استاد مطهری
می نویسد:
- علم وایمان نه تنها با یکدیگر تضادی ندارند بلکه مکمل و متمم یکدیگرند... بدیهی است که نه علم می تواند جانشین ایمان گردد...و نه ایمان می تواند جانشین علم گردد ، طبیعت را بر ما بشناساند و قوانین آن را بر ما مکشوف سازد و خود ما را به ما بشناساند. تجربه های تاریخی نشان داده است که علم از ایمان خسارت های غیر قابل جبران به بار آورده است.
ایمان را در پرتو علم باید شناخت . ایمان در روشنایی علم از خرافات دور می ماند. با دور افتادن علم از ایمان ، ایمان به جمود، تعصب کور و با شدت دور خود چرخیدن و راه را به جایی نبردن تبدیل می شود.
- قرآن صریحا مسائلی را به عنوان موضوع مطالعه و تفکر پیشنهاد می کند. این موضوعات همانهاست که نتیجه مطالعه آنها ، همین علوم طبیعی ، ریاضی، زیستی ، تاریخی و غیره است که امروز در دنیا می بینیم.
خدمات علوم به
توحید از این راه بود که علوم تا حدود زیادی در دل طبیعت راه یافت و تا هر کجا رفت ، بیش از پیش به نظم دقیق و ساختمان اشیاء و رابطه تشکیلات داخلی اشیاء با یک سلسله اهداف پیش بینی شده پی برد و به عبارت دیگر ، علوم هر اندازه که بیشتر به راز درونی اشیاء پی برد ، بیشتر به مسخر بودن طبیعت و به خود واگذار نبودن آن ، ایمان و اذعان پیدا کرد.
هدف قرآن هم از دعوت به مطالعه حسی و تجربی طبیعت از نظر
خداشناسی این است که به مخلوق و مسخر بودن طبیعت و اینکه قوه ای مافوق طبیعی ، طبیعت و قوای طبیعت را اداره و تدبیر می کند ، پی ببریم و ایمان پیدا کنیم.
منابع
1- استاد شهید مرتضی مطهری ، بیست گفتار
2- همو، انسان و ایمان
3- همو ، اصول فلسفه و روش رئالیسم
