امام حسین علیه السلام:
لا تَرْفَعْ حاجَتَکَ إلاّ إلی أحدِ ثَلاثةٍ: إلی ذِی دِینٍ ، أو مُروّةٍ ، أو حَسَبٍ ؛ فأمّا ذو الدِّینِ فیَصُونُ دِینَهُ ، و أمّا ذو المُروّةِ فإنّهُ یَسْتَحیی لِمُرُوَّتهِ ، و أمّا ذو الحَسَبِ فیَعْلَمُ أنّکَ لَم تُکْرِمْ وَجهَکَ أنْ تَبْذِلَهُ لَهُ فی حاجَتِکَ ، فهُو یَصونُ وَجهَکَ أنْ یَرُدَّکَ بغَیرِ قَضاءِ حاجَتِکَ
حاجت خود را جز نزد سه کس مَبَر: نزد دیندار، یا جوانمرد، یا بزرگ زاده؛ زیرا دیندار، برای حفظ دین خود نیازت را برآوَرَد و جوانمرد، از مردانگی خود شرم می کند و بزرگ زاده، می داند که تو با رو انداختن به او آبرویت را فروختی و او با برآوردن نیازت، آبروی تو را حفظ می کند .
تحف العقول : ۲۴۷
