بدني آموزش و پرورش شهرستان بيرجند نيز فعاليت چشمگيري داشت.
هم‌چنين در پايگاه منتظران شهادت نيز در امر آموزش برادران بسيجي و اعزام آن‌ها به جبهه نقش مؤثري ايفاء کرد. در عين حال هرگاه جبهه‌ها احتياج به نيروي متخصص داشت، روانه صحنه‌هاي دفاع مقدس مي‌شد و شجاعانه در عمليات شرکت مي‌نمود. سرانجام در ماه مهماني خدا در عمليات رمضان به عنوان فرمانده گردان در تيپ جوادالائمه (ع) شرکت نمود و پس از رزمي دلاورانه در تاريخ بيست و سوم تيرماه سال 1361 در منطقه‌ي پاسگاه زيد در منطقه‌ي عملياتي شلمچه در سن 24 سالگي بر اثر اصابت ترکش دعوت حق را لبيک گفت و به درجه‌ي عظماي شهادت نايل گشت.
پيکر پاک او بر دوش امت حزب‌الله و هميشه در صحنه‌ي بيرجند تشييع و در روستاي زادگاهش به خاک سپرده شد.

علي قابل در شانزدهم تيرماه سال 1340 در شهر مقدس مشهد و در خانواده‌اي متدين ديده به جهان گشود. در سن چهار سالگي وارد مکتب شد و به فراگيري قرآن کريم پرداخت و در ضمن تحصيلات ابتدايي قرآن را نيز فرا گرفت. پس از پايان تحصيلات ابتدايي به دروس حوزوي روي آورد، در سن دوازده سالگي جامع المقدمات را حفظ کرد. وي اوقات فراغت را به کار نانوايي در مغازه پدرش مي‌پرداخت. با اوج‌گيري انقلاب شکوهمند اسلامي در کنار ديگر اقشار مردم در تظاهرات و راهپيمايي‌ها شرکت و کمک‌هاي زيادي به انقلاب کرد از جمله اينکه در يکي از شب‌هايي که حکومت نظامي برقرار شده بود به همراه پدرش تا صبح به پختن نان و توزيع بين مردم مشغول بود. در اين ايام ازدواج کرد و جهت انجام خدمت سربازي به جبهه‌هاي آبادان، خرمشهر و هويزه اعزام و يکبار نيز در اين مدت مجروح شيميايي شد. پس از پايان خدمت سربازي نيز چندين بار به عنوان جهادگر به جبهه‌ها اعزام شد و بالاخره در تاريخ 25/10/1365 در منطقه شلمچه عمليات کربلاي پنج بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 25 سالگي به درجه رفيع شهادت نايل آمد از وي سه فرزند به يادگار باقي مانده است. مزار پاکش در گلزار شهداي مشهد قرار دارد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس صفحه 316

مهدي قائني‌حصاريه در سال 1346 در شهرستان زاهدان ديده به جهان گشود. تحصيلاتش را در سوم راهنمايي رها کرد و براي گذراندن دوران سربازي به ارتش جمهوري اسلامي پيوست. پس از طيّ دوران آموزشي در پادگان 05 کرمان براي دفاع از وطن رهسپار جبهه‌هاي حق عليه باطل گرديد.
قائني همواره اعضاي خانواده را به تقوا و پرهيزکاري دعوت مي‌نمود. به نماز اهميت زيادي مي‌داد؛ به خصوص نماز جماعت و جمعه. به ولايت‌فقيه معتقد بود و هميشه دوستان و اقوام را به اطاعت از او توصيه مي‌نمود.
سرانجام در تاريخ 12/2/66 پس از نه ماه حضور مستمر در جبهه در سنّ 20 سالگي بر اثر اصاب ترکش خمپاره به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد5 صفحه 75

