نگاهی به جام جهانی نوجوانان
سوییس كه برای اولین بار در جام جهانی زیر 17 ساله‌ها شركت
كرده بود و خیلی‌ها زیاد آن را جدی نمی‌گرفتند در فینال با یك گل بر
نیجریه میزبان غلبه كرد و قهرمان شد. البته پس از پیروزی برابر برزیل،
مكزیك، آلمان و ایتالیا، هیچكس نمی‌تواند ادعا كند سوییس شایسته قهرمانی
نبوده، اگرچه در بازی نهایی كار سختی در پیش داشتند و مدافع قهرمانی را
پیش چشم حدود 60 هزار تماشاگر شكست دادند. در رده‌بندی هم اسپانیا یك گل
به كلمبیا زد و سوم شد. اسپانیا در دوره قبلی در كره 2007، نایب قهرمان
شده بود.
نمایش عالی
هواداران نیجریه هم نمایش
عالی داشتند. حدود 60 هزار نفر كه از سر تا پا سبز و سفید پوشیده بودند،
برای فینال در ورزشگاه ملی ابوجا حاضر شده بودند و از اول تا آخر مسابقه
با شعار دادن و نواختن در ساز‌های محلی و تكان دادن پرچم‌ها از تیم‌شان
حمایت كردند. خیلی از خبرنگاران حیرت كرده بودند چرا كه تا به حال در یك
مسابقه زیر 17 سال چنین جوی را ندیده بودند. یك خبرنگار آمریكایی گفت:
«این پرسروصداترین بازی است كه تا به حال بیرون وست‌فالن (ورزشگاه
دورتموند) دیده‌ام.»
آمار
این اولین قهرمانی زیر
17 ساله‌های سوییس در اولین حضورشان در این رقابت‌ها بود كه اولین جام در
رقابت‌های فیفا را نصیب كشور سوییس كرد. این همچنین اولین باخت نیجریه در
این مسابقات از 19 آگوست 2003 بود.
بهترین‌ها
توپ طلا: سانی امانوئل (نیجریه)
مهاجم
تیم ملی نیجریه 2/30 درصد آرا را به دست آورد. البته او تا قبل از فینال
در تمام مسابقات نیمكت‌نشین بود و به عنوان ذخیره به میدان می‌رفت ولی با
این حال با 5 گل به عنوان یكی از 2 آقای گل بازی‌ها دست یافت. امانوئل در
فینال در تركیب اصلی قرار گرفت اما نتوانست دروازه سوییس را باز كند.
توپ نقره: نسیم بن‌خلیفه (سوییس)
این
بازیكن سوییسی می‌گوید سال‌ها هوادار بازی رونالدو بوده و به نظر می‌رسد
خیلی خوب پا جای پای او می‌گذارد. شماره 10 سوییس به لطف سرعت و تكنیكش 4
گل زد و 3 پاس گل داد. او 7/22 درصد آرا را به دست آورد.
توپ برنز: رامون عزیز (نیجریه)
هافبك
نیجریه با توانایی‌اش در تعادل بخشیدن به تیمی هجومی، توجه رسانه‌ها را
جلب كرد. او در تمام مسابقات بازی كرد و حتی برابر كره گل هم زد. او 8/17
درصد آرا را به دست آورد و شاید اگر نیجریه در فینال پیروز می‌شد، عنوانی
بهتر نصیب او می‌شد.
دستكش طلا: بنیامین سیگریست (سوییس)
این
دروازه‌بان تنومند با چهره‌ای كودكانه، یكی از ستون‌های موفقیت‌تیمش بود.
او در 7 بازی فقط 7 گل خورد. سیگریست در استون‌ویلا بازی می‌كند.
كفش طلا: بورخا (اسپانیا)
شماره
9 اسپانیا كه در اتلتیكو مادرید بازی می‌كند، با 5 گل و یك پاس گل كفش طلا
را ربود. او در 4 مسابقه از 7 بازیش موفق به گشودن دروازه رقیبان شد.
كفش نقره: سانی امانوئل (نیجریه)
تنها 221 دقیقه بازی كرد ولی 5 گل زد كه خودش بیانگر خیلی چیزها است.
كفش برنز: سباستین گالگوس (اروگوئه)
شماره 10 اروگوئه در تك تك مسابقاتی كه تیمش گل زد، دروازه حریف را گشود. گالگوس كه در اتلتیكو مادرید بازی می‌كند، 4 گل زد.
