شهرستان سيرجان

سيرجان يكي از شهرستان‌هاي استان كرمان است كه از شمال به بردسير، رفسنجان و شهر بابك، از خاور به بافت، از جنوب به ماهي آباد (استان هرمزگان) و از باختر به نيريز و داراب (استان فارس) محدود مي‌شود. نام سيرجان که بناي آن را به بهمن پادشاه اشكاني نسبت مي‌دهند،«سيرگان» بوده و اعراب آن را «سيرجان» ناميده‌اند . در قرون وسطي ايالت كرمان داراي دو حاکم نشين سيرجان و بردسير بوده است. جغرافيانويسان اسلامي سيرجان را به صورت ‹‹السيرجان›› نوشته اند. خرابه هايي كه در سالياناخير در محل قلعه سنگ در خاور سعيد آباد بر سر راه بافت كشف شده به احتمال زيادهمان محل سيرجان قديم است. پس از استيلاي مسلمانان بر ايران، كرمان هم چنانمركز ايالت بود و اين موقعيت را تا اواسط قرن چهارم هجري كه جنوب ايران به تصرف آلبويه درآمد، حفظ كرد. در زمان اين سلسله، كرسي ايالت كرمان از سيرجان به بردسيرمنتقل شد، به همين علت سيرجان اهميت و اعتبار خود را از دست داد. بنا به گفتهمقدسي، سيرجان در زمان آل بويه از شيراز بزرگ تر و دومين شهر ايالت كرمان محسوب ميشده و 45 مسجد كوچك و بزرگ داشته است. بعد از حمله مغول، سيرجان به تصرف سلاطين آلمظفر درآمد و بعد از انقراض اين سلسله توسط امير تيمور والي سيرجان، شخصي به نامگودرز هم چنان به نام آل مظفر در آن جا حكومت مي كرد. تيموريان بعد از دو سالمحاصره، شهر را به تصرف درآوردند و آن را به ويرانه اي مبدل ساختند. سيرجان بهدليل موقعيت خاص جغرافيايي و استقرارش بر سر راه ها ي ارتباطي كرمان، يزد، بندرعباسو شيراز و نيز وجود زمين هاي كشاورزي حاصل خيز و منابع بسيار غني معدني، از دير بازتاكنون پذيراي مهاجرين مختلف بوده كه در رشد و توسعه آن موثر بوده اند. سيرجانامروزي به دليل توسعه تجاري و صنعتي شهري آباد است و بارانداز معروف و پررونقيدارد. مركز شهرستان سيرجان از نظر جغرافيايي در 55 درجه و 40 دقيقه درازاي خاوري و 29 درجه و 27 دقيقه پهناي شمالي و در ارتفاع 1735 از سطح دريا قرار دارد. شهرسيرجان در 182 كيلومتري شهر كرمان و در مسير راه كرمان ـ بندرعباس واقع است. آب وهواي سيرجان معتدل و خشك بوده، بيش ترين درجه گرما در تابستان ها 40 درجه بالاي صفرو كم ترين درجه گرما در زمستان‌ها 7 درجه زير صفر و ميزان بارندگي سالانه به طورمتوسط 70 ميلي‌متر است. كشاورزي در سيرجان به صورت آبي بوده و آب كشاورزي ازكاريزها و رودخانه ها تامين مي شود. از فرآورده هاي كشاورزي اين منطقه مي توانگندم، جو، پنبه، پسته، بادام، يونجه، تره بار، چغندرقند، سيب و زردآلورا نام برد. از نظر دام‌داري اين شهرستان رونق زيادي داشته و دام‌داران بيش تر از عشاير اطرافسيرجان هستند.دام ها شامل گوسفند، گاو و طيور مي‌شوند. از معادن اين شهرستانمي‌توان به معدن مس چهار گنبد پلنگي و معدن مرمر تنگو اشاره کرد. http://iranianstudies.rasekhblog.com/

در آینده یک تایپیک از تمدن کنار صندل، هلیل رود و یا جیرفت میزارم تا بدانید که کرمان یعنی چه