تسبيحگويى موجودات
🍃 تفسير القمّي: «وَ لَقَدْ آتَيْنا داوُدَ مِنَّا فَضْلًا يا جِبالُ أَوِّبِي مَعَهُ» أي سَبِّحي للّهِ « ... أَوِّبِي مَعَهُ وَ الطَّيْرَ وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ»
🍃 قالَ: کانَ داودُ إذا مَرَّ فِي البَراري يَقرَأُ الزَّبورَ تُسَبِّحُ الجِبالُ وَ الطَّيرُ وَ الوُحوشُ مَعَهُ.
🥀 تفسير القمّى: «و به راستى، داود راى از جانب خويش، مزيتى عطا کرديم. [و گفتيم:] «اى کوهها! با او [در تسبيح خدا] همصدا شويد»»، يعنى خدا را تسبيح گوييد «و اى پرندگان! [هماهنگى کنيد]»،
🥀 فرمود: «داود، هرگاه در بيابانها مىرفت و زبور مىخواند، کوهها و پرندگان و جانوران نيز همصدا با او تسبيح مىگفتند».
📚 بحار الأنوار، ج 14 ، ص 3.