علي‌اکبر در سال 1341 در جهرم استان فارس ديده به جهان گشود. از همان آغازين روزهاي حيات اولين آيات نور بر زبان او جاري شد و در ششمين سال زندگي به آموختن علم پرداخت. درس و مدرسه را تا اخذ مدرک ديپلم اقتصاد ادامه داد. در همين سالها با مسائل سياسي روز آشنا شد. با پيروزي انقلاب سبزپوش دشت شقايق سپاه پاسداران گرديد و همراه لشکر 33 المهدي (عج) در عمليات طريق‌القدس حماسه آفريد. در بازگشت به شهر به فيروزآباد مأموريت يافت و با تلاش بسيار و ياري همکارانش غائله خوانين محلي و اشرار اين منطقه را سرکوب نمود آنگاه با مسؤوليت اطلاعات و عمليات در عمليات فتح‌المبين و والفجر1 شرکت کرد. تابستان سال 1362 به منطقه غرب کشور اعزام شد و شناسائي منطقه را آغاز نمود. در عمليات والفجر2 در منطقه حاج عمران لحظاتي قبل از آزادسازي پادگان حاج عمران در روز دوم مردادماه سال 1362 به منطقه غرب اعزام شد و شناسائي منطقه را آغاز نمود و در عمليات والفجر2 در منطقه حاج عمران لحظاتي قبل از آزادسازي پادگان حاج عمران در روز دوم مردادماه سال 1362 در سن 21 سالگي قفس تن را شکست و راهي ديار دوست گرديد. پيکر مطهرش را در گلزار شهداي فردوس (جهرم) به خاک سپردند.

منبع:كتاب خلاصه خوبيها جلد2 صفحه 177

غلام‌علي قادري در سال 1328 در روستاي ارباب از توابع شهرستان زابل در خانواده‌اي مذهبي و کشاورز به دنيا آمد. در کودکي قرآن را فرا گرفت و تحصيلات خود را تا کلاس سوم راهنمايي ادامه داد.
پس از انجام خدمت سربازي به استخدام واحد انتظامات هواپيمايي کشوري درآمد. قادري مردي بود خيّر و در راه تأمين نيازمندي‌هاي مردمان تهي‌د‌ست تلاش مي‌کرد. او با اقتداي به مولايش علي (ع) شب‌ها به طور ناشناس شهريه‌‌اي را هر ماه از افراد خيّر جمع‌آوري مي‌نمود و مايحتاج نيازمندان را تهيه مي‌کرد و در تاريکي شب به خانه‌هايشان مي‌رفت و غبار اندوه را از چهره‌ي آنان مي‌زدود.
قادري قبل از انقلاب به دليل فعاليت‌هاي ضدرژيم، پيوسته تحت فشار بود. پس از پيروزي انقلاب اسلامي مسئوليت دايره‌ي سياسي، عقيدتي کلانتري فرودگاه را بر عهده گرفت.
در سال 1362 عازم جبهه شد و پس از مدتي نبرد با دشمن، به شهر و ديارش بازگشت. براي دومين بار در سال 1365 راهي ميدان‌هاي نبرد شد و دو ماه بعد به آرزوي ديرينه‌اش در سنّ 27 سالگي رسيد و به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد6 صفحه85

سال 1349 نوگلي زيبا پا به عرصه هستي نهاد.پدر نامش را معصومه نهاد و با شوق او را در آغوش گرفت.کودکي او در سايه نگاه مهربان مادر سپري شد و در هفتمين خزان زندگي آموختن را تجربه نمود تا آنجا که توانست تا اواسط سال سوم دبيرستان تحصيل نمايد. معصومه در همين زمان در روز بيست و سوم اسفندماه سال 1366 در منطقه بريانک به همراه برادرش چون گلي زيبا پرپرگشت.حمله موشکي رژيم بعث عراق هزاران جوان 18 ساله همانند او را به شهادت رساند؛ و دنيا را از عطر ياس نجيبانه معصومي چون او محروم ساخت.

منبع:كتاب آئينه و شقايق جلد 2 صفحه 103

نجف‌علي در سال 1347 در روستاي چاشم شهرستان سمنان متولد شد، پدرش محمدجان تلاش زيادي براي تربيت اسلامي او انجام داد. سالهاي کودکي «نجف‌علي» در سايه ساز نگاه مهربان مادر و تلاش شبانه روز پدر سپري شد. تا اينکه در اوج جواني تصميم گرفت از خاک کشور حمايت کند.
لذا راهي ميدان نبرد شد و در سال 1366 در سن 19 سالگي در منطقه ماووت عراق شراب طهور بهشتي را نوشيد و از ميان ما رخت بربست.
مزار پاکش در گلزار شهداي دهستان چاشم قرار دارد.

منبع:كتاب صحيفه‌ي عروج عاشقان صفحه 101